“Να αφήσουμε πίσω τον Καμίνη” | Greek-iNews


Έχετε φορτώσει την έκδοση για κινητά, για καλύτερη εμπειρία χρήσης μεταβείτε στην έκδοση για υπολογιστές με ένα
κλικ εδώ

“Να αφήσουμε πίσω τον Καμίνη”

16:36 | 4/4/14
"Να αφήσουμε πίσω τον κ. Καμίνη μαζί με τα μνημόνια και την εποχή της κρίσης" τονίζει σε συνέντευξή του στη διαδικτυακή τηλεόραση του ΑΠΕ-ΜΠΕ ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων, Άρης Σπηλιωτόπουλος, που υποστηρίζεται από τη ΝΔ. "Η Αθήνα είναι ένας μεγάλος πολιτισμικός, αρχαιολογικός, κήπος.

Μπορεί ξανά να σηκωθεί στα πόδια της, να πάμε σε μια καινούργια εκκίνηση, να ξαναβρούμε τον αθηναϊκό τρόπο ζωής, να ξαναβρούμε το στόχο μας, να κάνουμε την Αθήνα την πόλη που κάποτε όλοι ζήλευαν για τον τρόπο ζωής που εμείς είχαμε επιλέξει" σημειώνει ο κ. Σπηλιωτόπουλος.

Περιγράφοντας το όραμά του για την Αθήνα ο κ. Σπηλιωτόπουλος τονίζει ότι "όλη η Αθήνα μπορεί να γίνει μία γειτονιά, όχι χωρισμένη σε γκέτο, αλλά ένας απέραντος κήπος πολυπολιτισμικός, ένας απέραντος κήπος αρχαιοτήτων, να υπάρχουν περίπατοι πολιτισμικοί, και να μπορούν οι επισκέπτες να έρχονται, γοητευμένοι από τον Αττικό ουρανό, κι απ' το κλίμα μας και πραγματικά να γεύονται την Αθήνα, ν' αφήνουν το πολύτιμο συνάλλαγμά τους κι η Αθήνα να ζει μ' αξιοπρέπεια απ' αυτό.

Ο δικός μου ο στόχος είναι να κάνω την Αθήνα ξανά αυτό που ήτανε. Δηλαδή μία 'ολική επαναφορά'. Ένα σημείο εκκίνησης και πάλι προκειμένου η Αθήνα να ξαναγίνει μία πόλη υποδειγματική". Στο πλαίσιο αυτό προτείνει "η λεωφόρος Πειραιώς να μετατραπεί σε λεωφόρο Μοντέρνας Τέχνης. Υπάρχει αυτή τη στιγμή όλη η δυνατότητα αυτής της μετατροπής, με Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, με το να μεταφερθεί εκεί το υπουργείο Πολιτισμού, είναι εκεί το Ίδρυμα Κακογιάννη, υπάρχουν αίθουσες με καινούρια εκθέματα. Αυτά μπορούν να γίνουν, είναι στόχος εφικτός και δεν θέλουν πόρους.

Ο κ. Σπηλιωτόπουλος αμφισβητεί έντονα ότι οι Αθηναίοι είναι ικανοποιημένοι με τον κ. Καμίνη. Αν ήταν ικανοποιημένοι οι Αθηναίοι δεν θα ζητούσαν σε ποσοστό 66% να φύγει ο κ. Καμίνης. Η απογοήτευση των πολιτών της Αθήνας είναι η μεγαλύτερη από οποιονδήποτε άλλο Δήμο όπως εκφράζεται δημοσκοπικά σε σχέση με όλους τους ενεργεία δημάρχους. Έχει το πιο αρνητικό ρεκόρ" τονίζει και προσθέτει, ερωτηθείς για τα πεπραγμένα του απερχόμενου δημάρχου:

"Μ' έχει θυμώσει το γεγονός ότι διαρκώς κουνάνε το δάκτυλο στην Αθήνα και διαρκώς κάποιοι, όπως η σημερινή δημοτική αρχή κατεβάζουν τον πήχη πάρα πολύ χαμηλά. Ο πήχης δεν πρέπει να είναι χαμηλά, δεν πρέπει να κοιτάμε τι δεν έχουμε κάνει, πρέπει να κοιτάμε τι έχουμε κάνει. Όταν δεν υπάρχει έργο, τότε προφανώς δεν κόβεις κορδέλα. Αλλά την ανυπαρξία δεν την κάνεις έργο. Την απουσία δεν την κάνεις πολιτική".

