Τρισέ: Εφικτή η παράταση δόσεων για Ελλάδα

Η Ελλάδα έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο όσον αφορά την αποκατάσταση των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών της ισορροπιών, εσωτερικών και εξωτερικών, αναφέρει ο Ζ.Κ. Τρισέ σε συνέντευξη στην Καθημερινή...

Οι εταίροι της, είτε του δημοσίου είτε του ιδιωτικού τομέα, είτε Ευρωπαίοι είτε διεθνείς, επιδεικνύουν τώρα μεγαλύτερη εμπιστοσύνη, γεγονός που μειώνει αισθητά οποιαδήποτε επικινδυνολογία, όπως είναι η έξοδος από την Ευρωζώνη.

Πιστεύω πως η ερώτηση που ετίθετο στο παρελθόν σχετικά με το εάν η Ελλάδα έπρεπε να ενταχθεί στην Ευρωζώνη ή όχι στερείται πλέον ουσιαστικού ενδιαφέροντος: είναι εντός Ευρωζώνης.

Ένα είναι σίγουρο: μία Ελλάδα με χρηστή διακυβέρνηση, σεβόμενη τις μεγάλες εσωτερικές και εξωτερικές οικονομικές της ισορροπίες και διατηρώντας την ανταγωνιστικότητά της, θα ήταν σε μία απείρως καλύτερη κατάσταση από μία Ελλάδα με κακή διαχείριση.

Όπως αναφέρει ο ίδιος τη στιγμή που ξέσπασε η οικονομική κρίση, η Ελλάδα είχε ένα μείζον πρόβλημα: ένα σημαντικό έλλειμμα στον προϋπολογισμό της (περίπου 15,5% του ΑΕΠ) κι ένα τεράστιο έλλειμμα του εξωτερικού ισοζυγίου πληρωμών της, που αντιπροσώπευε πάνω από 15% του ΑΕΠ της.

Στο παρελθόν αυτά τα ελλείμματα χρηματοδοτούνταν από ξένους επενδυτές, ιδιώτες στην πλειονότητά τους.

Με την έλευση της κρίσης, αυτοί οι επενδυτές έχασαν την εμπιστοσύνη τους και διέκοψαν τη χρηματοδότηση.

Η σταδιακή επιστροφή σε μία εσωτερική κι εξωτερική οικονομική ισορροπία ήταν λοιπόν αναπόφευκτη, καθώς οι χρηματοδοτήσεις εξαφανίζονταν.

Η Ευρώπη και ολόκληρη η διεθνής κοινότητα βοήθησαν την Ελλάδα, έπειτα από αίτημά της, ώστε αυτή η εξισορρόπηση –που είναι πάντα πολύ δύσκολη όταν ξεκινάμε με πολύ μεγάλο έλλειμμα– να γίνει μέσα σε συνθήκες λιγότερο δραματικές και περισσότερο προοδευτικές απ' ό,τι αν δεν υπήρχε καμία βοήθεια.

Απαντώντας σε ερώτηση για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους τονίζει πως η διαπραγμάτευση για την αναδιάρθρωση των ιδιωτικών ομολόγων διεξήχθη από την ελληνική κυβέρνηση με τους ιδιώτες πιστωτές της υπό την εποπτεία της Κομισιόν, των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και του ΔΝΤ, οι οποίοι κλήθηκαν να βοηθήσουν την Ελλάδα και να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν την ανάκαμψή της.

Τέτοιου είδους αποφάσεις είναι πάντα δύσκολο να ληφθούν, καθώς πρέπει από τη μία πλευρά να χορηγηθούν άμεσα στην ενδιαφερόμενη χώρα τα μέσα για την ανάκαμψή της και, από την άλλη,

δεν πρέπει να διαταραχθεί η αξιοπιστία της μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα ως προς τους ιδιώτες πιστωτές που η χώρα θα χρειαστεί στο μέλλον.

Φυσικά μπορούμε να επικρίνουμε αυτό που έγινε και από τις δύο αυτές οπτικές γωνίες. Εντέλει, πάντως, νομίζω ότι οι ληφθείσες αποφάσεις ήταν ισορροπημένες.

Αναφορικά με το δημόσιο χρέος, ας μην ξεχνάμε πως οι αποφάσεις λαμβάνονται από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και πρέπει να εγκρίνονται και από τα ευρωπαϊκά Κοινοβούλια.

Εάν οι προσπάθειες της Ελλάδας –που θα γνωστοποιηθούν τον Απρίλιο για τους προϋπολογισμούς 2013– είναι σύμφωνες με τις δεσμεύσεις της, νομίζω ότι μία συμπληρωματική προσπάθεια των ευρωπαϊκών κρατών θα ήταν δικαιολογημένη.

Δεν υπήρξα ποτέ υπέρμαχος της διαγραφής του δημόσιου χρέους, κάτι που θεωρώ δύσκολο να κατανοηθεί από τις πιστώτριες χώρες.

Όμως, η χρονική παράταση των δόσεων και η μείωση του υπάρχοντος επιτοκίου θα μου φαίνονταν ως πιθανά εφικτά μέτρα.

Πηγή: euro2day.gr

Σχετικές ετικέτες:Οικονομία