Τέλος στη διάκριση στις προσλήψεις στο δημόσιο λόγω καταγωγής

Τι προβλέπει το νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών γα το ζήτημα της διάκρισης της καταγωγής στις προσλήψεις του Δημοσίου

Για τις σημαντικές αλλαγές που επέφερε το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου εσωτερικών στο θέμα των διακρίσεων των προσλήψεων στο δημόσιο τοποθετήθηκε η Generation 2.0.

Αναλυτικά τονίστηκε:

Ψηφίστηκε την Τρίτη στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών «Προώθηση της ουσιαστικής ισότητας των φύλων, πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας – Ρυθμίσεις για την απονομή Ιθαγένειας – Διατάξεις σχετικές με τις εκλογές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση – Λοιπές διατάξεις αρμοδιότητας ΥΠΕΣ».

Το νομοσχέδιο έφερε σημαντικές τροποποιήσεις, που αφορούν την πρόσβαση στη διαδικασία πολιτογράφησης ωστόσο, περιλαμβάνει και μια σημαντική αλλαγή αναφορικά με την ίση μεταχείριση των Ελλήνων πολιτών. Με το Άρθρο 47 του νομοσχεδίου, επιτέλους δόθηκε απάντηση στο ζήτημα της διάκρισης λόγω καταγωγής στις προσλήψεις στο δημόσιο.

Μέχρι και σήμερα οι προκυρήξεις για προσλήψεις στο δημόσιο έθεταν χρονικό περιορισμό τουλάχιστον ενός έτους από την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας για να μπορούν οι πολίτες να κάνουν αίτηση. Τον Αύγουστο του 2018, με αφορμή μια προκήρυξη του ΟΑΕΔ στα πλαίσια των προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας, το Generation 2.0 RED έφερε στο προσκήνιο αυτή τη χρόνια διάκριση εις βάρος Ελλήνων πολιτών λόγω εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής.

Το κριτήριο αυτό όμως εφαρμοζόταν σε κάθε πρόσληψη στο δημόσιο, σύμφωνα με το Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα (Ν. 3528/2007 άρθρο 4, παρ. 4) καθώς και τον Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (Ν. 3584/2007 άρθρο 12, παρ. 4) όπου ορίζεται πως: «Όσοι αποκτούν την ελληνική ιθαγένεια με πολιτογράφηση δεν μπορούν να διορισθούν ως υπάλληλοι πριν από τη συμπλήρωση ενός (1) έτους από την απόκτηση της».Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα αυτός ο χρονικός περιορισμός επεκτείνονταν στα πέντε έτη!

Η απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας συνάδει με την απόλαυση και άσκηση των ίδιων δικαιωμάτων και βάσει Συντάγματος. Επιπλέον τέτοιου είδους διακρίσεις έρχονται σε αντίθεση με την αρχή της ίσης μεταχείρισης, όπως ορίζεται στο άρθρο 3, παρ. 1 του Ν. 4443/16 για την Ίση Μεταχείριση: «η αρχή της ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, γενεαλογικών καταβολών, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης, ηλικίας, οικογενειακής ή κοινωνικής κατάστασης, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας ή χαρακτηριστικών φύλου στον τομέα της εργασίας και της απασχόλησης, εφαρμόζεται σε όλα τα πρόσωπα, στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα», και ειδικότερα «όσον αφορά: α) τους όρους πρόσβασης στην εργασία και την απασχόληση εν γένει, συμπεριλαμβανομένων των κριτηρίων επιλογής και των όρων πρόσληψης, ανεξάρτητα από τον κλάδο δραστηριότητας και σε όλα τα επίπεδα της επαγγελματικής ιεραρχίας, καθώς και τους όρους υπηρεσιακής και επαγγελματικής εξέλιξης».

Για το λόγο αυτό, πέραν της δημόσιας παρέμβασης μας, θέσαμε το ζήτημα υπόψη του Συνηγόρου του Πολίτη, του φορέα που έχει ως αποστολή του την παρακολούθηση και προώθηση της εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Αναλογιζόμενοι τόσο τους ανθρώπους που απευθύνθηκαν σε μας, βλέποντας να χάνουν ευκαιρίες εξαιτίας αυτών των κριτηρίων όσο και εμάς τους ίδιους, πιστεύουμε ότι η κατάργησή τους αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στην καθημερινή μάχη που δίνουμε, για την προώθηση της ισότητας και της ετερότητας. Δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε όμως το γεγονός ότι η αλλαγή αυτή καλύπτει μόνο ένα μέρος του δημοσίου τομέα.

Ο δρόμος για την εξάλειψη των διακρίσεων είναι μακρύς.

πηγή