Αναφερόμενος στον Νικήτα Κακλαμάνη ο κ. Σπηλιωτόπουλος τονίζει: "Θέλω να πιστεύω ότι στο τέλος θα πάρει τις σωστές αποφάσεις. Εγώ θα ήθελα να του κάνω πάντως μία ερώτηση: Αν είναι ικανοποιημένος με τη σημερινή δημοτική αρχή; Αν είναι ικανοποιημένος τότε στο χώρο μας μπορεί να αφεθεί στην πολυδιάσπαση. Αν δεν είναι και αν στόχος του είναι να αλλάξουμε σελίδα τότε κατά τη δική μου εκτίμηση πρέπει να το ξανασκεφτεί και να πάρει άλλες αποφάσεις, που να βοηθούν να πάμε μπροστά".

Στο θέμα του γηπέδου του Παναθηναϊκού ο κ. Σπηλιωτόπουλος τονίζει: "Υπάρχει υποκρισία από τη σημερινή δημοτική αρχή. Υπεκφεύγει, κρύβεται, δεν θέλει να πάρει αποφάσεις γιατί πίσω από όλα αυτά υπάρχει μία ατζέντα για να γκρεμιστεί το γήπεδο του Παναθηναϊκού. Εγώ ξεκάθαρα είμαι κάθετα αντίθετος σε αυτό. Το γήπεδο του Παναθηναϊκού που είναι στην καρδιά της πόλης, κοντά στο σπίτι μου, είναι δεμένο με τις ιστορικές μνήμες της Αθήνας, είναι δεμένο με την ιστορία της πόλης. Και η ιστορία και η μνήμη της πόλης ούτε διαγράφεται ούτε γκρεμίζεται.

Αναπλάθεται, επανακινείται και είναι χώρος δημιουργίας. Και αυτό λέω ότι θα κάνω τα πάντα ώστε το σχέδιο του κ. Καμίνη να μην περάσει. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να έχει δικό του γήπεδο και από τη στιγμή που δεν έχει προχωρήσει η διαδικασία για ένα καινούργιο γήπεδο, το γήπεδο θα είναι στην Αλεξάνδρας. Πρέπει να βοηθήσουμε την ανάπλαση της γύρω περιοχής με τα Κουντουριώτικα, αλλά και τις πολυκατοικίες στα παλιά Προσφυγικά.


Η συνέντευξη του υποψήφιου δήμαρχου Αθηναίων, Άρη Σπηλιωτόπουλου στη διαδικτυακή τηλεόραση του ΑΠΕ ΜΠΕ έχει ως εξής:


-Κε Σπηλιωτόπουλε, ευχαριστούμε που μιλάτε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Βρισκόμαστε στον Λυκαβηττό, έχουμε την Αθήνα στα πόδια μας, μία Αθήνα που φιλοδοξείτε να αλλάξετε και το ερώτημα είναι με ποιο όραμα και ποιο πρόγραμμα. Πού θέλετε να πάτε αυτήν την πόλη;

