Ηχηρές βολές Φίλη: Προβληματίζομαι για σημεία της συμφωνίας αλλά θα δώσω ψήφο εμπιστοσύνης (βίντεο)

«Η αλήθεια δεν μπορεί να υποτάσσεται στις ανάγκες της επικοινωνίας», είπε στην αρχή της ομιλίας του στην Ολομέλεια της Βουλής, ο πρώην υπουργός, Νίκος Φίλης, τονίζοντας πως «με τη ψήφιση των σημερινών μέτρων φτάνουμε στα όρια έναντι των πεποιθήσεων της Αριστεράς, αλλά και των αντοχών της κοινωνίας»

Παράλληλα, αναρωτήθηκε αν τα μέτρα θα αποτελέσουν «εξιτήριο» από τα μνημόνια και ζήτησε αντίμετρα και το 2017, πρόσθετες απαντήσεις για την προωθούμενη ρύθμιση του χρέους και επαναδιαπραγμάτευση στο τέλος του προγράμματος.

Ο κ. Φίλης χαρακτήρισε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση της αριστεράς τη ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, αφήνοντας να διαφανεί ότι θα ψηφίσει τη συμφωνία. Κλείνοντας την ομιλία του είπε χαρακτηριστικά: «Δεν εγκαταλείπουμε. Δεν παραιτούμαστε. Συνεχίζουμε».

Ο Νίκος Φίλης στη Βουλή για μέτρα και αντίμετρα από realmedialive Διαβάστε ολόκληρη η ομιλία του Νίκου Φίλη στη Βουλή:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

Η συμφωνία για το κλείσιμο της 2ης αξιολόγησης, καθώς και τα μέτρα που καλούμαστε να ψηφίσουμε, σηματοδοτούν την παραμονή της χώρας στο ασφυκτικό μνημονιακό πλαίσιο. Aυτό, το είπε άλλωστε και ο πρωθυπουργός. Αυτή είναι η θέση μας, χωρίς εξωραϊσμούς και ωραιοποιήσεις. Εμείς δεν παίζουμε παιχνίδια success story. Ξέρω, ότι επικοινωνιακά δεν ακούγεται καλά να παραδέχεσαι ότι οι μνημονιακοί καταναγκασμοί παραμένουν. Δεν πειράζει. Η αλήθεια δεν μπορεί να υποτάσσεται στις ανάγκες της επικοινωνίας.

Εμείς, με την προσπάθειά μας, με τα επιτεύγματα και τα λάθη μας, με τις ήττες και τους συμβιβασμούς μας, εξακολουθούμε να μην υπογράφουμε την ιδεολογική και πολιτική προσχώρηση στη στρατηγική του κεφαλαίου και του νεοφιλελευθερισμού. Χαρίζουμε στη ΝΔ και στους άλλους πρόθυμους που μας έλεγαν ότι «τα μνημόνια είναι ευτυχία» και ότι αν δεν υπήρχαν θα έπρεπε να τα εφεύρουμε, την ιδιοκτησία αυτών των προγραμμάτων.

Η μάχη συνεχίζεται, λοιπόν. Και η κυβέρνηση καταφέρνει να πιάνει στόχους, να εκμεταλλεύεται ρωγμές, αντιφάσεις και αντιθέσεις μεταξύ των δανειστών.

Προώθησε και προωθεί αντίμετρα, όχι μόνο αυτά που θα ψηφίσουμε σήμερα, αλλά και αυτά που ήδη έχουν γίνει πραγματικότητα.

Όπως:

- Το κοινωνικό επίδομα αλληλεγγύης

- Η πολιτική μας στην υγεία και η πρόσβαση στην περίθαλψη όλων των ανασφάλιστων πολιτών.

- Η επιστροφή στην κανονικότητα στην παιδεία, το άνοιγμα όλων των σχολείων στην ώρα τους πέρυσι, κάτι που θα επαναληφθεί και φέτος. Η αναβάθμιση
της ειδικής αγωγής, η ψήφιση του νόμου για την ιδιωτική εκπαίδευση που παρά τις πιέσεις η κυβέρνηση οφείλει να υπερασπιστεί ιδιαίτερα απέναντι στην τρόικα εσωτερικού, τα σχολικά γεύματα, η εκπαίδευση των προσφυγόπουλων, αλλά και οι μεταρρυθμίσεις στην οργάνωση και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης που ξεκινήσαμε και συνεχίζονται με κατευθυντήρια ιδέα το σχολείο της ισότητας και της ποιότητας.

