'Πλάθοντας' τους γιατρούς του αύριο σε χώρες που δεν έχουν κανέναν

Αν υπήρχε η δυνατότητα να "τηλεμεταφερθούμε" 12 χρόνια μπροστά από το τώρα και αν οι βιώσιμοι στόχοι ανάπτυξης που θέσπισε ο ΟΗΕ το 2015 στη Νέα Υόρκη είχαν επιτευχθεί, όπως ορίζει και το χρονοδιάγραμμα, τότε η ζωή στον πλανήτη Γη, θα ήταν σίγουρα πολύ διαφορετική

Στη Σύνοδο Κορυφής για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη των Ηνωμένων Εθνών το 2015 αποφασίστηκε μεταξύ άλλων ότι μέχρι το 2030, η φτώχεια και η πείνα θα έχουν εξαλειφθεί και θα υπάρχει καθολική, ισότιμη και ποιοτική εκπαίδευση και υγειονομική περίθαλψη για όλους. Αυτοί είναι οι 4 πρώτοι στόχοι από τους 17, με τον γ.γ. του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες να τους χαρακτηρίζει στο σύνολό τους ως το μονοπάτι που μας οδηγεί σε ένα κόσμο δικαιότερο και σε έναν υγιή πλανήτη.

Πίσω στο 2018 τώρα, η πραγματικότητα είναι αρκετά μακριά από τα όσα οι στόχοι ορίζουν. Αν πάρουμε για παράδειγμα τον στόχο νούμερο 3 που σχετίζεται με την καλή υγεία και την ευημερία, θα διαβάσουμε ότι μέχρι το 2030, θα πρέπει να έχει επιτευχθεί καθολική υγειονομική κάλυψη, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας των οικονομικών κινδύνων, πρόσβαση σε βασικές ποιοτικές υπηρεσίες υγείας, καθώς και πρόσβαση όλων σε ασφαλή, αποτελεσματικά, ποιοτικά και προσιτά βασικά φάρμακα και εμβόλια. Σήμερα κάτι τέτοιο φυσικά δε συμβαίνει. Ένας μικρός δείκτης που δείχνει την απόσταση μεταξύ στόχου και πραγματικότητας είναι η τελευταία έρευνα της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας. Σύμφωνα τα στοιχεία που συνέλεξαν υπάρχουν 8 χώρες που δεν έχουν ούτε έναν ογκολόγο. Ούτε έναν. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι που πάσχουν από καρκίνο, πρώτον δεν μπορούν να διαγνωστούν και δεύτερον στην περίπτωση που διαγνωστούν δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στην απαραίτητη θεραπεία.

Μία από αυτές τις 8 χώρες είναι η Σιέρα Λεόνε. Το προσδόκιμο ζωής είναι μόλις τα 45 χρόνια. Η πραγματικότητα στη χώρα είναι ιδιαίτερα σκληρή σε όλους τους τομείς. Το 75.6% του πληθυσμού που κατοικεί στα αστικά κέντρα ζει σε παραγκουπόλεις. Μόνο το 37% των ενήλικων γυναικών γνωρίζει γραφή και ανάγνωση ενώ το 26.8% των παιδιών αναγκάζονται να δουλεύουν και δεν πηγαίνουν στο σχολείο.

Σε αυτή τη χώρα, η ευαισθητοποίηση των κατοίκων για τη σημασία της μόρφωσης αλλά και η κατασκευή εκπαιδευτικών δομών είναι ίσως το πρώτο βήμα για να καταφέρουν να έχουν κάποια στιγμή περισσότερους γιατρούς και νοσοκόμους. Αυτό κάνει και η ActionAid στη χώρα. Από το 1988 που ξεκίνησε να δραστηριοποιείται στη Σιέρα Λεόνε μέσω του προγράμματος Αναδοχής Παιδιού, εστιάζει στην εκπαίδευση, βελτιώνοντας τις υποδομές των σχολείων, υλοποιώντας σεμινάρια με σκοπό την επιμόρφωση των δασκάλων για να μπορέσουν πραγματικά να αλλάξουν τις ζωές των μαθητών τους. Δημιουργεί σχολικές επιτροπές και γυναικείες ομάδες που διασφαλίζουν ότι όλα τα παιδιά, κορίτσια και αγόρια πηγαίνουν σχολείο.

Οι επιτροπές αυτές κατάφεραν μόνο για το 2017 να γραφτούν στο σχολείο 8.488 παιδιά. Με την υποστήριξη της οργάνωσης οι ομάδες κινητοποιούνται και πείθουν τους γονείς ώστε να στέλνουν τα παιδιά τους σχολείο, να το ολοκληρώνουν και ίσως μια μέρα να γίνουν οι γιατροί που λείπουν σήμερα από τη Σιέρα Λεόνε!

Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για το πρόγραμμα Αναδοχής Παιδιού μέσω του οποίου η ActionAid στηρίζει τις πιο φτωχές και περιθωριοποιημένες περιοχές του πλανήτη μας εδώ

πηγή