Μάχη χαρακωμάτων στη ΝΔ με φόντο τον Άδωνη Γεωργιάδη

maxh-xarakwmatwn-sth-nd-me-fonto-ton-adwnh-gewrgiadh

Το κλίμα στο εσωτερικό της ΝΔ δεν ήταν ούτως ή άλλως ιδιαίτερα ευχάριστο το τελευταίο χρονικό διάστημα, αφού οι διαφωνίες μεταξύ του λεγόμενου καραμανλικού μπλοκ και της νεοφιλελεύθερης ομάδας που πλαισιώνει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, υποβόσκουν και συνεχίζουν να δημιουργούν πονοκέφαλο στην ηγεσία του κόμματος

Σ’ αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση ήρθε να προστεθεί ένα ακόμη πρόβλημα με ονοματεπώνυμο. Πρόκειται βεβαίως για τον Άδωνη Γεωργιάδη, ο οποίος με τις χθεσινές δηλώσεις του για τους «κομμουνιστές που σε όλες τις χώρες κλείνονται στις φυλακές» αφενός υπενθύμισε στους εν δυνάμει ψηφοφόρους του κόμματος το ακροδεξιό παρελθόν του και αφετέρου φάνηκε να ξεχνάει ότι ο ιδρυτής της παράταξης την οποία υπηρετεί ως αντιπρόεδρος, είναι εκείνος που, παρά τη διατήρηση μέρους του δεξιού παρακράτους που έδρασε επί δικτατορίας, νομιμοποίησε το κομμουνιστικό κόμμα.

Ο Γεωργιάδης, ο οποίος από την προσχώρησή του στη ΝΔ μέχρι σήμερα έχει προσπαθήσει να λειάνει τις γωνίες του ακροδεξιού παρελθόντος του εμφανίζοντας ένα περισσότερο φιλελεύθερο πρόσωπο, αποτελεί προσωπική επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη για τη θέση του αντιπροέδρου του κόμματος. Δεν πρόκειται δηλαδή για κάποιο τυχαίο στέλεχος ή έστω βουλευτή, αλλά για το νούμερο δύο (μαζί με τον Κωστή Χατζηδάκη) στην Πειραιώς. Το γεγονός αυτό καθιστά ακόμη δυσκολότερη τη διαχείριση του ζητήματος που ανέκυψε χθες, αφού ο ηγετικός πυρήνας της ΝΔ, αδυνατεί να τον «αδειάσει» όπως πιθανώς θα έκανε με κάποιο άλλο στέλεχος (βλ. Φαήλο Κρανιδιώτη, τον οποίο διέγραψε ο Μητσοτάκης λόγω των ακροδεξιών του θέσεων).

Παρά ταύτα, κατόπιν ισχυρών πιέσεων που δέχεται αφενός από το κυβερνών κόμμα και αφετέρου από το ίδιο το εσωτερικό της, η ΝΔ υποχρεώθηκε δια του εκπροσώπου Τύπου της Γιώργου Κουμουτσάκου να τοποθετηθεί. Και παρότι η θέση περί «λανθασμένης δήλωσης Γεωργιάδη» την οποία εξέφρασε ο κ. Κουμουτσάκος, δεν θέτει τον Άδωνη Γεωργιάδη προ των πολιτικών ευθυνών του, καταδεικνύει τον προβληματισμό που επικρατεί στην Πειραιώς η οποία επιχειρεί εναγωνίως να προσδώσει στον εαυτό της ένα περισσότερο κεντρώο ιδεολογικό στίγμα.

Έτσι άλλωστε εξηγείται και η υπεκφυγή Κουμουτσάκου, ο οποίος ερωτώμενος σήμερα σχετικά με τον Γεωργιάδη απάντησε εν πολλοίς ότι «η θέση του κόμματος εκφράζεται από τον πρόεδρό του, ο οποίος δήλωσε ότι δεν υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές μεταξύ δεξιάς, κέντρου και αριστεράς αλλά μεταξύ αλήθειας και αποτελεσματικότητας από τη μία πλευρά και λαϊκισμού και ψέματος από την άλλη». Στο πλαίσιο αυτό κινήθηκε εξάλλου και ο ίδιος ο Γεωργιάδης ο οποίος επιχείρησε να ανασκευάσει όσα είπε χθες, ισχυριζόμενος ότι ποτέ δεν ζήτησε την απαγόρευση του κομμουνιστικού κόμματος και πως η δήλωσή του διαστρεβλώθηκε σκόπιμα από την Κουμουνδούρου.

Ο αποπροσανατολισμός τον οποίο επιχειρεί ο ηγετικός πυρήνας της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δημιουργεί προβληματισμό στα «παραγκωνισμένα» καραμανλικά στελέχη που από τη μια ανησυχούν για το πολιτικό μέλλον της ΝΔ η οποία εμφανίζεται μεν να προηγείται στις δημοσκοπήσεις, χωρίς όμως να καρπώνεται ιδιαίτερα την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ κι από την άλλη χρεώνουν στον Κυριάκο Μητσοτάκη λανθασμένες επιλογές σε ό,τι αφορά τον στενό κύκλο των συνεργατών του, ανάμεσα στους οποίους είναι βεβαίως και ο Άδωνις Γεωργιάδης, το πρόβλημα το οποίου έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά άστοχων κινήσεων του προέδρου του κόμματος. Εξάλλου ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήδη ψέγεται από στελέχη του κόμματός του για την επικοινωνιακή τακτική του και τα συνεχιζόμενα λάθη του έναντι της κυβέρνησης την οποία έχει επανειλημμένως προσπαθήσει να κοντράρει σε μη προνομιακό για τη ΝΔ πεδίο, όπως είναι αυτό της διαπλοκής.

Εν ολίγοις, το εσωτερικό της ΝΔ «βράζει», αρχικώς επειδή ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι συν αυτώ δεν πείθουν και δευτερευόντως επειδή η πάλαι ποτέ κραταιά παράταξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή μοιάζει χαμένη, ανάμεσα στις παραδοσιακές καταβολές της, τον πυρήνα των σκληρών δεξιών της «σαμαρικής» συνιστώσας και το φιλελεύθερο μπλοκ που μοιάζει να έχει αναλάβει τα ηνία, αλλά στην πραγματικότητα και απέχει από το παραδοσιακό ακροατήριο του κόμματος και αδυνατεί να πατήσει στις βάρκες της συντήρησης από τη μια και του φιλελευθερισμού από την άλλη, χωρίς να «βραχεί».

Πηγή: koutipandoras