- Η ενεργοποίηση των Επιθεωρητών Εργασίας για το χτύπημα της εργοδοτικής αυθαιρεσίας.

Και πολλά άλλα.

Τα μέτρα μάς επιβλήθηκαν, λοιπόν, μετά από μια μεγάλη μάχη που δώσαμε το 2015 και οδηγηθήκαμε σε έναν επώδυνο συμβιβασμό τον οποίο θέσαμε στην κρίση του ελληνικού λαού. Οι αρνητικές συνέπειες αυτού του συμβιβασμού δεν έχουν εξαλειφθεί.

Με τη ψήφιση των σημερινών μέτρων φτάνουμε στα όρια έναντι των πεποιθήσεων της Αριστεράς, αλλά και των αντοχών της κοινωνίας. Για τη δική μας
Αριστερά η ηθική της πεποίθησης συναρτάται με την ηθική της ευθύνης. Υπάρχει όμως ένα σημείο που αν υπερβείς τις πεποιθήσεις σου υπονομεύεις τη δυνατότητα να ασκείς την ευθύνη σου.

Προβληματίζομαι. Ασκείς άραγε την ευθύνη σου όταν καταργείς την αργία της Κυριακής, όταν –εξαναγκαζόμενος έστω- διευκολύνεις τις ομαδικές απολύσεις, όταν κατάσχονται αδιακρίτως τραπεζικοί λογαριασμοί, όταν παραχωρούνται κοψοχρονιά σε funds στεγαστικά δάνεια και δεν προτιμώνται οι δανειολήπτες, όταν ονομάζεις θετικό αντίμετρο τη μείωση του φορολογικού συντελεστή σε όλες τις επιχειρήσεις, δηλαδή και σε αυτές με πολύ μεγάλη κερδοφορία;

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κυβέρνηση στην Ελλάδα, όμως άλλοι είναι οι συσχετισμοί στην Ευρώπη, με την ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού που αποτυπώνεται σε όλη την οικονομική αρχιτεκτονική της ευρωζώνης. Μια αρχιτεκτονική που με διαφορετικά χαρακτηριστικά από χώρα σε χώρα, επιβάλλει παντού την κυριαρχία του κεφαλαίου επί της εργασίας. Ειδικά, στη χώρα μας, με τα αδιέξοδα του παραγωγικού μοντέλου να έχουν φανερωθεί πριν την κρίση, το μνημόνιο ως καθεστώς έχει πάρει χαρακτηριστικά μιας νεοφιλελεύθερης μηχανικής για την αναμόρφωση της κοινωνίας. Και όσο θα διατηρούνται αυτοί οι συσχετισμοί στην Ευρώπη τόσο ο απεγκλωβισμός από αυτές τις πολιτικές θα είναι εξαιρετικά δύσκολος

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

Τηρούμε τις συμφωνίες που εξήγησα πώς μας επιβλήθηκαν. Με τον τρόπο αυτό η Αριστερά υπηρετεί το εθνικό συμφέρον, όμως, πρέπει να προσέξουμε να μη σπάσει ο δεσμός και η ισορροπία μεταξύ δημοσίου και λαϊκού συμφέροντος. Λαϊκό συμφέρον που ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να εκπροσωπεί γιατί διαφορετικά θα ακυρωθεί ως πολιτικός χώρος.

Για το λόγο αυτό παρακολουθούμε με ιδιαίτερη ενόχληση, μια φιλολογία που αναπτύσσεται από κέντρα και παράκεντρα εκτός ΣΥΡΙΖΑ, που έχει σκοπό να πιέσει ώστε να εγκατασταθεί αυτή η μνημονιακή μηχανική εντός των γραμμών του κόμματός μας, στο όνομα της δήθεν απαραίτητης ωρίμανσης του ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι τέτοιο όμως θα ισοδυναμούσε με πρόωρη γήρανση.

Μας λένε ορισμένοι, θέτοντας στο στόχαστρο τα λεγόμενα «βαρίδια» του ΣΥΡΙΖΑ, ότι, πρέπει να επιβληθεί μια πλήρης αντιστοίχιση μεταξύ των εφαρμοζόμενων πολιτικών της κυβέρνησης και της ιδεολογικής και πολιτικής φυσιογνωμίας του κόμματος ΣΥΡΙΖΑ. Να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ η κατ` εξοχήν παράταξη των λεγόμενων μεταρρυθμίσεων, των ιδιωτικοποιήσεων και των επενδύσεων χωρίς κοινωνικές και περιβαλλοντικές προϋποθέσεις.

