13:14 | 23/11/13
Άρθρο του Μ. Κρανίδη, Πολιτικού Μηχανικού - Αντιδημάρχου Περιβάλλοντος Χαλανδρίου...
Είναι πλέον προφανές σε όλους ότι ο σωστός σχεδιασμός και η δικαιοσύνη εκλείπουν όσον αφορά στην φορολόγηση και πολιτική ακινήτων.
Την περίοδο του μνημονίου οι κυβερνήσεις έβαλαν περισσότερους φόρους από ότι απαίτησε η τρόικα με τρανό παράδειγμα το περίφημο «χαράτσι» (ΕΕΤΗΔΕ). Τώρα η σημερινή κυβέρνηση παλινωδεί «πληρώνοντας» ουσιαστικά την διαχρονική έλλειψη άσκησης σοβαρής πολιτικής στο τομέα των ακινήτων.
Δύο είναι οι κορυφαίες αδικίες. Πρώτον, η μονιμοποίηση του φόρου κατοχής ακίνητης περιουσίας σε μία εποχή ύφεσης με απαξίωση των ακινήτων. Δεύτερον, το ληστρικό επίπεδο φορολόγησης των ακινήτων με μοναδικό στόχο είσπραξης τα 2,6-3,0 δις και όχι την πραγματική δυνατότητα καταβολής και συνεισφοράς των ιδιοκτητών, ειδικά σε μια περίοδο κατακόρυφης πτώσης των εισοδημάτων. Έστω και τώρα πρέπει να αλλάξει άρδην η σημερινή αντιαναπτυξιακή πρακτική υπερφορολόγησης των ακινήτων.
Πρώτο και κύριο βήμα η εφαρμογή μιας δράσης του μνημονίου που έχει ξεχαστεί, της αναπροσαρμογής, της μείωσης ουσιαστικά των αντικειμενικών αξιών. Οι περισσότεροι φόροι ακινήτων εξαρτώνται από την αντικειμενική αξία και ειδικότερα την τιμή ζώνης κάθε περιοχής και λοιπούς συντελεστές. Αυτά τα μεγέθη έχουν ξεχαστεί στο επίπεδο του 2007!
Σε μια εξαετία με μείωση εμπορικών τιμών των ακινήτων άνω του 40-50% και των συναλλαγών στο επίπεδο του 80% είναι απολύτως απαραίτητη και δίκαια η μείωση των τιμών ζώνης και των συντελεστών, επακόλουθα και των αντικειμενικών αξιών. Τότε και μόνο τότε θα αποδείξει η κυβέρνηση ότι πραγματικά ενδιαφέρεται για την δικαιοσύνη στην επιβολή των φόρων ακινήτων και όχι μόνο για την είσπραξη 2,6 δις, ενός ανέφικτου αντιαναπτυξιακού στόχου, και μάλιστα μόνο από τον Ενιαίο Φόρο χωρίς να υπολογίζονται οι άλλες 39 «ακίνητες» επιβαρύνσεις!
Η κυβέρνηση οφείλει άμεσα να προβεί στην αναθεώρηση των αντικειμενικών αξιών ώστε οι εκατομμύρια ιδιοκτητών να φορολογηθούν δίκαια σε μια χαμηλότερη πραγματική βάση και όχι άδικα σε μια πλασματικά υψηλότατη τεκμαρτή βάση. Για την ώρα η καθολική εντύπωση είναι ξεκάθαρη και πλήρως αρνητική. Στόχος είναι ένας και μοναδικός, η είσπραξη τουλάχιστον 2,6 δις ευρώ, τίποτε άλλο. Όμως η πραγματικότητα των υψηλών άδικων φόρων τελικά οδηγεί στην υφαρπαγή ακινήτων και περιουσιών που δεν μπορούν να αξιοποιηθούν ούτε να μισθωθούν εδώ και 5 χρόνια.
Το ξεπούλημα, η φτωχοποίηση ή η φυλακή φαντάζουν πλέον οι πιθανές διαδρομές για αρκετούς ιδιοκτήτες. Η ανεκτική ελληνική κοινωνία των εκατομμυρίων μικρομεσαίων ιδιοκτητών και της διαχρονικής μακροπρόθεσμης επένδυσης στα ακίνητα, δεν θα ανεχθεί αυτές τις εξελίξεις. Το όνειρο ζωής του Έλληνα μπορεί να χάνεται αλλά σίγουρα η ιστορία δεν πρόκειται να συγχωρέσει. Η επιλογή είναι μια, άμεση δημιουργία και εφαρμογή μιας δίκαιης και αναπτυξιακής οικονομικής πολιτικής για την ακίνητη περιουσία.
