Νέο κόμμα ή ΠΑΣΟΚ χωρίς Παπανδρέου οι δύο εναλλακτικές του Βενιζέλου

Οταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος άνοιγε αμέσως μετά την εκλογή του τον οικονομικό φάκελο του ΠΑΣΟΚ γνώριζε ήδη -αν ίσως όχι σε όλες του τις λεπτομέρειες- το αποτέλεσμα του ελέγχου που παρήγγειλε στις έξι διεθνείς εταιρείες.

Οχι μόνο το ταμείο είναι μείον κατά πολλές δεκάδες εκατομμύρια σωρευμένων χρεών, αλλά και για τα επόμενα πολλά χρόνια όσα χρήματα μπαίνουν νομίμως στο ΠΑΣΟΚ κατάσχονται εις χείρας τρίτων για να πληρωθούν οι τράπεζες και οι προμηθευτές.

Αρα, το ΠΑΣΟΚ για τα επόμενα πάρα πολλά χρόνια θα βρίσκεται ουσιαστικά χωρίς ούτε ένα ευρώ στα ταμεία του παρά μόνον με τα όποια χρήματα εισφέρουν τα στελέχη και οι φίλοι του. Γιατί και οι επιχειρηματίες έχουν σταματήσει εδώ και πολύ καιρό να δίνουν τον οβολό τους.

Ποιος ήταν λοιπόν ο λόγος για τον οποίο ένας έμπειρος πολιτικός όπως ο κ. Βενιζέλος άνοιξε το «κουτί της Πανδώρας» σε πλήρη αντίθεση με τη στρατηγική που έχει επιλέξει ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς που έχει ακριβώς το ίδιο πρόβλημα, ίσως με μεγαλύτερα χρέη στο δικό του κόμμα;

Στο στενό περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου στον οποίο σήμερα χρεώνεται το σύνολο σχεδόν του οικονομικού προβλήματος, πολλοί επιτελείς δηλώνουν σίγουροι ότι ο κ. Βενιζέλος είχε από την πρώτη στιγμή ως στόχο την αποπαπανδεοποίηση της δημοκρατικής παράταξης ανεξαρτήτως του τρόπου και του τιμήματος.

Ερχεται το τελικό ξεκαθάρισμα

Σχεδόν όλοι συμφωνούν ότι η τελική σύγκρουση δεν θα αργήσει πάρα πολύ γιατί ο κ. Βενιζέλος έχει λάβει ήδη τις τελικές του αποφάσεις, χωρίς όμως να το λέει δημόσια.

Δεν μπορεί λένε «να περιμένει ότι ο Παπανδρέου θα παρακολουθεί απαθής τις διαρροές που τον εμφανίζουν επιεικώς ανεύθυνο και σπάταλο, υπονοώντας παράλληλα ότι οι συνεργάτες του έκλεβαν τα ταμεία του ΠΑΣΟΚ. Το ξέρει ότι θα αντιδράσει και μάλιστα με όλους τους νόμιμους και θεσμικούς τρόπους που έχει στη διάθεσή του».

Και συμπληρώνουν: «Αρα, παρά το γεγονός ότι ο κ. Βενιζέλος αποποιείται τώρα τις διαρροές και τα κουτσομπολιά», κάποιος μέσα στη σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ με ή χωρίς προεδρική εντολή δημιουργεί εντυπώσεις σε βάρος του Γιώργου ανεξαρτήτως των τελικών εκθέσεων από τις ελεγκτικές εταιρείες».

Ενα σημαντικό κομμάτι των συνομιλητών του Γιώργου Παπανδρέου του επισημαίνουν ότι στόχος του κ. Βενιζέλου είναι αυτό που για τους ίδιους φαντάζει ως προφανές, να εξωθήσει δηλαδή τον πρώην πρόεδρο και γιο του ιδρυτή του κόμματος σε αποχώρηση ή έστω σε αποστρατεία από την ενεργό πολιτική δράση έχοντας του φορτώσει τις κατηγορίες της κακοδιαχείρισης και της σπατάλης, αν μη τι άλλο.

Νέο κόμμα χωρίς χρέη και βάρη

Ενα άλλο κομμάτι όμως των παπανδρεϊκών αναπτύσσει τον συλλογισμό ο κ. Βενιζέλος έχει αποφασίσει από την αρχή να κλείσει το ΠΑΣΟΚ και να φτιάξει ένα νέο κόμμα, χωρίς παρελθόν και χωρίς αυτούς που ο ίδιος θεωρεί βαρίδια, προκειμένου να είναι ελεύθερος ώστε να διαπραγματευθεί τη μελλοντική του πολιτική διαδρομή.

