Τραπεζική Ένωση μετ' εμποδίων

Πέντε χρόνια μετά το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτική κρίσης τα πράγματα σοβαρεύουν και για τις ευρωπαϊκές τράπεζες. Η σχεδιαζόμενη τραπεζική ένωση φέρνει καταιγισμό νέων ρυθμίσεων, τις οποίες όμως ο Σύνδεσμος Γερμανικών Τραπεζών επιθυμεί να αλλάξει...

«Σωστή η κατεύθυνση»

Ο Γύργκεν Φιτς, πρόεδρος του Συνδέσμου Γερμανικών Τραπεζών έχει δεμένα και τα δυο του χέρια στη συνέντευξη τύπου που έδωσε πρόσφατα στο Βερολίνο. Και προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις χαριτολογώντας με τη φράση «όταν περπατάτε, κοιτάτε μόνο μπροστά σας και μπορεί να συμβεί το κακό». Με τη φράση αυτή ο Φίτσεν μπαίνει ουσιαστικά στο πραγματικό θέμα της συνέντευξης, την τραπεζική ένωση.

Πίσω από αυτή κρύβονται προτάσεις για μια εποπτική αρχή, για εγγύηση καταθέσεων και για εξυγίανση ή εκκαθάριση των υπό κατάρρευση χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα εποπτεύει μελλοντικά όλες τις τράπεζες της ευρωζώνης, των οποίων ο ισολογισμός ξεπερνά τα 30 δισ. ευρώ. Σε αυτήν την κατηγορία εμπίπτουν 150 έως 200 από τις συνολικά 6.000 τράπεζες της ευρωζώνης, συμπεριλαμβανομένης και της Ντόιτσε Μπανκ, υποδιοικητής της οποίας είναι ο ίδιος Γύργκεν Φίτσεν. «Η Τραπεζική Ένωση βρίσκεται προς το σωστό δρόμο και στηρίζεται από το δικό μας σύνδεσμο», λέει. «Χρειαζόμαστε έναν σταθερό τραπεζικό τομέα. Η κατεύθυνση είναι σωστή».

«Όχι σε φρένο χρέους των τραπεζών»

Όμως όταν αναφέρεται ο Φίτσεν στις λεπτομέρειες της Τραπεζικής Ένωσης ο τόνος της φωνής του ηχεί λιγότερο θετικά. Για παράδειγμα, θεωρεί ότι στο μηχανισμό εξυγίανσης και εκκαθάρισης χρειάζονται ακόμη διευκρινίσεις και η υλοποίηση του στόχου εγγύησης των καταθέσεων βρίσκεται μακριά από την πραγματικότητα. Ιδιαίτερα επικριτικός είναι στο θέμα του φρένου χρέους.
Σύμφωνα με τον κανονισμό Βασιλεία ΙΙΙ για την κεφαλαιακή επάρκεια, οι τράπεζες υποχρεούνται να αυξήσουν τα ίδια κεφάλαια.

Όμως τώρα στη συζήτηση μπαίνει και η πρόταση πρόβλεψης ανώτατου ορίου φρένου χρέους, το λεγόμενο Leverage Ratio, και για τις τράπεζες, κάτι που θα οδηγούσε σε αύξηση του ίδιου κεφαλαίου κατά 3% με βάση τον ισολογισμό της. Για τον Μίχαελ Κέμερ, διευθυντή του Συνδέσμου Γερμανικών Τραπεζών πρόκειται για τον λάθος δρόμο. «Θα έμοιαζε ως συνθηκολόγηση μπροστά στο ερώτημα με ποιο τρόπο μετράμε τους κινδύνους» διευκρινίζει. «Οι κίνδυνοι είναι σύμφυτοι με τις τραπεζικές συναλλαγές και δεν μπορεί να τις αποτυπώσει κανείς με το να παίρνει ως μέτρο τον ισολογισμό. Το θεωρώ ως μέτρο ανεπαρκές».

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Γερμανικών Τραπεζών Γύργκεν Φιτς γίνεται πιο σαφής. «Εάν τελικά παρά τις προσπάθειες επιβληθεί φρένο χρέους και στις τράπεζες, ελπίζουμε να γίνει με τέτοιον τρόπο που να μην έχει ανεπιθύμητες παρενέργειες στις τραπεζικές συναλλαγές», τονίζει o κ. Φιτς.

Πηγή: Deutsche Welle

Σχετικές ετικέτες:Οικονομία