-Κοιτάξτε. Ο δικός μου ο στόχος είναι να κάνω την Αθήνα ξανά αυτό που ήτανε. Δηλαδή μία "ολική επαναφορά". Ένα σημείο εκκίνησης και πάλι προκειμένου η Αθήνα να ξαναγίνει μία πόλη υποδειγματική. Ξέρετε μ' έχει ταλαιπωρήσει και στην πραγματικότητα μ' έχει θυμώσει το γεγονός ότι διαρκώς κουνάνε το δάκτυλο στην Αθήνα και διαρκώς κάποιοι, όπως η σημερινή δημοτική αρχή κατεβάζουν τον πήχη πάρα πολύ χαμηλά. Ο πήχης δεν πρέπει να είναι χαμηλά, δεν πρέπει να κοιτάμε τι δεν έχουμε κάνει, πρέπει να κοιτάμε τι έχουμε κάνει. Και κατά τη δική μου εκτίμηση, η Αθήνα μπορεί να γίνει η υποδειγματική πόλη του Ευρωπαϊκού Νότου.

Και θα μου πείτε, τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει να μπορεί να γίνει η Αθήνα μία πόλη που μπορεί να προσελκύει επισκέπτες 12 μήνες τον χρόνο. Κι έχω ακούσει μεγάλη κριτική γι' αυτό. Μου λένε, για παράδειγμα, ότι αυτό είναι Μεγαλοϊδεατισμός. Μου λένε ότι εδώ οι πολίτες έχουν ν' αντιμετωπίσουν καθημερινά την ανεργία, την ανέχεια και την κρίση κι εσύ μιλάς για τουρισμό… Κοιτάξτε να δείτε, όταν μία πόλη προσελκύει επισκέπτες 12 μήνες τον χρόνο, αυτό δεν είναι Μεγαλοϊδεατισμός, αυτό είναι συνάλλαγμα. Αυτό σημαίνει εμπορική δραστηριότητα, αυτό σημαίνει θέσεις εργασίας. Μία πόλη φωτεινή, μία πόλη καθαρή, μία πόλη ασφαλής, μία πόλη πολυπολιτισμική, μπορεί να προσελκύει διαρκώς χρήμα και να ενισχύει την αγορά. Κι έτσι να δημιουργείται απασχόληση και να μη φεύγουν τα παιδιά στο εξωτερικό για να βρουν δουλειά. Και στο κάτω-κάτω της γραφής, δεν μπορεί η Αθήνα να παραμένει ένας κήπος αρχαιοτήτων, χωρίς αυτός ο κήπος να μπορεί ν' αναδειχθεί.

Τι παραπάνω, δηλ. έχει να ζηλέψει η Ρώμη, η Βαρκελώνη, το Παρίσι, …όλη η Αθήνα, μία γειτονιά, όχι χωρισμένη σε γκέτο, μία γειτονιά η Αθήνα, να είναι ένας απέραντος κήπος πολυπολιτισμικός, ένας απέραντος κήπος αρχαιοτήτων, να υπάρχουν περίπατοι πολιτισμικοί, και να μπορούν οι επισκέπτες να έρχονται, γοητευμένοι από τον Αττικό ουρανό, κι απ' το κλίμα μας και πραγματικά να γεύονται την Αθήνα, ν' αφήνουν το πολύτιμο συνάλλαγμά τους κι η Αθήνα να ζει μ' αξιοπρέπεια απ' αυτό.


-Κε Σπηλιωτόπουλε, περιγράψατε τ' όραμά σας πολύ παραστατικά, πολύ γλαφυρά θα έλεγα, αλλά σας λένε κάποιοι -κυρίως οι αντίπαλοί σας--ότι ήσασταν βουλευτής, βεβαίως παραιτηθήκατε από το αξίωμά σας και προς τιμήν σας, όλοι το αναγνωρίζουν αυτό, αλλά δεν έχετε εμπειρία από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και το θέμα είναι ότι, στα λόγια τ' όραμα είναι πολύ ωραίο, στην πράξη όμως; Πως μπορεί να εφαρμοσθεί; 