Είναι πλέον προφανές σε όλους ότι ο σωστός σχεδιασμός και η δικαιοσύνη εκλείπουν όσον αφορά στην φορολόγηση και πολιτική ακινήτων.
Την περίοδο του μνημονίου οι κυβερνήσεις έβαλαν περισσότερους φόρους από ότι απαίτησε η τρόικα με τρανό παράδειγμα το περίφημο «χαράτσι» (ΕΕΤΗΔΕ). Τώρα η σημερινή κυβέρνηση παλινωδεί «πληρώνοντας» ουσιαστικά την διαχρονική έλλειψη άσκησης σοβαρής πολιτικής στο τομέα των ακινήτων.
Δύο είναι οι κορυφαίες αδικίες. Πρώτον, η μονιμοποίηση του φόρου κατοχής ακίνητης περιουσίας σε μία εποχή ύφεσης με απαξίωση των ακινήτων. Δεύτερον, το ληστρικό επίπεδο φορολόγησης των ακινήτων με μοναδικό στόχο είσπραξης τα 2,6-3,0 δις και όχι την πραγματική δυνατότητα καταβολής και συνεισφοράς των ιδιοκτητών, ειδικά σε μια περίοδο κατακόρυφης πτώσης των εισοδημάτων. Έστω και τώρα πρέπει να αλλάξει άρδην η σημερινή αντιαναπτυξιακή πρακτική υπερφορολόγησης των ακινήτων.
Πρώτο και κύριο βήμα η εφαρμογή μιας δράσης του μνημονίου που έχει ξεχαστεί, της αναπροσαρμογής, της μείωσης ουσιαστικά των αντικειμενικών αξιών. Οι περισσότεροι φόροι ακινήτων εξαρτώνται από την αντικειμενική αξία και ειδικότερα την τιμή ζώνης κάθε περιοχής και λοιπούς συντελεστές. Αυτά τα μεγέθη έχουν ξεχαστεί στο επίπεδο του 2007!
Σε μια εξαετία με μείωση εμπορικών τιμών των ακινήτων άνω του 40-50% και των συναλλαγών στο επίπεδο του 80% είναι απολύτως απαραίτητη και δίκαια η μείωση των τιμών ζώνης και των συντελεστών, επακόλουθα και των αντικειμενικών αξιών. Τότε και μόνο τότε θα αποδείξει η κυβέρνηση ότι πραγματικά ενδιαφέρεται για την δικαιοσύνη στην επιβολή των φόρων ακινήτων και όχι μόνο για την είσπραξη 2,6 δις, ενός ανέφικτου αντιαναπτυξιακού στόχου, και μάλιστα μόνο από τον Ενιαίο Φόρο χωρίς να υπολογίζονται οι άλλες 39 «ακίνητες» επιβαρύνσεις!
Η κυβέρνηση οφείλει άμεσα να προβεί στην αναθεώρηση των αντικειμενικών αξιών ώστε οι εκατομμύρια ιδιοκτητών να φορολογηθούν δίκαια σε μια χαμηλότερη πραγματική βάση και όχι άδικα σε μια πλασματικά υψηλότατη τεκμαρτή βάση. Για την ώρα η καθολική εντύπωση είναι ξεκάθαρη και πλήρως αρνητική. Στόχος είναι ένας και μοναδικός, η είσπραξη τουλάχιστον 2,6 δις ευρώ, τίποτε άλλο. Όμως η πραγματικότητα των υψηλών άδικων φόρων τελικά οδηγεί στην υφαρπαγή ακινήτων και περιουσιών που δεν μπορούν να αξιοποιηθούν ούτε να μισθωθούν εδώ και 5 χρόνια.
Το ξεπούλημα, η φτωχοποίηση ή η φυλακή φαντάζουν πλέον οι πιθανές διαδρομές για αρκετούς ιδιοκτήτες. Η ανεκτική ελληνική κοινωνία των εκατομμυρίων μικρομεσαίων ιδιοκτητών και της διαχρονικής μακροπρόθεσμης επένδυσης στα ακίνητα, δεν θα ανεχθεί αυτές τις εξελίξεις. Το όνειρο ζωής του Έλληνα μπορεί να χάνεται αλλά σίγουρα η ιστορία δεν πρόκειται να συγχωρέσει. Η επιλογή είναι μια, άμεση δημιουργία και εφαρμογή μιας δίκαιης και αναπτυξιακής οικονομικής πολιτικής για την ακίνητη περιουσία.
Μάνος Κρανίδης
Πολιτικός Μηχανικός
Δημοτικός Σύμβουλος - Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος Χαλανδρίου
Σχετικά άρθρα