12:47 | 3/3/14
Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος από τις ΗΠΑ όποτ βρίσκεται συμμετέχοντας ως βασικός ομιλητής σε Συνέδριο με θέμα το μέλλον της Ευρώπης σχολίασε τις κρίσιμες εξελίξεις στην Ουκρανία...
«Αυτές τις κρίσιμες ώρες πρέπει να κυριαρχήσει η διπλωματία και να βρεθεί πολιτική λύση. Δε διακυβεύεται μόνο η ειρηνική διευθέτηση μιας περιφερειακής κρίσης, αλλά και η παγκόσμια σταθερότητα» ανέφερε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας.
«Μπροστά μας έχουμε δυο εχθρούς: τον εθνικιστικό εξτρεμισμό και την αυταρχικότητα. Ο εξτρεμισμός σαν πολιτική πρακτική θυμίζει τις πιο σκοτεινές περιόδους της ανθρώπινης Ιστορίας και η αυταρχικότητα ως συμπεριφορά και μεθοδολογία, υπονομεύει ό,τι έχει κατακτήσει ο πολιτισμένος κόσμος στη μεταπολεμική περίοδο.
Αυτή η περίοδος απέδειξε ότι οι σχέσεις μας, ανάμεσα στον Δυτικό κόσμο και τη Ρωσία δεν ήταν ένα παιχνίδι με καθολική επικράτηση της μιας μόνο μεριάς (zero sum game). Αντίθετα βρέθηκε ένα modus operandi που έφερε την επιθυμητή σταθερότητα, συνάμα δε υπήρξε κοινή μετωπική αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και του φονταμενταλισμού. Μαζί συνεργαζόμενοι δημιουργήσαμε την παγκόσμια κοινή αρχιτεκτονική.
Τώρα είναι πάλι η ώρα να επαναβεβαιώσουμε τη δέσμευσή μας στην αξία της αμοιβαίας κατανόησης και συνεννόησης.
Η αμοιβαία κατανόηση είναι η ψυχή του Διεθνούς Δικαίου.
Δεν μπορείς να έχεις έναν κόσμο που να διέπεται από τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου, εάν την ίδια ώρα δε νοιάζεσαι πραγματικά για ρεαλιστικές λύσεις για θέματα ασφάλειας».
«Αυτές τις κρίσιμες ώρες πρέπει να κυριαρχήσει η διπλωματία και να βρεθεί πολιτική λύση. Δε διακυβεύεται μόνο η ειρηνική διευθέτηση μιας περιφερειακής κρίσης, αλλά και η παγκόσμια σταθερότητα» ανέφερε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας.
«Μπροστά μας έχουμε δυο εχθρούς: τον εθνικιστικό εξτρεμισμό και την αυταρχικότητα. Ο εξτρεμισμός σαν πολιτική πρακτική θυμίζει τις πιο σκοτεινές περιόδους της ανθρώπινης Ιστορίας και η αυταρχικότητα ως συμπεριφορά και μεθοδολογία, υπονομεύει ό,τι έχει κατακτήσει ο πολιτισμένος κόσμος στη μεταπολεμική περίοδο.
Αυτή η περίοδος απέδειξε ότι οι σχέσεις μας, ανάμεσα στον Δυτικό κόσμο και τη Ρωσία δεν ήταν ένα παιχνίδι με καθολική επικράτηση της μιας μόνο μεριάς (zero sum game). Αντίθετα βρέθηκε ένα modus operandi που έφερε την επιθυμητή σταθερότητα, συνάμα δε υπήρξε κοινή μετωπική αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και του φονταμενταλισμού. Μαζί συνεργαζόμενοι δημιουργήσαμε την παγκόσμια κοινή αρχιτεκτονική.
Τώρα είναι πάλι η ώρα να επαναβεβαιώσουμε τη δέσμευσή μας στην αξία της αμοιβαίας κατανόησης και συνεννόησης.
Η αμοιβαία κατανόηση είναι η ψυχή του Διεθνούς Δικαίου.
Δεν μπορείς να έχεις έναν κόσμο που να διέπεται από τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου, εάν την ίδια ώρα δε νοιάζεσαι πραγματικά για ρεαλιστικές λύσεις για θέματα ασφάλειας».
Σχετικά άρθρα