-Κοιτάξτε, είναι αστείο αυτό. Κι είναι αστείο γιατί, όταν σας είπα ποιος είναι ο στόχος μου, αντιλαμβάνεσθε ότι ο στόχος αυτός είναι υλοποιήσιμος μόνον από εμένα. Γιατί είμαι πολλά χρόνια στην κεντρική πολιτική σκηνή. Ξεχνάτε ότι χειρίσθηκα πολύ σημαντικές υποθέσεις ως ο πιο στενός συνεργάτης του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και μάλιστα από ηλικία 28 ετών. Και για μία σειρά ετών υπηρέτησα πολλούς νευραλγικούς τομείς, είτε στο Κοινοβούλιο, είτε ακόμη έτρεξα τον Τουρισμό. Είπα πριν ποιος είναι ο στόχος μου για την Αθήνα. Να γίνει η Αθήνα προορισμός 12 μήνες τον χρόνο.

Μα ποιος καλύτερα από εμένα θα μπορούσε να υλοποιήσει αυτόν τον στόχο, όταν στον ενάμιση χρόνο στο υπουργείο Τουρισμού, έτρεξα τέτοιες υποθέσεις που από τα επτάμισι δισεκ. δολάρια, σε μόνον έναν χρόνο, πήγαμε στα 12 δισεκ. δολάρια. Δηλ. είχα τη μεγαλύτερη αύξηση τουριστικού συναλλάγματος στην Ελλάδα. Εάν αυτό το έκανα για όλη την Ελλάδα, λέτε να μην μπορώ να το κάνω αυτό για την Αθήνα; Και στο κάτω-κάτω της γραφής, τι χρειάζεται η Αθήνα;

Έναν άνθρωπο που να έχει εμπειρία, αλλά και να έχει την αντοχή και τη φρεσκάδα, που έχει η δική μου η γενιά. Διότι εδώ υπάρχουν ορισμένες γενιές. Η γενιά που δοκιμάσθηκε κι είναι στη δύση της κι ό,τι είχε να δώσει, το 'δωσε. Η γενιά που ξεκινάει, αλλά της λείπει η εμπειρία, κι η δική μου η γενιά, η οποία έχει ακριβώς αυτή τη σύνθεση. Έχει την εμπειρία από την κεντρική πολιτική σκηνή, την οποία μπορεί να εφαρμόσει στην πόλη, έχει την εμπειρία από τα μεγάλα, που μπορεί να τα εφαρμόσει στα συγκεκριμένα, στη γειτονιά μας, στον δήμο μας, στην πόλη μας, και προφανώς έχει ακόμη την ανανέωση και τη φρεσκάδα των ιδεών.


-Σας έχω ακούσει πολλές φορές να λέτε σε συνεντεύξεις σας πως στόχος σας είναι 'μία πόλη, μία γειτονιά'. Βλέπετε γύρω μας πως οι γειτονιές της Αθήνας έχουνε διαφορετική σύνθεση, είναι διαφορετικά τα προβλήματα, πώς μπορείτε, τις διαφορετικές αυτές ανάγκες, να τις συνενώσετε, ποιο είναι το σχέδιό σας;

-Κοιτάξτε να δείτε, όταν λέμε 'μία πόλη-μία γειτονιά', εννοούμε δύο πράγματα. Πρώτον, δεν μπορεί --όπως λέει η σημερινή δημοτική αρχή--να υπάρχουνε επτά μικροί δήμοι σε κάθε διαμέρισμα… Γιατί αυτό 'γκετοποιεί' ορισμένες περιοχές. Σκεφτείτε την Κυψέλη, σκεφτείτε τον Άγιο Παντελεήμονα, την Αγία Ζώνη. Σκεφτείτε περιοχές που μ' αυτόν τον τρόπο, που υποδεικνύει η σημερινή δημοτική αρχή, θα γκετοποιηθούν και θ' αφεθούν στην παραβατικότητα και στη λαθρομετανάστευση.