Να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ εκείνη η πολιτική δύναμη που αντί να μάχεται τη διαπλοκή σε όλες τις μορφές της, θα επιχειρήσει να διαμορφώσει τη δική του νέα διαπλοκή στην επιχειρηματική ζωή και τα media. Ευχαριστούμε. Δεν μας αφορούν αυτά τα σενάρια. Δεν θα πάρουμε! Όσοι από το κατεστημένο, σχεδιάζουν αυτή την εκτρωματική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ θα απογοητευτούν.

Η ανασύνταξη της χώρας και της Αριστεράς με δυσμενείς τους συσχετισμούς σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα είναι μια δύσκολη υπόθεση, που έχουμε αποφασίσει και την επιχειρούμε από τη θέση της κυβερνώσας παράταξης, ως η ηγετική δύναμη του δημοκρατικού-αριστερού χώρου. Είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε ότι είναι δυνατό μέσα σε δημοκρατικά πλαίσια, να εκμεταλλευτούμε κάθε ρωγμή και κάθε δυνατότητα σε ευρωπαϊκό και διεθνές πλαίσιο, ώστε, να «γυρίσουμε το παιχνίδι» και να μην επιτρέψουμε την παλινόρθωση στην εξουσία εκείνων των πολιτικών δυνάμεων, όπως η ΝΔ που φιλοδοξούν να φέρουν «τόση κι άλλη τόση λιτότητα», να επαναφέρουν το φόβο και τον τρόμο των απολύσεων και να ξαναφορτώσουν στην πλάτη της κοινωνίας ξανά τα βάρη της διαπλοκής, της διαφθοράς, του νεποτισμού, της αναξιοκρατίας και των πελατειακών σχέσεων.

Τα 40 χρόνια που οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή, να είστε σίγουροι κύριοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ότι δεν θα καταφέρετε να τα συμψηφίσετε τόσο εύκολα με τα 2,5 χρόνια της δικής μας διακυβέρνησης όσα τερατώδη ψέματα κι αν σκαρφιστείτε, όσες συκοφαντίες κι αν εκτοξεύσετε. Όσο κι αν πάνω από τα μουτζουρωμένα ρούχα του εμπρηστή επιχειρείτε να φορέσετε τη στολή του πυροσβέστη.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

Στα αντίμετρα ιδίως για το 2020 και το 2021 προβλέπονται –και σωστά- παρεμβάσεις που θα ανακόπτουν τη δημιουργία υπερπλεονασμάτων και θα προσγειώνουν το πρωτογενές αποτέλεσμα αυτών των ετών από το 5% περίπου, στο 4%. Τέτοιου είδους παρεμβάσεις αν είχαν ληφθεί το 2016 θα είχαμε ήδη από πέρυσι άνοδο του ΑΕΠ κι όχι πλεόνασμα –μαμούθ ύψους 6,5 δις ευρώ. Είναι απαραίτητο να ληφθούν μέτρα ανάσχεσης του υπερβολικού πλεονάσματος το 2017. Για να αναζωογονηθεί η οικονομία και να ικανοποιηθούν πιεστικές κοινωνικές ανάγκες. Για να αντιμετωπιστεί νωρίτερα ο μείζον εθνικός και κοινωνικός στόχος που είναι η αντιμετώπιση της ανεργίας.

Και, βέβαια, υπάρχει η εκκρεμότητα του κοινωνικού μερίσματος από το πλεόνασμα του 2016, πέραν των 617 εκ. που δόθηκαν στους συνταξιούχους τον Δεκέμβριο.

Το αν τα δύσκολα μέτρα που σήμερα ψηφίζουμε θα είναι τα τελευταία, αν θα αποδειχθούν το ακριβοπληρωμένο «εξιτήριο» για την έξοδο από τα μνημόνια και την επιτροπεία, ή, αν, αντίθετα, καταντήσουν να είναι κι αυτά η εξαργύρωση μιας κάρτας διαρκούς παραμονής στο καθεστώς της λιτότητας, αφού, μάλιστα, επιβάλλονται πλεονάσματα 3,5% για αρκετά χρόνια, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Είναι μια αβέβαιη έκβαση κι εμείς είναι προφανές ότι αγωνιζόμαστε να επικρατήσει η θετική προοπτική, το τέλος της ντροπιαστικής επιτροπείας, η ανάκτηση βαθμών ελευθερίας και η επαναδιαπραγμάτευση των σκληρών μέτρων αυτής της συμφωνίας με καλύτερους όρους.

