Κώστας Βαξεβάνης: «Ο Μάκης ξέρει από… βιβλία»

kwstas-baksebanhs-o-makhs-kserei-apo-biblia

Μέχρι πρότινος τα βιβλία ήταν βιβλία και η αγκινάρα, αγκινάρα. Από μια δημόσια όμως εμφάνιση του επιχειρηματία Αντρέα Βγενόπουλου, μάθαμε πως τα βιβλία μπορεί και να είναι χρηματισμός, η δε Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα να μην είναι εγκυκλοπαίδεια αλλά πεπιεσμένα πεντακοσάευρα σε συσκευασία δώρου

Το ανήγγειλε σε συνέντευξη Τύπου (την οποία φυσικά μετέδωσε ζωντανά ο ΣΚΑΙ) κατηγορώντας την Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, Βασιλική Θάνου, για χρηματισμό. Ο Αντρέας Βγενόπουλος θα έκανε δώρο τόμους βιβλίων, για να καθαρίσει δικαστικά υποθέσεις του, πράγμα το οποίο τελικώς αρνήθηκε και δεν έκανε για να παγιδεύσει έστω την Πρόεδρο του Αρείου Πάγου. Έτσι κατέφυγε σε μια ταπεινή μήνυση εκ των υστέρων όπου μας διδάσκει πως τα βιβλία δεν είναι βιβλία αλλά ευρώ. Σημειώστε αυτές τις διδαχές Βγενόπουλου γιατί αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον με την επόμενη ιστορία.

Σε αυτή την ιστορία, ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος, φίλος του Βγενόπουλου και δημοσιογράφος τον οποίο έχει επιλέξει κατά καιρούς για να καταγγείλει αντιπάλους του (όπως τον πρώην Υπουργό του ΠΑΣΟΚ, Νίκο Σηφουνάκη), δημοσιοποιεί διάλογο μεταξύ του Προέδρου του Ολυμπιακού Βαγγέλη Μαρινάκη και του εκδότη της εφημερίδας Πρώτο Θέμα, Τάσου Καραμήτσου. Σε αυτή τη συνομιλία οι δύο συνομιλητές μιλούν για 30 βιβλία που θα παραδώσει ο ένας στον άλλο, ενώ λίγο πριν έχει αναφερθεί το όνομα του Τσίπρα, μη σχετιζόμενο όμως έτσι και αλλιώς με τα “βιβλία” ή τα βιβλία.

Λένε συγκεκριμένα:

Τ.Κ: Έλα

Β.Μ: Έλα τι γίνεται;

Τ.Κ: Καλά εσύ;

Β.Μ: Πώς πάει;

Τ.Κ: Κοιτάμε εδώ, το πως το λένε, κοιτάμε τι γίνεται εδώ, πανηγύρια γίνονται. Πανηγύρια γίνονται γενικώς με τον Τσίπρα, με το ένα με το άλλο κτλ.

Β.Μ: Τι έγινε;

Τ.Κ: Αυτά είναι 30 βιβλία αρχικά από το παιδί αυτό και μετά θα συνεχιστεί. 30 είναι όμως τώρα, θα σου τα στείλω αυτά τα 30 βιβλία, δεν είναι ok;

Β.Μ: 30 βιβλία για τον Τσίπρα;

Τ.Κ: Μμμ, όχι λέω ο γιατρός ο φίλος μου...

Β.Μ: Α ναι, εντάξει ok.

Ας δούμε τα πραγματικά γεγονότα που αφορούν στο διάλογο

1. Ο Καραμήτσος μιλάει για τον Τσίπρα και τα πανηγύρια που γίνονται, αλλάζει κουβέντα μιλώντας για βιβλία και ο Μαρινάκης παραξενεύεται (φαίνεται από το ύφος στο ηχητικό ακόμη καλύτερα) νομίζοντας πως συνδέονται με τον Τσίπρα

2. Ο Καραμήτσος χρησιμοποιώντας μάλιστα τη λέξη «όχι» λέει πως εννοεί το φίλο του το γιατρό όταν ο Μαρινάκης του λέει το όνομα Τσίπρας

3. Στη συνομιλία δεν υπάρχει καμία άλλη αναφορά και δεν υπονοείται πουθενά ότι ο όρος είναι συνθηματικός ή πολύ περισσότερο ότι τα «κακά βιβλία» δεν είναι φωτογραφίες, δικόγραφα, αποκαλυπτικά στοιχεία ή οτιδήποτε άλλο

4. Την εποχή που καταγράφεται η συνομιλία, δηλαδή το 2012, οι σχέσεις του Τσίπρα με το Μαρινάκη και πολύ περισσότερο με το Πρώτο Θέμα είναι εκρηκτικές

5. Ο ακροατής πρέπει να κάνει άλματα λογικής για να προχωρήσει στην παραδοχή πως ο Καραμήτσος θα χρημάτιζε τον Τσίπρα μέσω Μαρινάκη ή το αντίστροφο, την εποχή που η στήριξη του Μαρινάκη στο Σαμαρά είναι γνωστή και του Πρώτου Θέματος ακόμη πιο έκδηλη.