Η δική μου η εκτίμηση είναι, όπως σας είπα, πως η Αθήνα είναι ένας μεγάλος πολιτισμικός, αρχαιολογικός, κήπος. Έχει πράγματι μνημεία κι ιστορία σε κάθε γειτονιά. Αν λοιπόν με διαδράσεις, με φεστιβάλ, και με μία ομογενοποίηση τέτοιων περιπάτων αυτά μπορείς να τ' αναδείξεις, έχεις σημεία που μπορούν να προσελκύσουν όχι μόνον τους κατοίκους της, αλλά και τους επισκέπτες της σε κάθε γειτονιά της Αθήνας. Αρκεί βεβαίως να εγκαταλείψουμε το μέτριο και κυρίως ν' ανεβάσουμε τον πήχη των προσδοκιών μας.

Δεν μας αξίζει να κατεβάζουμε τόσο πολύ τον πήχη των προσδοκιών. Είπατε πριν πόσο όμορφη είναι η Αθήνα, μπορεί να γίνει μια πόλη, μια γειτονιά. Αυτή είναι η όμορφη Αθήνα, με τον Παρθενώνα πίσω μας. Όμως, υπάρχει και η άλλη Αθήνα όπου είναι το παλιό περίπτερο, η πράσινη τέντα, όπου μεγάλωσαν οι Αθηναίοι, μεγάλωσα εγώ που ερχόμουνα κάθε Σάββατο και Κυριακή, παίρναμε την ποικιλία, πίναμε την μπιρούλα, αγναντεύαμε τον Παρθενώνα, φιλοσοφούσαμε, μιλούσαμε, φλερτάραμε και αυτό για χρόνια εξαιτίας της αδιαφορίας και της εγκατάλειψης της Πολιτείας και της Δημοτικής Αρχής όχι μόνο μαράζωσε, όχι μόνο έπεσε, ήταν επικίνδυνο, γιατί ανεβαίνοντας ο κάθε επισκέπτης στον Λυκαβηττό, ο κάθε τουρίστας, κινδύνευε κάποιο καδρόνι να του πέσει στο κεφάλι και βεβαίως με ό,τι αυτό σημαίνει με αστικές αποζημιώσεις.

Αυτή τη αδιαφορία θέλουμε να αφήσουμε πίσω, αυτή την εγκατάλειψη. Όταν λέμε ολική επαναφορά, αυτό ακριβώς εννοώ. Να ξαναγίνει η πράσινη τέντα εδώ, να ξαναγίνει το κυλικείο, να μπορούν ξανά οι Αθηναίοι να ανέβουν εδώ, να μην είναι παρατημένος ο Λυκαβηττός.


-Και εμείς περιμένουμε πραγματικά να δούμε τέτοια έργα που θα ομορφύνουν τη ζωή μας...

-Μα τα είχαμε, δεν ζητάω τίποτα περισσότερο. Λέω αυτά που είχαμε να τα έχουμε και να δουλέψουμε μαζί για το κάτι παραπάνω. Μπορεί η Αθήνα. Η Αθήνα έχει τα πάντα. Μπορεί η Βιέννη να ζει από τουρισμό 12 μήνες το χρόνο και δεν μπορεί η Αθήνα, που έχει θαλάσσιο μέτωπο που η Βιέννη δεν έχει;

Η Βιέννη πουλάει μουσική, εμείς μπορούμε ιστορία, πολιτισμό, κουλτούρα, Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, Μουσείο Ακρόπολης, θα μπορούσαν να υπάρχουν λεωφόροι της τέχνης. Για παράδειγμα, η λεωφόρος Πειραιώς, στόχος μας είναι να μετατραπεί σε λεωφόρο Μοντέρνας Τέχνης. Υπάρχει αυτή τη στιγμή όλη η δυνατότητα αυτής της μετατροπής, με Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, με το να μεταφερθεί εκεί το υπουργείο Πολιτισμού, είναι εκεί το Ίδρυμα Κακογιάννη, υπάρχουν αίθουσες με καινούρια εκθέματα. Αυτά μπορούν να γίνουν, είναι στόχος εφικτός και δεν θέλουν πόρους.


