Οι σκέψεις της Ελλάδας για ένα δικό της ελικοπτεροφόρο

Στο υπουργείο Άμυνας ψάχνουν απάντηση στην τουρκική εξοπλιστική κούρσα

Η άσκηση «Μέδουσα» που βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη στο Κρητικό Πέλαγος και ολοκληρώνεται αύριο,
έδωσε τη δυνατότητα σε Ελλάδα, Αίγυπτο και Κύπρο να ενδυναμώσουν ακόμα περισσότερο την μεταξύ τους στρατιωτική συνεργασία. Βγήκαν ωστόσο και χρήσιμα συμπεράσματα για την κάθε χώρα ξεχωριστά αλλά και τροφή για σκέψη για το μέλλον.

Όπως αναφέρει το news.gr είναι γεγονός πως το Πολεμικό Ναυτικό διατηρεί την πρωτοκαθεδρία του στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά αυτό οφείλεται κατά κοινή διαπίστωση, στον αγώνα και την ευρηματικότητα κυρίως των στελεχών του. Η οικονομική κρίση έχει φτάσει την υλικοτεχνική υποδομή του στα όριά της.

Πολιτική και στρατιωτική ηγεσία στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας ψάχνουν κάθε πιθανό τρόπο ώστε να δοθούν λύσεις και απαντήσεις απέναντι στην τουρκική εξοπλιστική κούρσα χωρίς αυτό να σημαίνει πως η Ελλάδα θα ακολουθήσει την Τουρκία σε αυτή της την πορεία.

Η έλλειψη χρημάτων είναι το μεγαλύτερο αγκάθι ειδικά ως προς το φλέγον για το πολεμικό ναυτικό ζήτημα αντικατάστασης των παλαιότερων φρεγατών τύπου «S» όσο και τον εκσυγχρονισμό των νεότερων τύπου ΜΕΚΟ.

Η κατάσταση αυτή δεν αποκλείει φυσικά πολλούς από το να σκέφτονται και το απώτερο μέλλον όταν το οικονομικό δεν θα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα.

Πάνω λοιπόν στο αιγυπτιακό ελικοπτεροφόρο «Anwar El Sadat» ανάμεσα σε εκείνα που συζητούσαν οι Έλληνες, ως σκέψη στην παρούσα φάση το τονίζουμε, ήταν εάν και όταν η Ελλάδα γίνει παραγωγός χώρα φυσικού αερίου ή πετρελαίου και θα έχει πλατφόρμες εξόρυξης στα νότια της Κρήτης και αλλού, η απόκτηση από τον ελληνικό στόλο ενός ανάλογου πλοίου.

Οι αντίθετες προς αυτή την σκέψη ενστάσεις, είχαν να κάνουν με τον όγκο, την χρησιμότητα και τα χρήματα που θα απαιτούνταν για την απόκτηση και συντήρηση ενός ελληνικού ελικοπτεροφόρου. Καταρχήν ειπώθηκε πως στο Αιγαίο το επιχειρησιακό πλαίσιο είναι τέτοιο που το καθιστά ευάλωτο στόχο. Συν τοις άλλοις θα χρειάζεται να υπάρχουν πέριξ αυτού και άλλα πλοία του ελληνικού στόλου παρέχοντας ισχυρή αντιαεροπορική προστασία, κάτι που θα τα αποσπούσε από άλλες εξίσου απαραίτητες αποστολές σε περίοδο επιχειρήσεων.

Οι υπέρ αυτής της σκέψης θέσεις, τόνιζαν μεταξύ άλλων πως από την στιγμή που θα υπήρχαν τα χρήματα μέσω των εξαγωγών φυσικού αερίου ή πετρελαίου, η διάθεση ενός ελικοπτεροφόρου στον ελληνικό στόλο για την προστασία των εγκαταστάσεων που θα βρίσκονται κάπου στην Μεσόγειο ή νότια της Κρήτης, θα ήταν έως και απαραίτητη, καθώς θα παρείχε μια πέραν κάθε αμφιβολίας πιο σταθερή πλατφόρμα από ότι ακόμα και οι φρεγάτες για την επιχείρηση μεγάλου αριθμού ελικοπτέρων, όπως τα Απάτσι και τα Σινούκ. Για την ιστορία να πούμε πως από ένα πλοίο σαν το «Anwar El Sadat» μπορούν να επιχειρήσουν σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά σχετικά με τις δυνατότητές του, 16 ελικόπτερα και ένα τάγμα πεζοναυτών.

Γεγονός είναι πως πέραν των επιχειρησιακών συμπερασμάτων που εξήχθησαν από την άσκηση «Μέδουσα» για την Ελληνική πλευρά, υπήρξε και τροφή για σκέψη για το μέλλον, καθώς αν μη τι άλλο η παρούσα οικονομική δυσπραγία μπορεί να έχει στερήσει πολλά, αλλά σε καμία περίπτωση τα όνειρα...