Το συμπέρασμα λοιπόν είναι πως ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος, συνδέει τον όρο «βιβλία» με χρηματισμό, μέσα από την ανακοίνωση του Βγενόπουλου πως αυτή η λέξη και στις δικές του συνομιλίες αφορούσε χρηματισμό. Αφού η κοινή γνώμη εκπαιδεύτηκε στο τι σημαίνει ο όρος βιβλίο από τον Βγενόπουλο, ανασύρθηκε μια συνομιλία του 2012 η οποία φαίνεται να συμφωνεί με το λεξικό Βγενόπουλου. Γιατί για όλους εμάς το βιβλίο είναι βιβλίο και η αγκινάρα όπως είπαμε αγκινάρα. Και προσέξτε το πονηρό. Ταυτόχρονα η καταγγελία του Βγενόπουλου αποκτά υπόσταση, αφού μπορεί να λέει στη δική του υπόθεση ότι «ο όρος βιβλίο κύριε Εισαγγελέα όπως προκύπτει και από δημοσιεύματα πλέον είναι γνωστό ότι περιγράφει το χρηματισμό». Η νομική κουτοπονηριά σε όλο της το μεγαλείο.

Η προσπάθεια του Τριανταφυλλόπουλου να εμπλέξει τον Τσίπρα σε «σκοτεινά κυκλώματα» δεν έτυχε καμίας αναπαραγωγής παρά μόνο από το ΣΚΑΪ. Τα πολιτικά κόμματα, αρνήθηκαν να μπουν σε αυτή τη λογική όχι από συνενοχή, αλλά γιατί είναι ένα επικίνδυνο παιχνίδι. Αλλοίμονο αν βιβλία, εγκυκλοπαίδειες και βιβλιοθήκες, μεταφραστούν σε συνομιλίες κατά το δοκούν για να γίνουν όπλα λάσπης στην πολιτική αντιπαράθεση. Αλλοίμονο αν οι συνομιλίες και μάλιστα τρίτων και όχι πολιτικών προσώπων, αποκτήσουν τις «μεταφράσεις» που επιλέγουν οι Τριανταφυλλόπουλοι, όχι με βάση στοιχεία αλλά αυτό που θέλουν.

Αυτή τη φορά δεν πρόκειται για την είσοδο του Τριανταφυλλόπουλου στην κρεβατοκάμαρα με κάμερα, αλλά για την προσπάθεια να φέρει μπροστά στην κάμερα την εσωτερική κόλαση της αφάνειάς του ως πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα με ορολογία και στυλ Βγενόπουλου. Αμφότεροι, δεν έκριναν την Πρόεδρο του Αρείου Πάγου ή τον Πρωθυπουργό , αλλά χτύπησαν τους θεσμούς με επικοινωνιακά όπλα που έχουν ως άλλοθι τη σοβαρότητα των «αδικημάτων». Αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Ενώ όμως η επιμονή Τριανταφυλλόπουλου πως ο Τσίπρας τα παίρνει (για το κόμμα και όχι για τον εαυτό του άφησε να εννοηθεί σε τηλεοπτική εκπομπή πάλι του ΣΚΑΪ) δεν είχε τύχη, το βράδυ της Δευτέρας, προνήγγειλε από το site του, πως η Εισαγγελία Εφετών θα δώσει εντολή έρευνας για την υπόθεση. Πρακτικά δηλαδή ο Προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών Ισίδωρος Ντογιάκος (γνωστός για το ρόλο του στην υπόθεση Βγενόπουλου), θα επιχειρήσει να αναστήσει την νεκρή επικοινωνιακά «αποκάλυψη» δίνοντας νομική υπόσταση.

Αν υπάρξει τέτοια εντολή έρευνας, το μοναδικό ερώτημα δεν είναι πού το ξέρει ο Τριανταφυλλόπουλος πριν υπάρξει, αλλά πόση δύναμη έχει το παρακράτος. Η εντολή έρευνας σημαίνει πως τους επόμενους μήνες τα ΜΜΕ θα αναγκαστούν να αναπαράγουν ποιός, πότε και τι κατέθεσε στην Εισαγγελία για την «υπόθεση χρηματισμού Τσίπρα». Θα εμπεδωθεί δηλαδή εκ των πραγμάτων στην κοινωνία πως οι καπνοί του Τριανταφυλλόπουλου δεν είναι η βρώμα που καίγεται αλλά η φωτιά του πραγματικού γεγονότος που υπάρχει πίσω από τον καπνό.

Ο Τριανταφυλλόπουλος μπορεί να τελείωσε ως φαινόμενο μαζί με την ανάγκη των διεφθαρμένων να καρφώνουν τους άλλους μισούς άσπονδους φίλους τους, όταν η κρίση έδειξε την πραγματική διάσταση της παθογένειας, αλλά η φυσική του παρουσία συνεχίζει να γοητεύει κάποιους. Συγκεκριμένα αυτούς που ως πνιγμένοι πιάνονται από τα μαλλιά τους. Ή τη βιβλιοθήκη των γνώσεών του.

Του Κώστα Βαξεβάνη

Πηγή: koutipandoras.gr