Αυτό, σημειώνουν, από την πρώτη στιγμή γιατί δεν θα μπορούσε να το στηρίξει ούτε πολιτικά ούτε ηθικά. Εστησε όμως, λένε, αυτή τη συγκεκριμένη μηχανή για κλιμακώσει εντέχνως την ένταση με τον Γιώργο Παπανδρέου πατώντας σε ένα υπαρκτό οικονομικό πρόβλημα, αφού δεν μπορεί να τον αποκηρύξει πολιτικά, χωρίς να αποκηρύξει και τον εαυτό του.

Το χρέος είναι διαχρονικό και συνολικό, λένε. Τα όποια δάνεια οφείλονται έχουν να κάνουν με τη στρατηγική λειτουργία των κομμάτων εξουσίας σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης, με τις μεγάλες προεκλογικές συγκεντρώσεις τα δεκάδες κομματικά στελέχη με τις μεγάλες αμοιβές, τα εισιτήρια των ψηφοφόρων στις εκλογές, τις πολυδάπανες διαφημιστικές καμπάνιες.

Και συμπληρώνουν ότι όποιος θέλει να βρει όλη την αλήθεια για τη λειτουργία όλων των κομμάτων, αλλά κυρίως του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας πρέπει να ανατρέξει σε πρακτικές που ισχύουν από την ίδρυση τους στη μεταπολίτευση και όχι να περιορίζεται σε μια επταετία. Να βάλει δηλαδή, εν προκειμένου για το ΠΑΣΟΚ στο κάδρο και άλλα πρόσωπα όπως τον Κώστα Σημίτη, που εντέχνως ο κ. Βενιζέλος αφήνει εκτός.

Η κλιμάκωση της έντασης

Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία που πάντως ασπάζονται και πολλοί ανεξάρτητοι πολιτικοί παρατηρητές ο κ. Βενιζέλος κλιμακώνει την ένταση για να δηλώσει στο τέλος ότι βρίσκεται μπροστά σε ένα τεράστιο αδιέξοδο. Και άρα ή θα πρέπει να προσφύγει στη Δικαιοσύνη με απρόβλεπτες όμως εξελίξεις για πρόσωπα και καταστάσεις ή να καταγγείλει πολιτικά και να φύγει.

Να πάρει τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, να δημιουργήσει ένα νέο κόμμα με το όποιο όνομα επιλέξει, σίγουρα καθαρό από χρέη. Το πόσο «καθαρό» θα είναι πολιτικά, αυτό μένει να αποδειχθεί.

Παράλληλα, με μια απλή δήλωσή του στον πρόεδρο της Βουλής να συνεχίσει κανονικά να είναι το τρίτο κόμμα της Βουλής, να στηρίζει και να συμμετέχει στην κυβέρνηση.

Σε ότι φορά στο ΠΑΣΟΚ οι δυνατότητες που έχει είναι είτε απλώς να το εγκαταλείψει στην τύχη του ένα «κουφάρι», είτε να το πτωχεύσει, αν και αυτό αποτελεί μια σύνθετη νομική διαδικασία.

Στην πρώτη περίπτωση βέβαια υπάρχει το ζήτημα ότι το ΠΑΣΟΚ θα συνεχίσει να υπάρχει και κάποια από τα σημερινά του στελέχη που βρίσκονται απέναντι στον κ. Βενιζέλο θα σπεύσουν να παραλάβουν τη σφραγίδα με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει.

Σιγή ασυρμάτου στην Ιπποκράτους

Πως απαντούν όμως σε όλα αυτά τα στελέχη της Ιπποκράτους που συνομιλούν με τον κ. Βενιζέλο.

Ουσιαστικά κρατούν τα χαρτιά τους ερμητικά κλειστά, είτε γιατί δεν γνωρίζουν είτε γιατί δεν θέλουν να μιλήσουν.

Αυτό το οποίο σημειώνουν σε κάθε περίπτωση είναι πως η κατάσταση είναι εκρηκτική και πως ήρθε η δημοκρατική παράταξη να σταματήσει να πληρώνει τα λάθη και τις κακοδαιμονίες του παρελθόντος.

Δεν είναι δυνατόν να μας κατατρέχει για πάντα το φάντασμα του Ακη Τσοχατζόπουλου και η κατηγορία ότι είμαστε όλοι κλέφτες. Η κατάσταση πρέπει να ξεκαθαρίσει και μάλιστα σύντομα, πολύ πριν τις επόμενες εκλογές, σημειώνουν.

Οταν ο Βενιζέλος μιλά για διαχωριστική γραμμή με το παρελθόν, τονίζουν, αυτό σημαίνει ότι πρέπει όλα να ξεκαθαρίσουν. Κι όταν λέμε όλα, εννοούμε όλα: Τα πολιτικά, τα οικονομικά, τα προσωπικά.

Σχετικές ετικέτες:Πολιτική