Τούρκος θυμίζει στον Ερντογάν τα εγκλήματα που θέλει να ξεχάσει

Η εκμετάλλευση του μακελειού στη Νέα Ζηλανδία που επιχειρεί ο Τούρκος πρόεδρος προκαλεί αντιδράσεις εντός και εκτός Τουρκίας - Διαβάστε το κείμενο με τίτλο "Ψέμματα που ματώνουν την Ιστορία" που δημοσιεύει η εφημερίδα Τ24

Ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν σε κάθε προεκλογική του εμφάνιση δείχνει στο πλήθος το μακελειό που έγινε στη Νέα Ζηλανδία! Στις συγκεντρώσεις υπάρχει τεράστια γιγαντοοθόνη στην οποία προβάλλεται το βίντεο της φρίκης! Η εκμετάλλευση που επιχειρεί ο Τούρκος πρόεδρος ενοχλεί τη Δύση , αλλά ο Ερντογάν έχει το δικό του άγχος: να κερδίσει το AKP τις τοπικές εκλογές!

Η επιλογή του Ερντογάν προκαλεί αντιδράσεις και εντός Τουρκίας. Ένα κείμενο στην εφημερίδα Τ24 με τίτλο “Ψέμματα που ματώνουν την Ιστορία”, αναδημοσιεύει το Militaire.gr και η Λιάνα Μυστακίδου:

Η Michiko Kakutani έγραψε ένα εξαιρετικό βιβλίο για τα ψεύδη της διακυβέρνησης Τραμπ, με τίτλο “The Death of Truth”.

Διαβάζοντας το κανείς αντιλαμβάνεται ότι το έργο μπορεί εύκολα να προσαρμοστεί στην πολιτική ζωή κάθε χώρας.

Η συγγραφέας υποστηρίζει ότι το ψεύδος είναι το πιο αποτελεσματικό όπλο της πολιτικής. Δυστυχώς η άποψη της επιβεβαιώνεται καθημερινά. Αποκρουστικός ο ρόλος του Τύπου και των Μ.Μ.Ε στη διάδοση των ψευδών ειδήσεων. Η τέταρτη εξουσία , όπως χαρακτηρίζαμε παλαιότερα τον Τύπο, κατάντησε στην πλειονότητα του όργανο προπαγάνδας της πολιτικής.

Ο Yusuf Nazim σε άρθρο του στην εφημερίδα Τ24 με τίτλο “ψέματα που ματώνουν την Ιστορία”, περιγράφει τραγικά περιστατικά της σύγχρονης τουρκικής Ιστορίας που στηρίζονται στο προσφιλές πολιτικό ψεύδος.

Ημερομηνία 6 Σεπτεμβρίου 1955. Τα ραδιόφωνα στην Τουρκία μεταδίδουν την είδηση του βομβαρδισμού της οικίας του Ατατούρκ στην Θεσσαλονίκη. Η εφημερίδα Express που πωλούσε 20-30.000 αντίτυπα την ημέρα έκανε δυο έκτακτες απογευματινές εκδόσεις και δημοσίευσε την είδηση.

Ξαφνικά ένας όχλος που δεν γνώριζε κανείς από πού ήρθε κατέκλεισε τη λεωφόρο Ιστικλάλ (του Πέρα) . Οι εκδηλώσεις μετατράπηκαν ταχύτατα σε επιθέσεις εναντίον των Μειονοτήτων. Άρχισαν να σπάνε, να ρημάζουν και να λεηλατούν καταστήματα και σπίτια. Τα επεισόδια επεκτάθηκαν αμέσως σε 15 συνοικίες της πόλης.

Αποτέλεσμα: Καταστράφηκαν σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία 5300, και ανεπίσημα 7000 κτήρια, δολοφονήθηκαν 16 Ρωμιοί συμπολίτες, κάηκαν 73 ναοί, 8 αγιάσματα , 2 μοναστήρια και μια συναγωγή. Βιάστηκαν 50-200 γυναίκες. Μετά τα γεγονότα χιλιάδες Ρωμιοί εγκατέλειψαν την Τουρκία.

Αργότερα θα γίνει γνωστό ότι αυτοί που συμμετείχαν στις επιθέσεις κρατούσαν ξύλα που είχαν ίδιο μέγεθος και είχαν μεταφερθεί από τα περίχωρα. Ορισμένοι συνελήφθησαν στον σιδηροδρομικό Σταθμό του Haydarpasa με τα τιμαλφή που λεηλάτησαν.

