15:31 | 25/4/19
Σύμφωνα με τον Προϊστάμενο της Ιατροδικαστικής υπηρεσίας Αθηνών Νίκο Καρακούκη, μέσω του τρόπου δολοφονίας οι κατά συρροή δολοφόνοι παρουσιάζουν το "αφήγημά" τους, το οποίο με προσεκτική μελέτη μπορεί να οδηγήσει τελικά στη σύλληψή τους. Από τη δική του πλευρά ο Δρ. εγκληματολογίας Πάνος Παπαιωάννου στάθηκε στη αλλαγή του σωφρονιστικού κώδικα ως προς τις ποινές που αποδίδονται και τον τρόπο επιτήρησης αυτών των δραστών
Για τους κατά συρροήν δολοφόνους μίλησε στον News 24/7 ο Νίκος Καρακούκης, Προϊστάμενος ιατροδικαστικής υπηρεσίας Αθηνών, με αφορμή την υπόθεση του serial killer στην Κύπρο.Όπως είπε τέτοιου είδους δολοφόνοι αφήνουν την υπογραφή τους, η οποία προκύπτει από διάφορες παραμέτρους, όπως ο τρόπος με τον οποίο θέτουν το πτώμα, το όργανο του φόνου που χρησιμοποιούν καθώς και ο τρόπος με τον οποίον σκοτώνουν.
Έφερε ως παράδειγμα τον στραγγαλιστή των ιερόδουλων ο οποίος έδρασε περίπου το 1995 και κατακρεουργούσε τα θύματά του. Μάλιστα την πρώτη γυναίκα την τεμάχισε και πέταξε τα κομμάτια.
Αντίστοιχη περίπτωση κατά τον ίδιο ήταν και ο στραγγαλιστής της Βοστώνης που σκότωσε με τις κάλτσες ή το καλσόν τους περίπου 13 γυναίκες, ως επί το πλείστον μεγάλης ηλικίας.
Σύμφωνα με τον κ. Καρακούκη, μέσω του τρόπου δολοφονίας παρουσιάζουν το "αφήγημά" τους, δηλαδή στην πρώτη περίπτωση, ο στραγγαλιστής των ιερόδουλων μάλλον ήθελε να δείξει ότι υπέφερε από τη μητέρα του ενώ στη δεύτερη ο στραγγαλιστής της Βοστώνης αναπαρήγαγε αυτό που ήθελε να κάνει στη μητέρα του.
Τα δε κίνητρά τους ανιχνεύονται στο ψυχολογικό προφίλ του καθενός. Όπως ανέφερε, για παράδειγμα ο Δημήτρης Βακρινός σκότωνε "επειδή τον έλεγαν κοντό".
Αναλυτικότερα ο κ. Καρακούκης είπε:
"H ιατροδικαστική είναι πολύ σημαντική για την οριοθέτηση του προφίλ του δράστη. Ο νεκρός αποτελεί τον άφωνο μάρτυρα. Είναι ο μόνος αξιόπιστος μάρτυρας μέσα στον κυκεώνα ψευδομαρτύρων που παραπλανούν τη δικαιοσύνη. Στις περιπτώσεις των κατά συρροή δολοφόνων, αφήνει την υπογραφή του. Ο τρόπος που θέτει το σώμα, το όργανο που χρησιμοποιεί, ο τρόπος απόκρυψης, η μέθοδος εργασίας που υιοθετεί και πώς την τελειοποιεί κατά την εκτέλεση των εγκλημάτων".
Ο νεκρός αποτελεί τον άφωνο μάρτυρα
"Δεν μιλάμε πάντα για κατακρεούργηση. Αυτό εντάσσεται στο προφίλ του καθενός. Ο δράστης θέλει να χτίσει τη δική του μυθοπλασία. Ο στραγγαλιστής της Βοστώνης είχε προβλήματα με τη μητέρα του και αναπαρήγαγε όσα ήθελε να κάνει στη μητέρα του. Το ίδιο έγινε και με τον εδώ στραγγαλιστή των ιερόδουλων", σημείωσε ο Προϊστάμενος ιατροδικαστικής της υπηρεσίας Αθηνών.Για το ίδιο θέμα μίλησε και ο Παναγιώτης Παπαϊωάννου, δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω και Δρ. Εγκληματολογίας.
Για το ψυχολογικό προφίλ των κατά συρροή δολοφόνων έχει αναφερθεί εκτενώς άλλωστε στο βιβλίο του "Ανθρωποκτόνοι κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή – Το Ελληνικό Παράδειγμα" (εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη, Αθήνα 2013).
Ο κ. Παπαϊωάννου στάθηκε ιδιαιτέρως στη σωφρονιστική διάσταση του πράγματος.
"Το πρόβλημα στα ακραία εγκλήματα είναι να αποχωρήσουμε από το μυαλό του κόσμου τις αναπαραστάσεις τις λεγόμενες, όπως αποδίδονται στη μυθοπλασία. Το ζήτημα είναι να μη βλέπουμε αυτά τα θέματα ως καρτούν, αλλά να βλέπουμε εμείς ως κοινωνία τί ποινικά και σωφρονιστικά εργαλεία έχουμε για να διαχειριστούμε τέτοιες καταστάσεις. Όχι μόνο τί έγινε αλλά και πώς μπορούμε να επιτηρήσουμε τις ποινές και να φροντίσουμε τα θύματα που μένουν πίσω. Πέραν της ψυχολογικής προσέγγισης, γιατί ένα αξιοπερίεργο ον είναι πάντα αξιοπερίεργο, το ζήτημα είναι να εντάξουμε αυτές τις καταστάσεις στο σύστημα των ποινών μας.
Εν όψει αναμόρφωσης του ποινικού κώδικα πρέπει να τα δούμε αυτά σοβαρά, καθώς σε πολλαπλές ανθρωποκτονίες, ένας επικίνδυνος δράστης μπορεί να μείνει στη φυλακή 24 χρόνια. Ακόμα κι αν έχουμε πολλαπλά φονικά, ο δράστης στα 24 χρόνια απολύεται υποχρεωτικά με όρους. Είναι πολλά χρόνια, αλλά και λίγα όταν δεν έχεις ασχοληθεί με τον δράστη και δεν του δίνεις τη δυνατότητα να έρθει αντιμέτωπος με την απαξία των πράξεών του", είπε χαρακτηριστικά.
"Ένας κρατούμενος απολύεται υπό όρους, δεν έχουμε τα κατάλληλα εργαλεία για να τον επιτηρήσουμε αποτελεσματικά", συνέχισε για να καταλήξει: "Το κρισιμότερο είναι να δούμε τη σωφρονιστική διάσταση γιατί πρόληψη για τους serial killers δεν υπάρχει. Υπάρχει βάση δεδομένων και συνεργασία για να ταξινομηθούν οι πληροφορίες και να φτάσουμε στον τόπο του εγκλήματος για να προλάβουμε ένα νέο έγκλημα. Είμαι δυστυχώς ακόμη πίσω σε πολλά επίπεδα, επιστημονικά και επιχειρησιακά".
πηγή
Σχετικά άρθρα