Στα 46 του έμαθε ότι ήταν υιοθετημένος και γεννήθηκε μετά από βιασμό

Τη μητέρα του είχε βιάσει ο αδερφός της σε ηλικία 14 ετών...

Ήταν σε ηλικία 46 ετών, όταν ο πατέρας του, του εξομολογούνταν, τις τελευταίες στιγμές πριν το θάνατό του, ότι ήταν υιοθετημένος.

Ένα επτασφράγιστο μυστικό της οικογένειάς του αποκαλύπτονταν για τον 50χρονο κάτοικο Βόλου. Για τον ίδιο ξεκινούσε ο προσωπικός του αγώνα να εντοπίσει τα ίχνη των φυσικών του γονιών, για τους οποίους το μοναδικό στοιχείο που είχε από τον πατέρα του είναι ότι κατάγονται από τη Ρόδο.

Όταν όμως, μετά από χρόνια κατάφερε να εντοπίσει τη μητέρα του, τον περίμεναν ακόμη πιο συγκλονιστικές αποκαλύψεις. Όπως αναφέρει το taxydromos.gr, ήταν γόνος αιμομιξίας και βιασμού της μητέρας του από τον αδερφό της!

Το ακόμη πιο τραγικό ήταν πως ούτε η μάνα του γνώριζε την ύπαρξη του παιδιού της, καθώς όταν γέννησε σε ηλικία 15 ετών η μητέρα της την ενημέρωσε ότι το βρέφος ήταν νεκρό...

Η περίεργη ιστορία με αιμομιξία, βιασμό και υιοθεσία–παράνομη εφόσον οι φερόμενοι γονείς του δεν έδωσαν ποτέ τη συγκατάθεσή τους, όπως προέκυψε από τους ισχυρισμούς της ίδιας της μητέρας, έφτασε στα δικαστήρια. Ο 50χρονος από το Βόλο και η φυσική του μητέρα στη Ρόδο οδήγησαν το θείο και αδερφό αντίστοιχα στις δικαστικές αίθουσες, ασκώντας σε βάρος του αγωγή.

Οι πτυχές της υπόθεσης, που αποκαλύφθηκε από τον 50χρονο στην προσπάθειά του να αναζητήσει τις «ρίζες» του, απασχόλησαν το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου και οι δικαστικές εξελίξεις δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα της Ρόδου «Δημοκρατική».

Στο δικαστήριο η φυσική του μητέρα περιέγραψε ότι ούτε εκείνη γνώριζε ότι είχε παιδί. Ήταν μόλις 15 ετών, όταν γέννησε στο νοσοκομείο. Μαζί της ήταν η μητέρα της και την ενημέρωσε μετά ότι το βρέφος γεννήθηκε νεκρό.

Στον 50χρονο η μητέρα του, του αποκάλυψε το δικό της οικογενειακό μυστικό, το οποίο επί χρόνια ήταν «θαμμένο». Ότι είναι ο γόνος εγκλήματος βιασμού και αιμομιξίας από τον αδελφό της.

Του είπε ακόμη ότι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, η δική της μητέρα διέδιδε στην κλειστή κοινωνία του χωριού, στο οποίο κατοικούσαν, ότι έμεινε έγκυος από έναν στρατιώτη, που υπηρετούσε στην περιοχή και σκόπευε να την παντρευτεί.

Η φυσική μητέρα του 50χρονου υποστήριξε στο δικαστήριο ότι ο αδερφός της, εναντίον του οποίου στράφηκε με την αγωγή, ήταν ο αποκλειστικός υπαίτιος της ψυχικής της καταστροφής, τις συνθήκες απόλυτης σιωπής που αναγκάστηκε να ζήσει από εφηβική ηλικία, καθώς και της απομάκρυνσής τους από ένα παιδί, του οποίου δεν γνώριζε καν την ύπαρξη.

Ο αδερφός της αρνήθηκε όσα του αποδόθηκαν και ισχυρίστηκε ότι η εγκυμοσύνη της αδελφής του προήλθε από περιστασιακή σχέση με κάποιον στρατιώτη. Ανέφερε ακόμη ότι από το 1962, όταν ο ίδιος ήταν σε ηλικία 17 ετών μέχρι και πριν του επιδοθεί η αγωγή, δεν είχε οποιοδήποτε πρόβλημα στη σχέση του τόσο με την αδερφή του, όσο και με τα υπόλοιπα αδέρφια του και τους γονείς τους.

Οι ενάγοντες ζήτησαν να υποχρεωθεί ο εναγόμενος, να καταβάλλει σε καθέναν από αυτούς το ποσό των 250.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστησαν και διαταχθεί η διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης με τη μέθοδο DNA, ώστε να διαπιστωθεί αν ο εναγόμενος είναι φυσικός πατέρας του πρώτου ενάγοντος.

Το δικαστήριο έκρινε ότι η αγωγή είναι μη νόμιμη ως προς τον πρώτο ενάγοντα, τον 50χρονο κάτοικο Βόλου.

Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης, «προϋπόθεση για την προστασία της προσωπικότητας είναι η ύπαρξη προσβολής με πράξη άλλου, που να διαταράσσει μία ή περισσότερες εκδηλώσεις του βλαπτόμενου κατά τη στιγμή της προσβολής, η δε πράξη προσβολής αφενός δε στράφηκε κατά του ιδίου, αφετέρου, κατά τον κρίσιμο χρόνο που έλαβε χώρα η πράξη αυτή, έστω και σε διαφορετικό από αυτόν πρόσωπο, καμία αντανακλαστική συνέπεια αυτής δεν υπέστη στον συναισθηματικό του κόσμο, εφόσον δεν είχε καν γεννηθεί.

Συνακόλουθα, όπως κρίθηκε παρέλκει και η εξέταση του αιτήματος για διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης με τη μέθοδο του υβριδισμού DNA, προκειμένου να διαπιστωθεί αν ο εναγόμενος είναι ή όχι φυσικός πατέρας του πρώτου ενάγοντος».

Σε ό,τι αφορά τους ισχυρισμούς της δεύτερης ενάγουσας το δικαστήριο έκρινε ότι ο εναγόμενος φέρεται το έτος 1962 να τη βίασε, ενώ ήταν ανήλικη σε ηλικία 14 ετών. Το δικαστήριο, όμως, έκρινε ότι και αληθείς να είναι οι ισχυρισμοί της, οι απορρέουσες αξιώσεις της τόσο από το δικαίωμα στην προσωπικότητά της όσο και από την αδικοπρακτική συμπεριφορά του εναγομένου, έχουν υποπέσει σε παραγραφή.

Σχετικές ετικέτες:Κοινωνία