Εναντίον της απευθείας εκλογής προέδρου ο Παυλόπουλος

Αντίθετος και στα δημοψηφίσματα. Τι αναμένεται να τονίσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σήμερα σε βαρυσήμαντη ομιλία του σε Συνέδριο στη Λευκωσία

Εναντίον της απευθείας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό τάσσεται ο Προκόπης Παυλόπουλος, που μιλά σήμερα σε Συνέδριο της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας με τίτλο «Προεδρική Δημοκρατία versus Προεδρευομένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας».

«Το παράδειγμα της Ελλάδας είναι άκρως αντιπροσωπευτικό «δείγμα γραφής» αυτής της, οιονεί φυσικής, διαχρονικής προσήλωσης στις αρχές του Πολιτεύματος της Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Αυτός είναι και ο λόγος, για τον οποίο το ισχύον Σύνταγμα της Ελλάδας, του 1975, όχι μόνο καθιερώνει -πράγμα βεβαίως αυτονόητο- συνταγματικώς τις βάσεις και την μορφή του Πολιτεύματος ως Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Αλλά και, επιπλέον, κατά τις διατάξεις του άρθρου 110 παρ. 1, που θεσπίζουν τους κανόνες αναθεώρησής του, οι ως άνω διατάξεις αναφορικά με την βάση και την μορφή του Πολιτεύματος χαρακτηρίζονται ως μη αναθεωρητέες. Αυτός είναι, επίσης, ο λόγος για τον οποίο στις κατά καιρούς συζητήσεις περί αναθεώρησης του Ελληνικού Συντάγματος η μεγάλη πλειοψηφία, σε πολιτικό αλλά και επιστημονικό επίπεδο, θεωρεί πως θα ήταν προτιμότερο -και δικαίως- να μην υιοθετηθεί η ιδέα της απευθείας από τον Λαό εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, και μάλιστα με ιδιαιτέρως ενισχυμένες αρμοδιότητες, αφού κάτι τέτοιο θα οδηγούσε, ενδεχομένως, σε μια συνταγματικώς προβληματική στροφή του Πολιτεύματος προς την κατεύθυνση της Προεδρικής Δημοκρατίας. Επιπλέον δε θα κατέληγε, οιονεί νομοτελειακώς, σ’ ένα είδος θεσμικής και πολιτικής «δυαρχίας» στην κορυφή της Εκτελεστικής Εξουσίας, η οποία έρχεται σε αντίθεση προς την κοινοβουλευτική παράδοση και λειτουργία του Ελληνικού Πολιτεύματος. Πέραν δε τούτου η πολιτική και συνταγματική ιστορία της Ελλάδας μπορεί ν’ αναδείξει άκρως δυσάρεστες -ακόμη και εθνικώς- εμπειρίες στο παρελθόν, λόγω συγκρούσεων στην κορυφή της Εκτελεστικής Εξουσίας» αναμένεται να τονίσει μεταξύ άλλων ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Παράλληλα ο Προκόπης Παυλόπουλος τάσσεται κατά της άμεσης Δημοκρατίας και των δημοψηφισμάτων, τονίζοντας μεταξύ άλλων:

«Η γενικευμένη προσφυγή στους θεσμούς της Άμεσης Δημοκρατίας εμφανίζεται -χωρίς πειστικά επιχειρήματα απόδειξης του εναντίου- και παρωχημένη ιστορικώς αλλά και περιφανώς μειονεκτική σε σύγκριση με τα εμφανή πλεονεκτήματα της έμμεσης δημοκρατικής διακυβέρνησης.

Ειδικότερα:

1. , εκ των πραγμάτων, μεγαλύτερη ανεξαρτησία στους εκλεγμένους εκπροσώπους του Λαού σε σχέση με τους οιασδήποτε μορφής Πρώτον, το μέγεθος των Κρατών, ιδίως από πλευράς αριθμού ενεργών πολιτών, καθιστά την εφαρμογή θεσμών Άμεσης Δημοκρατίας από εξαιρετικά δυσχερή ως ανέφικτη.

α) Με την έννοια ότι, εξαιτίας αυτής της πληθυσμιακής ιδιομορφίας, η λήψη αποφάσεων –κυρίως δε μέσα σε συνθήκες κρίσης και επείγοντος- αγγίζει τα όρια της ουτοπίας και, ακόμη περισσότερο, της υποδόριας επικινδυνότητας ως προς την εξυπηρέτηση του Εθνικού και του Δημόσιου Συμφέροντος: Η λήψη αποφάσεων υπό όρους Άμεσης Δημοκρατίας -π.χ. δημοψηφίσματος- ειδικώς ως προς ιδιαιτέρως κρίσιμα τεχνικά και εξειδικευμένα ζητήματα, εγκυμονεί συγκεκριμένους κινδύνους για τους κρατικούς θεσμούς και το κοινωνικό σύνολο και τροφοδοτεί ρεύματα υφέρποντος λαϊκισμού.

β) Ενδεικτικό αλλά και αντιπροσωπευτικό είναι το παράδειγμα δημοψηφισμάτων, τα οποία χρησιμοποιούνται από εκείνους που τα προκηρύσσουν όχι τόσο για την γνήσια έκφραση της λαϊκής ετυμηγορίας όπως επί ενός, μείζονος σημασίας, θέματος αλλά, περισσότερο, για την περιβολή, υπό δημαγωγικούς όρους, μιας προειλημμένης απόφασης με τον θεσμικό και πολιτικό «μανδύα» της, δήθεν, ευρείας δημοκρατικής της νομιμοποίησης και, επέκεινα, αποδοχής. Και είναι αυτή η τακτική που μετατρέπει το δημοκρατικώς άψογο referendum σε υπονομευτικό, ορισμένες φορές, για τους δημοκρατικούς θεσμούς plebiscitum».

Βασίλης Σκουρής, φωτογραφία EUROKINISSI