Η εφημερίδα Express τύπωσε εκείνη την ημέρα, σε περίοδο που υπήρχε έλλειψη χαρτιού 300.000 φύλλα. Ο βομβιστής της οικίας του Ατατούρκ ήταν ο υπάλληλος της ΜΙΤ, Οκτάι Ενγκιν, ο οποίος δικάστηκε, αλλά δεν εκδόθηκε στην Ελλάδα. Αργότερα διορίστηκε Γενικός Διευθυντής Ασφάλειας, έπαρχος Τσάνκαγια και νομάρχης του Νέβσεχιρ. Τιμήθηκε με πολλές χαρές της ζωής.

Ο Σαμπρί Γιρμιμπέσογλου που ήταν επικεφαλής της Υπηρεσίας Ειδικού Πολέμου την εποχή των Γεγονότων, σε συνέντευξη του, αργότερα όταν έγινε Γενικός Γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας , δήλωσε ότι¨Τα Γεγονότα της 6ης-7ης Σεπτεμβρίου ήταν δεξιοτεχνία της Υπηρεσίας Ειδικού Πολέμου, με σπουδαία οργάνωση….”

Πυρπόληση τεμένους στο Μαράς 3 Σεπτεμβρίου 1978, Σιβας:

Μια μικρή ομάδα βαδίζει σε κεντρική λεωφόρο της πόλης και φωνάζει συνθήματα “Οι Κομουνιστές, οι Κιζιλμπάσιδες, σκοτώνουν Μουσουλμάνους, δεν ακούει κανείς, Ας έρθει όποιος αγαπά τον Θεό”. Ασφαλώς στη Σεβάστεια υπήρχαν Μουσουλμάνοι που έσπευσαν να ενταχθούν στην ομάδα που κατευθύνθηκε στις συνοικίες των Αλεβήδων.

Αποτέλεσμα: Σκοτώθηκαν 9 άτομα, τραυματίστηκαν 100 και καταστράφηκαν περισσότερα από 1000 σπίτια και καταστήματα.

Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Η ιστορία ξεκίνησε από ένα παιδικό καυγά στην γειτονιά Αλή Μπαμπά. Μια ομάδα νεαρών εθνικοφρόνων δολοφόνησαν δυο γυναίκες. Μετά την προσευχή στο τέμενος ξεκίνησαν τις επιθέσεις με το σλόγκαν ¨Η νίκη είναι του Ισλάμ και αν ακόμα χυθεί το αίμα μας¨. Φυσικά τα γεγονότα ξέφυγαν…

Στις 19 Δεκεμβρίου στο Καχραμάν –Μαράς έσκασε βόμβα στον Κινηματογράφο Τσιτσέκ, όπου παρακολουθούσαν μια ταινία νεαροί εθνικόφρονες. Μετά την έκρηξη νεαροί ξεχύθηκαν στους δρόμους και επιτέθηκαν σε δημόσια κτήρια. Κατά τη διάρκεια των επεισοδίων έχασαν τη ζωή τους δυο αριστεροί και τρεις εθνικόφρονες.

Η ένταση στην πόλη πολλαπλασιάστηκε όταν την ώρα της κηδείας των αριστερών νεαρών ακροδεξιοί έκοψαν το δρόμο της νεκρικής πομπής και φώναξαν “Δεν διαβάζεται προσευχή για τους Κομουνιστές, καίνε το Ουλού Τζαμί, Θάνατος στους Αλεβήδες, χάνεται η θρησκεία”.

Αποτέλεσμα:111-150 θάνατοι, εκατοντάδες τραυματίες, βιασμοί γυναικών, σφαγή γερόντων και παιδιών Αλεβήδων, καταστροφές σπιτιών και καταστημάτων. Μετά τα γεγονότα οι Αλεβήδες έφυγαν από την πόλη και κηρύχτηκε στρατιωτικός νόμος σε 14 Νομούς.

Η αλήθεια πάντα αποκαλύπτεται. Το ίδιο συνέβη και στο Μαράς. Τα σπίτια και τα καταστήματα των Αλεβήδων και των αριστερών που δέχθηκαν τις επιθέσεις είχαν σημαδευτεί από πριν. Οι στρατιώτες είχαν απομακρυνθεί από το κέντρο της πόλης μετά την είδηση που κυκλοφόρησε ότι “οι Αλεβήδες επιτέθηκαν στο στρατώνα”. Θα αποκαλυφθεί ότι ο διοικητής του Στρατού απέρριψε το αίτημα του υπουργού εσωτερικών για επέμβαση στα επεισόδια. Ο Οκκές Κενγκέρ , μέλος των Γκρίζων Λύκων , που ομολόγησε ότι έβαλε την βόμβα στον Κινηματογράφο καταδικάστηκε ως υπαίτιος των γεγονότων. Επειδή η Τουρκία είναι μια χώρα γεμάτη αστεία, ο Οκκές με το επώνυμο Σεντιλλέρ θα τιμηθεί με την εκλογή του ως βουλευτής του Καχραμάν-Μαράς….

