Υπέρ του soft Brexit με παράθυρο Bremain ο Αλέξης Τσίπρας

Σε ταύτιση με τη γραμμή των Εργατικών στη Σύνοδο Κορυφής ο πρωθυπουργός. "Μπροστά στον ιστορικό χρόνο της ΕΕ ο ένας χρόνος δεν είναι τόσο μεγάλο διάστημα", είπε αναφορικά με την παράταση στη Βρετανία

"Στόχος δεν είναι η επιβολή ισχύος αλλά η αναζήτηση κοινών τόπων και συναινέσεων" είπε ο Αλέξης Τσίπρας στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ για το βρετανικό ζήτημα, σύμφωνα με πληροφορίες που μετέδωσε η Αγγελική Σπανού στην εκπομπή "Παιχνίδια εξουσίας" στο News 24/7 στους 88,6.

Ο πρωθυπουργός, ο οποίος -κατά τις ίδιες πληροφορίες- βρίσκεται σε ανοιχτή γραμή με τον Τζ. Κόρμπιν στο Λονδίνο, μετέφερε επί της ουσίας τη γραμμή του επικεφαλής των Βρετανών Εργατικών. Ο Τζ. Κόρμπιν τάσσεται υπέρ ενός soft Brexit με ανοιχτή την προοπτική του Bremain εφόσον δημιουργηθεί ένα τέτοιο κίνημα στη Βρετανία που θα έχει δυναμική ανατροπής του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος. Στο Συμβούλιο Κορυφής την πιο σκληρή θέση πήρε ο Γάλλος πρόεδρος Εμμ. Μακρόν ο οποίος ουσιαστικά έμεινε μόνος του υποστηρίζοντας ότι πρέπει να τεθεί άμεση προθεσμία για την αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ. Διπλωματικές πηγές εξηγούν ότι αν η Βρετανία δεν πάρει μέρος στις ευρωεκλογές η Γαλλία θα κερδίσει έναν σημαντικό αρισθμό επιπλέον ευρωβουλευτών με βάση τον πληθυσμό της. Το επιχείρημα Μακρόν ήταν ότι η ΕΕ καλείται το επόμενο διάστημα να πάρει σημαντικές αποφάσεις (Δουβλίνο-Δημοσιονομικό Πλαίσιο-Διεύρυνση) και δεν είναι σωστό να τις πάρει με τη συμμετοχή της Βρετανίας που είναι σε αποδρομή. Τελικά, επικράτησε η συμβιβαστική γραμμή Μέρκελ υπέρ της αναβολής των αποφάσεων μέχρι τον Οκτώβιο. Ο πρωθυπουργός άνοιξε το θέμα της υποστηρίζοντας ότι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αναβληθεί η έναρξη της ενταξιακής διαδικασίας της Βόρειας Μακεδονίας.

Σχετικά με το Brexit ο κ. Τσίπρας είπε τα εξής: "Πρέπει σήμερα να αποφασίσουμε αναλογιζόμενοι την ιστορική και πολιτική μας ευθύνη και όχι με βάση το θυμικό μας. Η ΕΕ δεν έχει τίποτα να κερδίσει με την επιβολή της ισχύος. Υπήρξε πάντα το πεδίο εξεύρεσης κοινού τόπου μέσα από συναινέσεις και ευελιξία. Αρα ποιος θα κερδίσει από την διαρκή δραματοποίηση του Brexit; Ετσι κι αλλιώς υπάρχει ένα σύντομο deadline που είναι οι ευρωεκλογές. Αν δεν βρουν συμφωνία μέχρι τότε θα αναγκαστούν να τις διεξάγουν. Αυτή θα είναι η μεγαλύτερη ήττα των οπαδών του Brexit. Και ίσως να αποτελέσει την αρχή του τέλους για το ίδιο το Brexit. Εμείς λοιπόν τι ακριβώς θέλουμε; Να ενισχύσουμε την πιθανότητα ή να την αποκλείσουμε; Και εν πάση περιπτώσει ποιον συζητάμε να βοηθήσουμε ή να δυσκολέψουμε; Την Μέι ή τον βρετανικό λαό; Αν μας απασχολεί ο βρετανικός λαός δεν μπορούμε να παραβλέπουμε ότι η Μεγάλη Βρετανία είναι η μοναδική χώρα στην ΕΕ που έχει ένα τόσο μαζικό κίνημα υπέρ της ΕΕ με έξι εκ υπογραφές και χιλιάδες πολίτες να διαδηλώνουν. Εγώ γνωρίζω ότι στις χώρες μας υπάρχουν μόνο κινήματα εναντίον της ΕΕ. Αρα λοιπόν πρέπει να σκεφτούμε να δώσουμε μακρόχρονη παράταση. Ας δώσουμε έναν χρόνο παραπάνω, ως τον Μάρτιο του 2020. Μπροστά στον ιστορικό χρόνο της ΕΕ ο ένας χρόνος δεν είναι τόσο μεγάλο διάστημα "