-Αξιολογείτε αρνητικά την θητεία του νυν δημάρχου κ. Καμίνη την ώρα που, αν μη τι άλλο, τακτοποίησε τα οικονομικά του Δήμου, δίχως, όπως είπε ο ίδιος, να σπαταλήσει χρήματα σε φιέστες και σε κορδέλες. Οι δημοσκοπήσεις του δίνουν προβάδισμα επίσης. Μήπως τελικά είναι ικανοποιημένοι οι Αθηναίοι από τον απερχόμενο δήμαρχο;

-Ξεκινάω από το τέλος και πάω στην αρχή. Αν ήταν ικανοποιημένοι οι Αθηναίοι, τότε σε αυτή την περίπτωση κατά 66% δε θα ζητούσαν να φύγει ο κ. Καμίνης. Η απογοήτευση των πολιτών της Αθήνας είναι η μεγαλύτερη από οποιονδήποτε άλλο Δήμο όπως εκφράζεται δημοσκοπικά σε σχέση με όλους τους ενεργεία δημάρχους. Έχει το πιο αρνητικό ρεκόρ. Δεύτερον, λέει ότι «εγώ λογιστικά τακτοποίησα τα οικονομικά του Δήμου». Δεν θα μπω στην ουσία πώς τα τακτοποίησε αυτά. Θα μπω σε κάτι πολύ συγκεκριμένο. Αυτό δεν είναι έργο βιτρίνας;

Γιατί αν τα είχες τακτοποιήσει προς όφελος των δημοτών τότε θα μας έλεγες και ποιο συγκεκριμένο έργο άφησες πίσω σου τα 3,5 αυτά χρόνια. Από το πλεόνασμα που λες ότι εσύ δημιούργησες πού αυτό διοχετεύτηκε στην καθημερινότητα, στον άνθρωπο, στον πολίτη στην ποιότητα της ζωής. Όταν, για παράδειγμα, στην πλατεία Κολωνού ένα γήπεδο μπάσκετ, εδώ και 3 χρόνια, πάνω στην πλατεία, είναι κλειστό γιατί λείπουν 9.000 ευρώ και τα παιδιά δεν μπορούν να παίξουν και πηγαίνουν στα ναρκωτικά, τότε για ποια ακριβώς λογιστική τακτοποίηση μιλάμε;

Ναι, έργο βιτρίνας για τον ελεγκτή, όχι όμως για τους δημότες. Η δική μας η πρόταση είναι αυτή ακριβώς: ότι δεν μπορείς να λες επί 3 χρόνια «άφηνα τα πιάτα και επειδή δεν τα έπλυνα, δεν τα έσπασα» ούτε να λες ότι «δεν έκοψα κορδέλα». Βεβαίως, δεν έκοψες κορδέλα. Και εγώ είμαι κατά των φιεστών και κατά της κορδέλας, αλλά ικανή προϋπόθεση για να κόψεις κορδέλα είναι να υπάρχει έργο. Όταν δεν υπάρχει έργο, τότε προφανώς δεν κόβεις κορδέλα. Αλλά την ανυπαρξία δεν την κάνεις έργο. Την απουσία δεν την κάνεις πολιτική. Και κυρίως το να κατεβάζεις τόσο πολύ τον πήχη προς τα κάτω, που μπορεί να τον φθάσει μόνο ένα μωρό που μπουσουλάει αυτό δεν λέγεται πολιτική.


-Ποιόν θεωρείτε πιο δύσκολο αντίπαλο από τους ανθυποψηφίους σας;

-Αυτό θα το αποφασίσουν οι Αθηναίοι και οι Αθηναίες. Κατά τη δική μου εκτίμηση εδώ αναμετρώνται δύο πολιτικές: Η μία έχει δοκιμαστεί. Είμαι της άποψης ότι καλώς ή κακώς περάσαμε από 3,5 χρόνια κρίσης, μέσα από μνημόνια. Τα μνημόνια εφαρμόστηκαν και στους δήμους.