Παρόμοια περιστατικά θα συμβούν και το 1980 στο Τσόρουμ, όπου θα χάσουν τη ζωή τους 57 άτομα, θα τραυματιστούν 200 και θα καταστραφούν 300 και πλέον κατοικίες και καταστήματα.

Έτσι στρώθηκε και η τελευταία πέτρα για το πραξικόπημα της 12ης Σεπτεμβρίου.

2 Ιουλίου 1993

Αρκετοί διανοούμενοι και καλλιτέχνες διαμένουν στο ξενοδοχείο Μαντιμάκ, στη Σεβάστεια, προσκεκλημένοι του Νομάρχη για τις εκδηλώσεις του Pir Sultan Abdal. Στο ξενοδοχείο διαμένει και ο συγγραφέας Αζίζ Νεσίν που εξέδωσε το βιβλίο του Σαλμάν Ραστί , Σατανικοί Στίχοι. Άγνωστοί διένειμαν στα σπίτια προκηρύξεις που έλεγαν ότι εξυβρίζουν το Κοράνι και επιτίθενται στην τιμή και τις δοξασίες των πιστών. Παρόμοιοι ήταν και οι τίτλοι των εφημερίδων εκείνες τις ημέρες.

Αποτέλεσμα: Πυρπόλησαν το ξενοδοχείο έκαψαν ζωντανούς 33 ανθρώπους και τραυμάτισαν βαριά άλλους 51. Ίσως αυτή να είναι η μεγαλύτερη σφαγή διανοουμένων παγκοσμίως.

7 Ιουνίου 2013

Την ώρα που συνεχίζονταν τα επεισόδια στο Πάρκο Γκεζί (στο Ταξίμ) ορισμένα Μ.Μ.Ε μετέδωσαν την είδηση ότι χτύπησαν μια γυναίκα με το παιδί της στο Καμπάτας. Η νύφη ενός Δημάρχου του ΑΚΡ δέχθηκε επίθεση από 70-100 άτομα την ώρα που περίμενε στη στάση. Οι άνδρες που ήταν γυμνοί πάνω από τη μέση και φορούσαν δερμάτινα γάντια ούρησαν πάνω στο κορμί της γυναίκας και αναποδογύρισαν το καρότσι του μωρού της.

Η είδηση από μόνη της ήταν αρκετή να ξεσηκώσει τον κόσμο. Δυο τρεις μέρες πριν είχαν κυκλοφορήσει ειδήσεις σχετικά με το ότι οι διαδηλωτές στο Πάρκο ήπιαν ποτά σε τζαμί. Φυσικά ο πρωθυπουργός Ερντογάν υιοθέτησε και τις δυο ειδήσεις επισκιάζοντας την ειρηνική διαμαρτυρία των πολιτών στο Γκεζί.

Η υπευθυνότητα των διαδηλωτών παρεμπόδισε την εκτροπή των γεγονότων.

8 Μαρτίου 2019

Την ημέρα της γιορτής της γυναίκας οι φεμινίστριες κάνουν μια νυχτερινή πορεία στη λεωφόρο Ιστικλάλ από το 2003. Φέτος η Νομαρχία απαγόρευσε την πορεία. Η Αστυνομία για να παρεμποδίσει τη συγκέντρωση έστησε οδόφραγμα μπροστά στο Τζαμί του Πέρα, για να ανακόψει την συγκέντρωση. Οι γυναίκες με φωνές και σφυρίγματα διαμαρτύρονται για το κλείσιμο του δρόμου. Δυο μέρες μετά ο Ερντογάν εμφανίστηκε στην Τηλεόραση και δήλωσε “Πρόσβαλαν το Εζάνι (την πρόσκληση για προσευχή).

Αμέσως νεαροί γκρίζοι λύκοι βγήκαν στους δρόμους και άρχισαν να φωνάζουν τρομακτικά σλόγκαν.

Οι γυναίκες που ήταν στριμωγμένες ανάμεσα σε δυο αστυνομικά μπλόκ ούτε άκουσαν από το θόρυβο και τη φασαρία το εζάνι.

Σε μια υπανάπτυκτη κοινωνία είναι εύκολο να πιστέψει κανείς το ψέμα. Το ίδιο δύσκολο, όμως, είναι να αποδεχθεί την αλήθεια”.