Σε ό, τι αφορά στα αντίμετρα, που για πρώτη φορά συμφωνήθηκαν, είναι αναμφίβολα θετικά και ελπίζουμε ότι θα γίνει κατορθωτό να ενεργοποιηθούν στο σύνολό τους, παρά τα εμπόδια που φοβάμαι ότι θα θέσει το ΔΝΤ, εκμεταλλευόμενο τη δύναμη που του δίνει το άρθρο 15. Στηρίζονται όμως σε μια αναδιανομή μεταξύ των φτωχών και των φτωχότερων και δεν είναι σίγουρο ότι αρκούν για να θεραπεύσουν τον πόνο που θα συνεχίσουν να υφίστανται τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα.

Θα ήθελα τώρα να αναφερθώ στο ζήτημα του χρέους.

Πρέπει να το έχουμε καθαρό: Χωρίς ρύθμιση του χρέους η έξοδος από τα μνημόνια είναι εξαιρετικά αμφίβολη. Και, βέβαια, παρά το γεγονός ότι σήμερα δεν ψηφίζουμε κάποια ρήτρα ακύρωσης, πρέπει να είναι σαφές στην εθνική αντιπροσωπεία, ότι, χωρίς θετική εξέλιξη στο ζήτημα του χρέους που μπορεί να προκαλέσει την αποχώρηση του ΔΝΤ, ισχύει η πολιτική δέσμευση ότι τα μέτρα που τώρα θα ψηφίσουμε ΔΕΝ θα εφαρμοστούν. Τουλάχιστον, όχι από αυτή την κυβέρνηση. Αν μπορεί, ας κάνει αντίστοιχη δήλωση και η αντιπολίτευση. Ας τολμήσει να πει το ίδιο και ο κ. Μητσοτάκης.

Και στο σημείο αυτό πρέπει να διευκρινιστεί τι επιδιώκει η κυβέρνηση στο ζήτημα του χρέους. Μια καλύτερη ρύθμιση των επιτοκίων, αντικατάσταση των δανείων του ΔΝΤ από τον ΕSM και πιθανώς επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής; Πρόκειται για αναγκαία αλλά όχι ικανά μέτρα για να βγούμε από την κρίση.

Οι στόχοι για το κούρεμα του χρέους, τη ρήτρα ανάπτυξης και την περίοδο χάριτος υπάρχουν πάνω στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης; Αυτό πρέπει να απαντηθεί.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

Στις δύσκολες συνθήκες που εξακολουθούν να υπάρχουν, η παραμονή της κυβέρνησης της Αριστεράς στην εξουσία συνεχίζει να είναι κρίσιμη προϋπόθεση για την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια και την επιτροπεία. Αυτό δεν αλλάζει όσες κι αν είναι οι επιφυλάξεις και η εύλογη κριτική που ασκείται στην κυβέρνηση από τον κόσμο της εργασίας και πολλούς προοδευτικούς πολίτες.

Οφείλουμε όλοι να σκεφθούμε ακόμη μία παράμετρο. Στην Ευρώπη που βρίσκεται σε έναν κύκλο εκλογικών αναμετρήσεων θα υπάρξουν εξελίξεις με αβέβαιη κατάληξη , αλλά και δυνατότητες. Ο ΣΥΡΙΖΑ, παραμένει μια δύναμη έτοιμη να εκμεταλλευτεί ανά πάσα στιγμή τις ρωγμές στο φρούριο της ατέρμονης λιτότητας που ροκανίζει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, ενισχύοντας αποσταθεροποιητικές τάσεις και την ακροδεξιά. Αντίθετα, η ΝΔ και προσωπικά ο κ. Μητσοτάκης είναι ιδεολογικά και πολιτικά ταγμένοι στην υπεράσπιση του τείχους της λιτότητας και της κοινωνικής απορρύθμισης.

Αγαπητοί συνάδελφοι

Αύριο ψηφίζουμε τα νέα σκληρά μέτρα με τα θετικά αντίμετρα ως προϋπόθεση για την ελάφρυνση του χρέους. Η ψήφος μας είναι ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση της Αριστεράς. Της Αριστεράς όχι ως το μη χείρον, αλλά ως της ιστορικής δύναμης που με συγκροτημένο σχέδιο μπορεί να εκπροσωπήσει την ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο, για μια καλύτερη Ελλάδα.

Δεν εγκαταλείπουμε. Δεν παραιτούμαστε. Συνεχίζουμε».

πηγή