Ότι είχε να δώσει ο κ. Καμίνης το έδωσε, δοκιμάστηκε, του δόθηκε η ευκαιρία. Τώρα πρέπει να αφήσουμε τον κ. Καμίνη μαζί με την εποχή της κρίσης πίσω. Πρέπει να αφήσουμε πίσω αυτή τη δημοτική αρχή μαζί με το μνημόνιο γιατί και η χώρα σιγά-σιγά στέκεται στα πόδια της, σε λίγο θα βγει στις αγορές. Άρα και η Αθήνα μπορεί ξανά να σηκωθεί στα πόδια της, να πάμε σε μια καινούργια εκκίνηση, να ξαναβρούμε τον αθηναϊκό τρόπο ζωής, να ξαναβρούμε το στόχο μας, να κάνουμε την Αθήνα την πόλη που κάποτε όλοι ζήλευαν για τον τρόπο ζωής που εμείς είχαμε επιλέξει.

Σήμερα αισθανόμαστε ότι είμαστε ξένοι, μετανάστες στην ίδια μας την πόλη. Κοιτάζουμε συνεχώς γύρω μας μήπως και μας παρακολουθεί κάποιος. Αυτό το φόβο της ανασφάλειας, της εγκληματικότητας, του παραεμπορίου, πρέπει να τον αφήσουμε πίσω μας. Αν είστε για παράδειγμα επαγγελματίας και έχεις ένα μαγαζί είναι δυνατόν να ταλαιπωρείσαι από συνεχείς ελέγχους της εφορίας, από χαράτσια και την ίδια ώρα μπροστά σου το παράνομο παραεμπόριο με παράνομα προϊόντα και φοροδιαφεύγοντας να ζει με ήσσονος σημασίας προσπάθεια; Με όλα αυτά η απερχόμενη δημοτική αρχή είναι δυνατόν να ζητά ανανέωση της εμπιστοσύνης των δημοτών;

Δηλαδή άλλα πέντε χρόνια ανασφάλεια, παραεμπόριο, εγκληματικότητα; Άλλα πέντε χρόνια βρώμικη πόλη; Είδατε τους κάδους στο Λυκαβηττό; Έχουν να καθαριστούν δύο-τρεις ημέρες. Και υποτίθεται ότι ο Λυκαβηττός είναι μια τουριστική περιοχή. Σκεφτείτε σε άλλες υποβαθμισμένες περιοχές τι συμβαίνει.


-Θα ήθελα τη γνώμη σας για την υποψηφιότητα Νικήτα Κακλαμάνη. Θεωρείτε ότι η πολιτική διαφοροποίησή του και η διαγραφή του από τη ΝΔ ενισχύουν το προφίλ του ως ανεξάρτητου υποψήφιου και άρα δυσκολεύει τη δική σας υποψηφιότητα;

-Δεν θα κρίνω τον κ. Κακλαμάνη. Ξέρει ο ίδιος πως να προστατεύσει τον εαυτό του και ενδεχομένως πως θα προστάτευε την παράταξή του. Θεωρώ ότι θα έπρεπε να έχει παραιτηθεί από βουλευτής, πρώτον γιατί παλεύει για την Αθήνα και δεν μπορείς να διατηρείς την βουλευτική έδρα αν θέλεις να αφιερωθείς στη μάχη της Αθήνας, πολύ περισσότερο αν έχεις περάσει από το δήμο. Δεύτερον, η έδρα αυτή ανήκει στις δυνάμεις της ΝΔ. Το τι θα κάνει στην πορεία θα το κρίνει ο ίδιος και θέλω να πιστεύω ότι στο τέλος θα πάρει τις σωστές αποφάσεις. Εγώ θα ήθελα να του κάνω πάντως μία ερώτηση: Αν είναι ικανοποιημένος με τη σημερινή δημοτική αρχή; Αν είναι ικανοποιημένος τότε στο χώρο μας μπορεί να αφεθεί στην πολυδιάσπαση. Αν δεν είναι και αν στόχος του είναι να αλλάξουμε σελίδα τότε κατά τη δική μου εκτίμηση πρέπει να το ξανασκεφτεί και να πάρει άλλες αποφάσεις ,που να βοηθούν να πάμε μπροστά.


