Το δράμα μιας γενιάς

Δύο κόσμοι, η σύγκριση που πληγώνει...

Τις συνέπειες του αχαλίνωτου συνδικαλισμού, που επιδεινώνει δραματικά το επίπεδο σπουδών, ζουν οι φοιτητές των ελληνικών ΑΕΙ.

Χάνουν εξάμηνα και εξεταστικές περιόδους. Καθυστερούν στο πτυχίο και αναζητούν πηγές για τις διπλωματικές εργασίες. Την ίδια ώρα συνομήλικοί τους στα πανεπιστήμια του εξωτερικού αποκτούν απρόσκοπτα και συστηματικά ακαδημαϊκά και επαγγελματικά εφόδια.
Το δράμα μιας γενιάς

Οι ευκαιρίες που χάνουν όσο μένουν κλειστά τα πανεπιστήμια είναι η μεγαλύτερη τραγωδία που βιώνουν οι φοιτητές που σπουδάζουν στην Ελλάδα.

Την ώρα που οι ίδιοι βρίσκονται μακριά από τα αμφιθέατρα και τα εργαστήρια, οι συνομήλικοί τους που σπουδάζουν στο εξωτερικό δεν χάνουν ούτε μία ώρα μαθήματος και λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα εφόδια για να ξεκινήσουν με αξιώσεις την επαγγελματική τους ζωή.

Χωρίς να είναι πιο ταλαντούχοι από τους συναδέλφους τους των ελληνικών ΑΕΙ, οι φοιτητές που σπουδάζουν στο εξωτερικό προετοιμάζονται εντατικά για να αντιμετωπίσουν τις επαγγελματικές προκλήσεις του μέλλοντος. Από το πρώτο έτος έχουν μπει σε ένα πρόγραμμα το οποίο τηρείται με θρησκευτική ευλάβεια.

Ο Μιχάλης Ντιναλέξης και ο Στέφανος Μαργαρίτης, με τους οποίους μίλησε το «Εθνος», θα γίνουν πολιτικοί μηχανικοί και έχουν φτάσει στο τελευταίο έτος των σπουδών τους. Ο πρώτος σπουδάζει στο Imperial College του Λονδίνου και ο δεύτερος στο ΕΜΠ. Ο Μιχάλης ξέρει από τώρα την ημέρα του ερχόμενου Ιουνίου που πρέπει να παρουσιάσει την πτυχιακή του εργασία.

Ο Στέφανος έχασε την εξεταστική του Σεπτεμβρίου και θα ξεκινήσει την πτυχιακή του με τουλάχιστον τρεις μήνες καθυστέρηση. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Μιχάλης θα μπει στην αγορά εργασίας, την ώρα που ο Στέφανος θα παλεύει ακόμα για να πάρει το πτυχίο του...