Ρόδος: Άνδρας υποστηρίζει ότι είναι παιδί βιασμού και αιμομιξίας και ζητά τεστ DNA

andras-ipostirizi-oti-ine-pedi-viasmou-ke-emomixias-ke-zita-test-dna

Ο 52χρονος έκανε αγωγή κατά του βιολογικού του πατέρα

Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου με την διαδικασία των διαφορών, που αναφέρονται σε σχέσεις γονέων και τέκνων, προσέφυγε ένας κάτοικος του Βόλου, ζητώντας να διαταχθεί η διενέργεια ιατρικής
πραγματογνωμοσύνης με τη μέθοδο των αντιγόνων ιστοσυμβατότητας ΗL-Α, καθώς και την ανάλυση του DΝΑ και κάθε άλλη γενικώς αναγνωρισμένη ιατρική μέθοδο, ούτως ώστε να αποδειχτεί πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι είναι τέκνο βιασμού και αιμομιξίας μεταξύ ενός κατοίκου της Ρόδου και της αδελφής του.

Η αγωγή στρέφεται κατά ενός Ροδίτη και με αυτήν ζητείται να αναγνωριστεί ότι είναι βιολογικός - φυσικός του πατέρας.

Η υπόθεση αποτελεί συνέχεια άλλης που εξετάστηκε από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου. Το δικαστήριο είχε απορρίψει την αγωγή του ίδιου ενάγοντος και της μητέρας του, κατά του ίδιου προσώπου.

Όπως έγραψε η «δημοκρατική», η υπόθεση αποκαλύφθηκε μετά από έρευνα ενός 52χρονου σήμερα, κατοίκου Βόλου, ο οποίος αναζήτησε και φέρεται να βρήκε τους φυσικούς του γονείς, όταν τις τελευταίες στιγμές της ζωής του θετού πατέρα του, πληροφορήθηκε ότι ήταν φυσικό τέκνο Ροδιτών.

Ο 52χρονος, κατά το έτος 2009, λίγο πριν το θάνατο του θετού του πατρός και κατά τις τελευταίες του στιγμές, πληροφορήθηκε συγκεκριμένα ότι υιοθετήθηκε από αυτόν και την γυναίκα του και ότι οι πραγματικοί του γονείς βρίσκονται στη Ρόδο. Ενώ ήταν σε ηλικία 46 ετών, ξεκίνησε επίμονο αγώνα προκειμένου να ανεύρει τους φυσικούς του γονείς.

Αναζήτησε την πραγματική του μητέρα, την οποία βρήκε τελικά στη Ρόδο και ήρθε σε επικοινωνία μαζί της.

Όπως υποστηρίζεται στην αγωγή, ούτε εκείνη γνώριζε την ύπαρξή του, αφού όταν τον γέννησε σε ηλικία μόλις 15 ετών, της είπαν στο νοσοκομείο, όπου την πήγε η μητέρα της ότι γεννήθηκε νεκρός.

Μετά την τραγική αυτή αποκάλυψη, η μητέρα του, όπως υποστηρίζει, του εξιστόρησε όλη την αλήθεια, η οποία του προκάλεσε ακόμα τραγικότερο σοκ, αφού διαπίστωσε τελικά ότι όχι μόνο ήταν υιοθετημένος από τα τρία του χρόνια, αλλά επιπλέον ότι είναι ο γόνος εγκλήματος βιασμού και αιμομιξίας της μητέρας του από τον αδελφό της.

Φέρεται να του αποκάλυψε η μητέρα του συγκεκριμένα ότι ο αδελφός της, όταν αυτή ήταν σε ηλικία 14 ετών, την βίασε και την κατέστησε έγκυο.

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, η μητέρα της διέδιδε στην κλειστή κοινωνία του χωριού, όπου κατοικούσαν, ότι η κόρη της έμεινε έγκυος από έναν στρατιώτη, που υπηρετούσε εκεί και σκόπευε να την παντρευτεί, κρατώντας εφτασφράγιστο το μυστικό, με αποτέλεσμα να ζει η μητέρα του στον κόσμο της απόλυτης σιωπής, χωρίς να μπορεί να αντιδράσει ή να υπερασπίσει τον εαυτό της, αφού ζούσε σε άθλιες συνθήκες της μικρής κλειστής κοινωνίας του χωριού της δεκαετίας 1960-1970.

Ο καταγγελλόμενος, με τις προτάσεις του αρνήθηκε τα όσα του αποδίδονται. Ισχυρίζεται ότι η εγκυμοσύνη της αδελφής του προήλθε από μια περιστασιακή σχέση με κάποιον στρατιώτη.

Υποστήριξε ότι η αδελφή του παρέμεινε στο νοσοκομείο με το παιδί οκτώ ημέρες από την ημερομηνία γεννήσεώς του, δηλαδή την 15η Φεβρουαρίου 1963 και ότι καμία απολύτως ιδιαίτερη επαφή, και μάλιστα σαρκική ιδιαίτερα με το χαρακτήρα του βιασμού δεν είχε με την αδελφή του.

Ισχυρίστηκε μάλιστα ότι από το έτος 1962, όταν ήταν 17 ετών μέχρι και λίγο χρόνο πριν την επίδοση της αγωγής, δεν είχε οποιοδήποτε πρόβλημα στη σχέση τόσο με την αδελφή του, όσο και με τα αδέλφια και τους γονείς τους.

Τόνισε παραπέρα ότι ο ισχυρισμός της βιάσθηκε δικονομικά ότι είναι αδύνατον να αξιολογηθεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο, αφού παρήλθε ο τριπλάσιος σχεδόν χρόνος παραγραφής αυτής της κολασίμου πράξεως από το χρόνο τελέσεώς της και ουδέποτε καταγγέλθηκε έστω καθ’ οιονδήποτε τρόπο από την αδελφή ή τους γονείς τους.

Το Πολυμελές Πρωτοδικείο έκρινε ότι η αγωγή είναι μη νόμιμη και απορριπτέα ως προς τον πρώτο ενάγοντα, ενόψει του ότι, προϋπόθεση για την προστασία της προσωπικότητας είναι η ύπαρξη προσβολής με πράξη άλλου, που να διαταράσσει μία ή περισσότερες εκδηλώσεις του βλαπτόμενου κατά τη στιγμή της προσβολής, η δε πράξη προσβολής αφενός δε στράφηκε κατά του ιδίου, αφετέρου, κατά τον κρίσιμο χρόνο που έλαβε χώρα η πράξη αυτή, έστω και σε διαφορετικό από αυτόν πρόσωπο, καμία αντανακλαστική συνέπεια αυτής δεν υπέστη στον συναισθηματικό του κόσμο, εφόσον δεν είχε καν γεννηθεί.

Συνακόλουθα, όπως κρίθηκε παρέλκει και η εξέταση του αιτήματος για διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης με τη μέθοδο του υβριδισμού DNA, προκειμένου να διαπιστωθεί αν ο εναγόμενος είναι ή όχι φυσικός πατέρας του πρώτου ενάγοντος.

Με την νέα του αγωγή ο Βολιώτης εξιστορεί τους ίδιους ως άνω ισχυρισμούς του και ζητά από το δικαστήριο να υποχρεωθεί ο εναγόμενος Ροδίτης, να υποβληθεί στις εξετάσεις που προαναφέραμε προκειμένου να αποδειχτεί ότι είναι ο φυσικός – βιολογικός του πατέρας.

Πηγή: dimokratiki.gr