-Μεταξύ των αντιπάλων σας είναι και ο κ. Κασιδιάρης της Χρυσής Αυγής. Θα ήθελα ένα σχόλιο για το περιστατικό με τον κ. Μπαλτάκο. Ποιός κατά τη γνώμη σας ήταν ο στόχος του;

-Προσωπικά με χωρίζει άβυσσος με τις πολιτικές και ιδεολογικές απόψεις της Χρυσής Αυγής. Με εκπλήσσει που ένας νέος σε ηλικία πολιτικός μετέρχεται τέτοιων παράνομων και εγκληματικών δραστηριοτήτων προκειμένου να αποκομίσει ένα προσωρινό κομματικό όφελος.

Αυτό δημιουργεί πολλά ερωτήματα και από αυτά προκύπτουν άλλα πολλά για το πως αντιλαμβάνεται η Χρυσή Αυγή τον τρόπο του πολιτεύεσθαι και τον τρόπο προσφοράς στην κοινωνία.


-Η Αθήνα είναι η πόλη που έχει την έδρα του ο Παναθηναϊκός, ένας ιστορικός σύλλογος, που αυτή τη στιγμή παίζει σε ένα γήπεδο που δεν του αρμόζει. Τι προτείνετε για το γήπεδο του Παναθηναϊκού;

-Στο θέμα του γηπέδου του Παναθηναϊκού υπάρχει υποκρισία από τη σημερινή δημοτική αρχή. Υπεκφεύγει, κρύβεται, δεν θέλει να πάρει αποφάσεις γιατί πίσω από όλα αυτά υπάρχει μία ατζέντα για να γκρεμιστεί το γήπεδο του Παναθηναϊκού. Εγώ ξεκάθαρα είμαι κάθετα αντίθετος σε αυτό. Το γήπεδο του Παναθηναϊκού που είναι στην καρδιά της πόλης, κοντά στο σπίτι μου, είναι δεμένο με τις ιστορικές μνήμες της Αθήνας, είναι δεμένο με την ιστορία της πόλης.

Και η ιστορία και η μνήμη της πόλης ούτε διαγράφεται ούτε γκρεμίζεται. Αναπλάθεται, επανακινείται και είναι χώρος δημιουργίας. Και αυτό λέω ότι θα κάνω τα πάντα ώστε το σχέδιο του κ. Καμίνη να μην περάσει. Ο Παναθηναϊκός οφείλει να έχει δικό του γήπεδο και από τη στιγμή που δεν έχει προχωρήσει η διαδικασία για ένα καινούργιο γήπεδο, το γήπεδο θα είναι στην Αλεξάνδρας.

Πρέπει να βοηθήσουμε την ανάπλαση της γύρω περιοχής με τα Κουντουριώτικα, αλλά και τις πολυκατοικίες στα παλιά Προσφυγικά. Έχω κάνει πρόταση ο δήμος της Αθήνας μαζί με το επιμελητήριο, το οποίο έχει δεχτεί, να πάρει αυτές τις πολυκατοικίες, να τις αναπλάσει, να τις ανακαινίσει, να παραχωρήσει χώρους σε νέους επιστήμονες και επιχειρηματίες έως 27 ετών. Να γίνει δηλαδή εκεί μια κοιτίδα επιστήμης και επιχειρηματικότητας. Όλη η πόλη μπορεί να μετατραπεί σε κέντρο νεανικής επιχειρηματικότητας. Είναι πρωτοβουλίες που δεν κοστίζουν.

Σχετικές ετικέτες:
Σχετικά άρθρα
Ροή ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών