Σκοταδισμός: Ιερολοχίτες ακροδεξιοί διέκοψαν παράσταση στη Θεσσαλονίκη

Απομακρύνθηκαν μετά την έντονη αντίδραση των θεατών - Ποια είναι η επίμαχη παράσταση και ποιο το θέμα της - Τι απαντά ο διευθυντής του ΚΘΒΕ - Καταδικάζει ο ΣΥΡΙΖΑ

Τέσσερα μέλη της ακροδεξιών φρονημάτων οργάνωσης "Ιερός Λόχος" προσπάθησαν να διακόψουν την παράσταση "Πυρκαγιές" η οποία λάμβανε χώρα στο Βασιλικό Θέατρο στο ΚΘΒΕ.

Οι τέσσερις "Ιερολοχίτες" είχαν πληρώσει εισιτήριο και παρακολουθούσαν κανονικά την παράσταση όταν άρχισαν να επιτίθενται λεκτικά στους ηθοποιούς που βρίσκονταν επί σκηνής. Μάλιστα, φώναζαν πως οι συντελεστές δεν σέβονται τα Θεία και ο συγγραφέας "που είναι μουσουλμάνος" δεν "βρίζει τον Αλλάχ".

Μετά από διαμαρτυρίες πάντως των υπολοίπων θεατών, οι ακραίοι έφυγαν από την αίθουσα. Στο θέατρο έσπευσαν και αστυνομικοί της ΔΙΑΣ χωρίς να χρειαστεί να γίνουν προσαγωγές.

Ο διευθυντής του ΚΘΒΕ Γιάννης Αναστασάκης έγραψε χαρακτηριστικά στην σελίδα του στο Facebook: "Συμβαίνουν κι αυτά στη μικρή μας πόλη… Ευχαριστούμε τους 200 θεατές της σημερινής παράστασης που έδειξαν ξεκάθαρα ότι δε συμμερίζονται την άποψη περί λογοκρισίας στην Τέχνη. Η παράσταση συνεχίστηκε κανονικά".

Οι ίδιοι οι "Ιερολοχίτες" έγραψαν σε κείμενό τους:

"Κύρια ευθύνη για τις παραπάνω βλασφημίες εικάζουμε ότι φέρει η σκηνοθέτης της παράστασης Ιώ Βουλγαράκη. Αποκλείεται ο μουσουλμάνος συγγραφέας να τόλμησε να βλασφημήσει τον Αλλάχ ή τον Μωάμεθ στο έργο του, γιατί τώρα ή θα κρυβόταν μην τον βρούνε, ή θα είχε γίνει κομματάκια. Οι παραπάνω απρόκλητες βλασφημίες είναι προφανώς "δουλειά" της σκηνοθέτη καθώς και του νεαρού ηθοποιού που δέχθηκε να τις εκστομίζει".

Μέλη της ίδιας ομάδας μάλιστα, μπλόκαραν συναυλία των Rotting Christ στην Πάτρα με το πρόσχημα ότι "είναι Σατανιστές". Η συναυλία ήταν να γίνει σε χώρο που διαχειρίζεται ο Δήμος Πατρέων και τελικά θα γίνει αύριο στον πολυχώρο Metropolis.

ΣΥΡΙΖΑ: Ακροδεξιά πρόκληση στο Βασιλικό Θέατρο

"Το απεχθές πρόσωπο του φασισμού αντίκρισαν χθες οι θεατές της παράστασης "Πυρκαγιές" στο Βασιλικό θέατρο, όταν τέσσερα μέλη του ακροδεξιού Ιερού Λόχου, τη διέκοψαν επειδή -κατά τη γνώμη τους- υβρίζει τα Θεία", αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης.

Όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση, "όμως η καλύτερη απάντηση στην πρόκληση ήταν η απαξίωσή τους τους θεατές, οι οποίοι τους απομόνωσαν και τους αγνόησαν".

"Ο ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης καταδικάζει την εισβολή των ακροδεξιών στο θέατρο και τη διακοπή της παράστασης και χαιρετίζει τη δημοκρατική στάση των θεατών οι οποί έδωσαν ηχηρή απάντηση στους νοσταλγούς του ολοκληρωτισμού".

Η παράσταση

Το έργο "Πυρκαγιές" του βραβευμένου Λιβανοκαναδού συγγραφέα Ουαζντί Μουαουάντ βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα από τον εμφύλιο πόλεμο του Λιβάνου. Για την αφήγησή του χρησιμοποιεί μια παραλλαγή του μύθου του Οιδίποδα.

Στη Ζαν και τον Σιμόν, δίδυμα αδέλφια, παραδίδεται ένας φάκελος με τις τελευταίες επιθυμίες της μητέρας τους, της Ναουάλ Μαρουάν. Ανατρέποντας το παρόν των δύο παιδιών, η Ναουάλ τούς ζητά να αναζητήσουν έναν πατέρα, τον οποίο νόμιζαν νεκρό, και έναν αδελφό που δεν γνώριζαν την ύπαρξή του.

