Η μοίρα «χτύπησε» τρεις φορές την οικογένεια Γιαννακόπουλου μέσα σε έναν χρόνο

Παύλος, Θανάσης και Κώστας «παντού και πάντα μαζί»

«Πάντα οι Γιαννακοπουλαίοι είναι ενωμένοι. Ξεκίνησαν από το μηδέν και έγιναν αυτοί που έγιναν, γιατί ήταν η ισχύς εν τη ενώσει», είχε πει το 2012 ο
Θανάσης Γιαννακόπουλος, σε κάποιες από τις δηλώσεις του που έμειναν στην ιστορία. Μια ατάκα που αποδείχθηκε ότι ίσχυε τόσο στη ζωή όσο και στον θάνατο. Σήμερα έφυγε από τη ζωή και ο τελευταίος από τα αδέλφια, που δημιούργησαν τη δική τους αυτοκρατορία στον χώρο της φαρμακοβιομηχανίας, με τη δημιουργία της ΒΙΑΝΕΞ, για να ακολουθήσει τα αδέλφια του.

Παύλος, Θανάσης και Κώστας Γιαννακόπουλος πέθαναν σε διάστημα μικρότερο του ενός έτους (για την ακρίβεια μικρότερο και των έντεκα μηνών), αποδεικνύοντας ότι η οικογένεια είναι ενωμένοι ακόμη και σε αυτό. Ενδεικτική είναι η ανάρτηση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου μετά το θλιβερό γεγονός με τον θείο του: «Παντού και πάντα μαζί».

Η ήρεμη δύναμη της οικογένειας

Η αρχή έγινε με τον Κώστα Γιαννακόπουλο, στις 29 Απριλίου του 2018. Η «ήρεμη δύναμη» της οικογένειας άφησε την τελευταία του πνοή ηλικία 85 ετών, από ανακοπή καρδιάς. Ο Κώστας Γιαννακόπουλος υπήρξε μεγαλοστέλεχος και συνιδρυτής της ΒΙΑΝΕΞ. Αν και δεν είχε ασχοληθεί ποτέ ενεργά με τον Παναθηναϊκό, ήταν γνωστό πως υπήρξε πολύ κοντά στην ομάδα και προσέφερε και εκείνος πολλά. Όσοι τον γνώριζαν έκαναν λόγο για έναν άνθρωπο που δεν τον ενδιέφεραν τα φώτα της δημοσιότητας.

Ο «πατριάρχης» του Παναθηναϊκού

Ακολούθησε ο θάνατος του «πατριάρχη» της οικογένειας και ευρύτερα του Παναθηναϊκού, ο Παύλος Γιαννακόπουλος, στις 10 Ιουνίου του 2018. Η είδησή αυτή είχε καταβάλει τον Θανάση Γιαννακόπουλο, ο οποίος είδε -μαζί με την αδελφή του Βασιλική- να χάνει όλους τους ανθρώπους με τους οποίους είχε τόσο ισχυρό δέσιμο. «Είμαι στενοχωρημένος, γιατί η ζωή και η μοίρα τα έφερε έτσι, που τα δυο μου αδέλφια έφυγαν μέσα σε 40 μέρες», είχε πει φανερά φορτισμένος στο τουρνουά που έχει το όνομα του μεγάλου του αδελφού, τον περασμένο Σεπτέμβριο, στο ΟΑΚΑ.

Ο Παύλος Γιαννακόπουλος ασχολήθηκε με τα διοικητικά του Παναθηναϊκού από το 1972. Το 1973 εκλέχθηκε πρόεδρος του «Παναθηναϊκού Συναγερμού», όταν και διεκδίκησε μαζί με άλλα στελέχη την ηγεσία του «τριφυλλιού». Το 1979, τη χρονιά που η «πράσινη» ποδοσφαιρική ομάδα έγινε επαγγελματική και ανεξαρτοποιήθηκε διοικητικά από τον ερασιτεχνικό σώμα, δεν κατάφερε να εισχωρήσει στη διοίκηση της ΠΑΕ.

Ωστόσο, το «σαράκι» του για τον Παναθηναϊκό τον έτρωγε διαρκώς και από το 1992 ανέλαβε τις τύχες της ομάδα μπάσκετ, όταν αυτονομήθηκε και εκείνη ως επαγγελματική, σε συνεργασία με τον αδερφό του Θανάση. Από τότε η ρότα του τμήματος άλλαξε για τα καλά. Τα πράσινα φόρεσαν ο Γκάλης και ο Γιαννάκης, ενώ με τη διοίκησή τους -χάρη και στην έλευση Ομπράντοβιτς- ήρθαν και οι έξι ευρωπαϊκοί τίτλοι. Η έλευση του Γιουίλκινς ήταν επίσης μια τεράστια επιτυχία, που έδειχνε το πόσο είχε γιγαντώσει η «πράσινη» ΚΑΕ.

Το 2008 εισχώρησε στο πολυμετοχικό διοικητικό σχήμα της ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Από το 1987 έως το 1997 υπήρξε πρόεδρος όλων των ερασιτεχνικών τμημάτων του «τριφυλλιού» και με τον σύλλογο ασχολήθηκε μέχρι το τέλος της ζωής του.

Ο «πράσινος τυφώνας»

Ο τελευταίος από τους αδελφούς Γιαννακόπουλου που έφυγε από τη ζωή, ήταν ο Θανάσης. Η είδηση του θανάτου του σκόρπισε σε θλίψη τον χώρο του αθλητισμού, όπως φάνηκε και από την «καταιγίδα» ανακοινώσεων από φίλους και αντιπάλους.

Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας και νοσηλευόταν στο «Υγεία» από τον Ιανουάριο. Η μάχη αποδείχθηκε άνιση και εκείνος άφησε την τελευταία του πνοή σήμερα. Ωστόσο, όπως και ο «πατριάρχης» Παύλος, άφησε πίσω του μια μεγάλη παρακαταθήκη τόσο στον χώρο της φαρμακοβιομηχανίας όσο και στον Παναθηναϊκό.

Ο Θανάσης Γιαννακόπουλός, εκτός από ένας επιτυχημένος βιομήχανος, είχε περάσει και από τον προεδρικό θώκο του Παναθηναϊκού σε μπάσκετ, βόλεϊ και Ερασιτέχνη. Στο παρελθόν έχει διατελέσει για αρκετά χρόνια και σύμβουλος της ΕΠΟ. Όταν το 2012 παρέδωσε τη διοίκηση της ΚΑΕ στον ανιψιό του και γιο του Παύλου Γιαννακόπουλου, Δημήτρη, δεν σημαίνει ότι άφησε και την ενασχόλησή του με το «τριφύλλι». Δεν έχανε αγώνες της αγαπημένης του ομάδας.

Άλλωστε, για την παθολογική αγάπη του προς τον Παναθηναϊκό και τις παθιασμένες αντιδράσεις, του είχε αποδοθεί το προσωνύμιο «τυφώνας». Την περίοδο της πολυμετοχικότητας στην ΠΑΕ είχε λόγο στις αποφάσεις, ενώ δεν έχανε ούτε ποδοσφαιρικό αγώνα των «πράσινων».

Μπορεί, πλέον, να βλέπει μαζί με τα αδέλφια του την αγαπημένη του ομάδα, όπως του άρεσε να κάνει και όταν βρισκόταν εν ζωή, ωστόσο δεν παύει να είναι ακόμη ένα πλήγμα για την οικογένεια Γιαννακόπουλου, που είδε τους Κώστα, Παύλο και Θανάση να «φεύγουν» ο ένας μετά τον άλλο σε διάστημα λιγότερο των έντεκα μηνών.

πηγή