20:00 | 7/9/14
Ανησυχητική αύξηση βίαιων περιστατικών με ομοφοβικά- τρανσοφοβικά κίνητρα παρατηρείται στη χώρα μας. Μόνο για το 2013, τα 22 από τα 166 περιστατικά που κατέγραψε το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας αφορούσαν ΛΟΑΤ (Λεσβιακά, Ομοφυλόφιλα, Αμφισεξουαλικά και Τρανσεξουαλικά) άτομα – 12 τρανσοφοβικά θύματα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Και καθώς τα βίαια περιστατικά πυκνώνουν, τα θύματα της ομοφοβικής- τρανσοφοβικής βίας ακόμη προτιμούν να μείνουν στην αφάνεια. Δύο από τα θύματα των πέντε συνολικά επιθέσεων που καταγράφηκαν σε διάστημα μόλις ενός μήνα, περιγράφουν τα όσα έζησαν, μιλώντας στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ».
Το μεγαλύτερο σοκ για τον κ. Γιώργο Κουνάκη, όταν στα τέλη του περασμένου Ιουλίου δέχτηκε επίθεση στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, ενώ είχε βγει βραδινό περίπατο με τον σύντροφό του, ήταν ότι στη θέση του θύτη βρέθηκε μια ομάδα αστυνομικών εν ώρα υπηρεσίας.
«Ως εκείνη τη στιγμή είχα τους αστυνομικούς στο μυαλό μου ως τους ανθρώπους που αποστολή έχουν να προστατεύουν τους πολίτες, που “υπηρετούν” ανεξαιρέτως κάθε πολίτη διασφαλίζοντας την τάξη χωρίς να προσβάλλουν τις προσωπικές τους πεποιθήσεις», λέει.
Μέχρι σήμερα αυτό το περιστατικό δεν φεύγει από το μυαλό του. «Αυτή η αντίφαση έλαβε μέσα μου τεράστιες διαστάσεις. Μόλις δω αστυνομικούς στο δρόμο νιώθω πια φόβο, τα γόνατά μου τρέμουν, σκέφτομαι ότι θα θελήσουν να μου κάνουν καταχρηστικά έλεγχο ή ότι θα σχολιάσουν προκλητικά».
Εξάλλου, κάπως έτσι ξεκίνησα όλα τη μοιραία βραδιά. Χαμηλόφωνα, υβριστικά σχόλια, τόσο όμως ώστε το ζευγάρι να τα ακούσει και να αντιδράσει. Για να λάβει τελικά την απάντηση από έναν εκ των αστυνομικών: «Δεν είναι βία αυτό που νιώσατε. Θέλεις να σου δείξω τι είναι βία;». Όπως περιγράφει ο κ. Κουνάκης, «ταυτόχρονα με άρπαξε και με κόλλησε με το πρόσωπο στον τοίχο, εκεί τα έχασα τελείως». Ήταν τόσο σοκαρισμένος, που παρά τις νομικές του γνώσεις, λόγω σχετικών σπουδών, δεν σκέφτηκε να ζητήσει τους διακριτικούς αριθμούς των αστυνομικών ώστε να κάνει συγκεκριμένη καταγγελία. Δεν έμεινε όμως άπραγος, αν και τα τηλέφωνα στο 100 δεν έπιασαν τόπο – περιπολικό δεν έφτασε ποτέ.
Η αποκάλυψη αποτελεί το πιο κρίσιμο στοίχημα για τη ΛΟΑΤ κοινότητα, όπως επισημαίνει ένα ακόμη από τα πρόσφατα θύματα. «Όταν κρύβουμε τις επιθέσεις, είναι σαν να γινόμαστε και οι ίδιοι συνεργοί. Συμμετέχω σε ομάδες υποστήριξης, όπου μαζευόμαστε περισσότερα από 150 άτομα, και όλοι έχουμε δεχτεί τουλάχιστον μία ομοφοβική επίθεση, όμως οι περισσότεροι φοβούνται να το καταγγείλουν γιατί η παρουσία της Χρυσής Αυγής στη Βουλή είναι σαν να έχει “νομιμοποιήσει” τη βία στην κοινωνία, λέει χαρακτηριστικά ο Ε.Σ..
Τα ξημερώματα της 29ης Ιουνίου, ο 21χρονος φοιτητής έπεσε θύμα επίθεσης από συνομηλίκους του, ενώ περπατούσε παρέα με ένα φίλο του και 4 κοπέλες στο Γκάζι. Αιφνιδίως, 3-4 νεαροί και μια κοπέλα άρχισαν να εξακοντίζουν ύβρεις προς το μέρος τους. «Γ…ες, π...ες, θα πεθάνετε» φώναξε ο ένας, ανάμεσα σε άλλες ίδιου ύφους εκφράσεις και ο φίλος του Ε.Σ. ανταπάντησε: «Γιατί μας κάνετε ρεζίλι δημόσια;». «Τότε πλησίασε εμένα και μου έριξε μπουνιά κατευθείαν στο μάτι. Όταν κατάφερα να ανασηκωθώ, με το ένα μάτι κλειστό, είδα τον φίλο μου με σπασμένη μύτη να τον σέρνουν από τα μαλλιά στο έδαφος», περιγράφει.
Αν και, όπως επισημαίνει, το λεκτικό bullying το έχει φάει «με το κουτάλι εδώ και δέκα χρόνια», αντίστοιχη εμπειρία δεν έχει ξαναζήσει. «Η θηλυπρέπεια για τέτοιους ανθρώπους είναι κόκκινο πανί. Δεν είναι τυχαίο ότι επιτέθηκαν και στις φίλες μας με χυδαία σεξιστικά σχόλια, με αποκορύφωμα τη φράση “εσείς είστε οι π…ς που δεν αναπαράγεστε ώστε να διατηρηθεί η φυλή μας”». Εκείνες φυσικά τρομοκρατήθηκαν, βοήθεια από τους θαμώνες της πλατείας δεν υπήρξε και η παρέα κάλεσε την αστυνομία η οποία έφτασε 2,5 ώρες μετά, όταν φυσικά οι δράστες είχαν φύγει. Όπως λέει ο Ε., σήμερα δεν φοβάται να βγει στο δρόμο, να ζήσει όπως ζούσε και πριν και να μιλήσει για ό,τι του συνέβη προκειμένου η κοινωνία να ενημερωθεί.
Σχετικές ετικέτες:Κοινωνία
Σχετικά άρθρα
Ροή ειδήσεων
Ενημερωθείτε για τις απεργίες που θα γίνουν μέσα στο μήνα
Δείτε όλα τα εφημερεύοντα φαρμακεία στην Αττική