Η προσωπική διαδρομή των ηρώων αποκαλύπτει, καθώς ξετυλίγεται, την τραγική ιστορική πραγματικότητα ενός εμφυλίου πολέμου. Ακολουθώντας τα δύο αδέλφια την αντίστροφη πορεία από εκείνη της μητέρας τους, έρχονται αντιμέτωπα με μια αποκάλυψη, κάτω από το βάρος της οποίας, τίποτα πια δεν θα είναι το ίδιο.

Η παράσταση, σε μετάφραση Έφης Γιαννοπούλου και σκηνοθεσία Ιώς Βουλγαράκη, παρουσιάζεται στο Βασιλικό Θέατρο.

Σημειώνεται πως ο Μουαουάντ είναι διευθυντής σήμερα του θεάτρου "La Colline" του Παρισιού.

Το βιογραφικό του Ουαζντί Μουαουάντ

Γεννημένος στο Λίβανο το 1968, ο Ουαζντί Μουαουάντ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πατρίδα του στα οκτώ του χρόνια εξαιτίας του εμφυλίου πολέμου. Οι δρόμοι της εξορίας οδηγούν την οικογένειά του αρχικά στη Γαλλία, την οποία θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν το 1983, όταν δεν καταφέρνουν να ανανεώσουν την άδεια παραμονής τους, και στη συνέχεια στον Καναδά. Εκεί ο Μουαουάντ θα φοιτήσει στην Εθνική Σχολή Θεάτρου του Μόντρεαλ. Ηθοποιός αλλά και σκηνοθέτης και συγγραφέας, δημιουργεί αμέσως μετά την αποφοίτησή του τον πρώτο του θίασο, μαζί με την Ιζαμπέλ Λεμπλάν, το Théâtre Ô Parleur. Μια διασκευή του Μακμπέθ, της οποίας οι παραστάσεις ξεκινούν στις δύο το πρωί, είναι μία από τις πρώτες δουλειές του που θα τον κάνουν γρήγορα να ξεχωρίσει ως μία από τις πιο ενδιαφέρουσες φωνές του σύγχρονου καναδικού θεάτρου. Κερδίζει διακρίσεις στον Καναδά αλλά και υποτροφίες και μετακλήσεις για να εργαστεί στο εξωτερικό.

Το έργο του Littoral [Παράκτιος] που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο καναδικό Festival de théâtre des Amériques, παρουσιάζεται στη συνέχεια με μεγάλη επιτυχία στη Λιμόζ (1998), στο Φεστιβάλ της Αβινιόν (1999) και περιοδεύει στην Ευρώπη. Στο εξής εργάζεται και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, ανεβάζοντας τόσο τα δικά του έργα όσο και διασκευές κλασικών (Μάκμπεθ, Δον Κιχώτης, Τρωάδες, Τρεις αδελφές, Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα) αλλά και σύγχρονων μυθιστορημάτων (Trainspotting). Από το 2000 αναλαμβάνει τη διεύθυνση του Θεάτρου της Πεντάρας του Μόντρεαλ, όπου και θα μείνει μέχρι το 2004.

Εκτός από το Λίβανο, τη Γαλλία και τον Καναδά, τις διαδοχικές πατρίδες του, ο Μουαουάντ δηλώνει Έλληνας λόγω του πάθους του για τον Έκτορα, τον Αχιλλέα, τον Κάδμο και την Αντιγόνη, εβραίος για τον Ιησού και τον Κάφκα, χριστιανός, κυρίως λόγω του Τζιόττο και του Σαίξπηρ, και μουσουλμάνος, λόγω της μητρικής του γλώσσας.

Τόσο στη γραφή όσο και στη σκηνοθεσία του, διερευνά τις εντάσεις μεταξύ της ανθρώπινης ελευθερίας και της απάρνησης του εαυτού, παραπέμποντας στη φράση του Κάφκα: «Στη μάχη ανάμεσα σε σένα και τον κόσμο, υποστήριξε τον κόσμο». Έντονα βιωματικό, στραμμένο συχνά προς τη θεματική του πολέμου, της εξορίας και της ταυτότητας, το θέατρο του Μουαουάντ είναι ένα θέατρο οικουμενικό, που ηχεί σαν μια σύγχρονη τραγωδία, μια οδύσσεια του καιρού μας που οδηγεί στις ίδιες της πηγές της ύπαρξης.

Μεταξύ άλλων έχει γράψει τα έργα: Παράκτιος, Ο Βίλλυ Πρωταγόρας κλεισμένος στις τουαλέτες, Όνειρα, Πυρκαγιές, Δάση, Διψασμένοι, Μόνοι, καθώς και ένα μυθιστόρημα (Visage retrouvé στις εκδόσεις Lémeac/Actes Sud) και ένα βιβλίο με συζητήσεις του με τον σκηνοθέτη Αντρέ Μπρασσάρ.

Χρήστος Δεμέτης