Έντεκα χρόνια για να απολυθεί επίορκος πανεπιστημιακός

«Φακελάκια» για να «διορθώσει» βαθμούς

Τον δρόμο της εξόδου από την πανεπιστημιακή κοινότητα έδειξε το Ανώτατο Πειθαρχικό Συμβούλιο των ΑΕΙ (υπό την προεδρία ανώτατου δικαστή) σε πανεπιστημιακό καθηγητή, 11 ολόκληρα χρόνια μετά τον χρηματισμό (που απαίτησε και δέχθηκε) από φοιτητές για να «διορθώσει» τους κάτω από τη βάση βαθμούς τους και να πάρουν πτυχίο.

Την πειθαρχική του απόλυση, έστω και καθυστερημένα, κατέστησε μονόδρομο η αμετάκλητη ποινική καταδίκη του (18μηνη φυλάκιση με 3ετή αναστολή) για παθητική δωροδοκία, καθώς κρίθηκε ότι αποτελεί συμπεριφορά που απάδει στην αξιοπρέπεια πανεπιστημιακού λειτουργού, μαρτυρεί έλλειψη συνείδησης των βασικών του καθηκόντων, πλήττει το κύρος των ακαδημαϊκών δασκάλων και του ΑΕΙ.

Η πειθαρχική διαδικασία «έκλεισε» αρχικά προ 10ετίας, όταν ο καθηγητής «βγήκε λάδι» σε ΕΔΕ που διενήργησε συνάδελφός του, ύστερα από μία ελλιπή (σύμφωνα με τη δικαιοσύνη) διαδικασία, καθώς δεν κλήθηκαν τότε να καταθέσουν οι καταγγέλλουσες φοιτήτριες που πλήρωσαν για να βελτιώσουν τον βαθμό (όπως τους ζήτησε) για να εξασφαλίσουν το πτυχίο, όπως γράφει σήμερα το «Έθνος».

Αντίθετα, η ποινική δικαιοσύνη προχώρησε την υπόθεση και με άλλες επιβαρυντικές καταθέσεις και χρειάστηκε περίπου 7 χρόνια (σε αλλεπάλληλες δίκες) για να τον καταδικάσει αμετάκλητα, δρομολογώντας έτσι μία νέα πειθαρχική διαδικασία που τον έθεσε πέρσι σε προσωρινή αργία και τώρα σε αποπομπή λόγω της ποινικής καταδίκης και της βαριάς παραβίασης των υπηρεσιακών του καθηκόντων.

Ωστόσο, ο καθηγητής, προσπαθώντας να αξιοποιήσει τη μεγάλη καθυστέρηση απομάκρυνσής του και το γεγονός ότι συνέχισε ανενόχλητα χρόνια να διδάσκει (χάρη στην απαλλακτική ΕΔΕ), επιδιώκει τώρα να ανατρέψει την πειθαρχική ποινή οριστικής παύσης για να ξαναγυρίσει στα πανεπιστημιακά έδρανα. Προσέφυγε μάλιστα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διαμαρτυρόμενος για παραβίαση των αρχών της «δίκαιης δίκης» και δικαιωμάτων του.

Το Ανώτατο Πειθαρχικό απέλυσε τον καθηγητή, σημειώνοντας ότι με το βαρύ παράπτωμα έθιξε το κύρος του ακαδημαϊκού σώματος και του Πανεπιστημίου, αφού το εμφάνισε να δίνει προαγωγή και πτυχία στους φοιτητές, όχι με βάση τις γνώσεις και τις εξετάσεις τους, αλλά με οικονομικά ανταλλάγματα... Το πειθαρχικό απέκρουσε τις αιτιάσεις του για παραγραφή, σημειώνοντας ότι δεν υπήρξε αδικαιολόγητη καθυστέρηση, εν όψει και της εκκρεμούς ποινικής δίκης.