Οι Κινέζοι θέλουν να τοποθετήσουν ένα δεύτερο φεγγάρι στον ουρανό

Γιατί, φυσικά, δύο φεγγάρια είναι καλύτερα από ένα

Θα μπορούσε να είναι η πρώτη πειστική απόδειξη για το ότι η ζωή μιμείται το IQ84 του Χαρούκι Μουρακάμι, ή προδημοσίευση από κάποιο νέο μυθιστόρημα επιστημονικής δυστοπίας, αλλά δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Είναι μια κανονική είδηση που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στα αγγλόφωνα
κινεζικά media και αναδημοσιεύεται με θαυμασμό και σκεπτικισμό από τα media του υπόλοιπου κόσμου: Η Κίνα θα τοποθετήσει ένα δεύτερο φεγγάρι στον ουρανό της χώρας.

Η τεχνητή σελήνη κατασκευάζεται από τη Διαστημική Εταιρεία της Κίνας με σκοπό να ενισχύσει τον φωτισμό κάποιων μεγαλουπόλεων τη νύχτα, εξοικονομώντας παράλληλα ενέργεια και – κατά συνέπεια – πάρα πολλά χρήματα. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που ανακοίνωσε ο Wu Chunfeng, ο επικεφαλής του πρότζεκτ, το πρώτο τεχνητό φεγγάρι θα απογειωθεί από το Κέντρο Εκτόξευσης Δορυφόρων της Σιχουάν μέσα στο 2020 και θα τεθεί σε τροχιά πάνω από την πόλη Σενγκτού, την πρωτεύουσα της επαρχίας Σιχουάν. Αν όλα πάνε καλά, το 2022 ο ουρανός της Κίνας θα αποκτήσει τρία ακόμα φεγγάρια.

Η ιδέα πίσω από την πολύπλοκη επιχείρηση της δημιουργίας και της εγκατάστασης μιας τεχνητής σελήνης είναι σχετικά απλή: Ένας δορυφόρος θα επικαλυφθεί με μια μεγάλων διαστάσεων ανακλαστική επιφάνεια που θα αντανακλά το ηλιακό φως προς την κατεύθυνση της Γης, με τον ίδιο τρόπο που το κάνει το φεγγάρι. Ο φωτιστικός αυτός δορυφόρος θα λειτουργεί ενισχυτικά στο σεληνόφως, εκπέμποντας, όμως, οκτώ φορές περισσότερο φως. Αυτό θα συμβεί γιατί θα τεθεί σε τροχιά σε ύψος 500 χιλιομέτρων από τη Γη, ενώ η Σελήνη βρίσκεται σε απόσταση 380.000 χιλιομέτρων.

(AP Photo / Kin Cheung)

Όπως εξηγεί ο Wu Chunfeng, “Παρότι οι αριθμοί ακούγονται πολύ εντυπωσιακοί, ένα τεχνητό φεγγάρι δεν μπορεί να φωτίσει ολόκληρο τον ουρανό ή έστω τον ουρανό μιας πόλης. Η πραγματική αίσθηση στο ανθρώπινο μάτι θα είναι φωτεινότητα αντίστοιχη με το 1/5 ενός τυπικού φανοστάτη ενός τυπικού δρόμου”. Πρακτικά, η τεχνητή σελήνη θα αντικαταστήσει ένα μέρος του νυχτερινού φωτισμού κάποιων αστικών περιοχών, εξοικονομώντας 1.2 δις γουάν τον χρόνο (165 εκ. ευρώ περίπου). Ένα σημαντικό πλεονέκτημα του τεχνητού σεληνόφωτος είναι ότι θα μπορεί να κατευθύνεται και να εστιάζεται ανάλογα με τις ανάγκες, οπότε ίσως αποδειχθεί πραγματικά σωτήριο σε περιπτώσεις φυσικών ή άλλων καταστροφών, σε περιοχές που έχουν υποστεί καθολικό blackout κλπ.

Η Διαστημική Εταιρεία της Κίνας θεωρεί δεδομένο ότι η λειτουργία του πρώτου φεγγαριού θα είναι πειραματική, αλλά θεωρεί εξίσου δεδομένο ότι με τα τρία φεγγάρια στον ουρανό, τα οφέλη θα είναι εξασφαλισμένα. Θα μπορούν να αντανακλούν και μεταξύ τους το φως, ενισχύοντας την ακτινοβολία που θα φτάνει στην επιφάνεια της Γης, φωτίζοντας μεγαλύτερες επιφάνειες για περισσότερες ώρες – ακόμα και ολόκληρο το 24ωρο. Το σχέδιο έχει ήδη μελετηθεί και εγκριθεί από σημαντικά ακαδημαϊκά ιδρύματα στην Κίνα, αλλά δεν λείπουν και οι σκεπτικιστές, που φοβούνται ότι η ανθρώπινη παρέμβαση στη φυσική εναλλαγή του φωτός μπορεί να επιφέρει σοβαρές συνέπειες στον ανθρώπινο οργανισμό αλλά και στα ζώα και στη χλωρίδα μιας περιοχής. Η πιο προβλέψιμη συνέπεια για τους ανθρώπους είναι η διαταραχή των μεταβολικών λειτουργιών και –κυρίως– του ύπνου. Ο Wu κατανοεί την καχυποψία του κοινού και εξηγεί ότι όλες οι δοκιμές θα γίνουν στον ουρανό πάνω από ερήμους ή ακατοίκητες περιοχές, ενώ όταν με το καλό το πρώτο φεγγαράκι καρφιτσωθεί στον ουρανό της Σενγκτού, δια γυμνού οφθαλμού θα φαίνεται περισσότερο σαν ένα ακόμα άστρο στον ουρανό παρά σαν μια μεγάλη, στρογγυλή, απειλητική πανσέληνος.

Πηγή: Chinadaily.com, Κεντρική φωτογραφία: AP Photo/ Kin Cheung