Κρούγκμαν για Τσίπρα: Βάζοντας τέλος στον εφιάλτη της Ελλάδας

Τι υποστηρίζει σε άρθρο του για την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ ο νομπελίστας οικονομολόγος. Τι καταλογίζει στους δανειστές της Ελλάδας, αναλύοντας τη συμφωνία του 2010. Τι προτείνει για την ανάκαμψη της οικονομίας

Στη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και τις αλλαγές που μπορεί να φέρει στην οικονομία της Ελλάδας αναφέρεται σε άρθρο του στους New York Times ο νομπελίστας οικονομολόγος, Πολ Κρούγκμαν.

"Ο Αλέξης Τσίπρας, ηγέτης της αριστερής πτέρυγας του συνασπισμού ΣΥΡΙΖΑ, θα γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας. Θα γίνει ο πρώτος Ευρωπαίος ηγέτης, που εκλέγεται με την υπόσχεση να ''προκαλέσει'' την εφαρμογή των πολιτικών λιτότητας, που έχουν επιβληθεί στη χώρα από το 2010. Και φυσικά, θα υπάρξουν πολλοί, που θα σπεύσουν να τον συμβουλεύσουν, να εγκαταλείψει την υπόσχεσή του και να φερθεί υπεύθυνα", γράφει ο Κρούγκμαν.

"Αλλά πώς λειτούργησε αυτή η υπευθυνότητα στην Ελλάδα ως σήμερα;", διερωτάται κι εξηγεί.
"Για να καταλάβει κανείς τον πολιτικό σεισμό στην Ελλάδα, θα βοηθούσε να ρίξει μία ματιά στη συμφωνία της Ελλάδας με το ΔΝΤ τον Μάιο του 2010, σύμφωνα με την οποία, η λεγόμενη Τρόικα επέκτεινε τον δανεισμό της χώρας, με τη δέσμευση της κυβέρνησης να εφαρμόσει αυστηρή λιτότητα και μεταρρυθμίσεις. Είναι πράγματι ένα πολύ αξιομνημόνευτο κείμενο, με την χειρότερη δυνατή έννοια. Η Τρόικα, ενώ υποκρινόταν ότι σκέφτεται ρεαλιστικά, αθέμιτα ασκούσε στη χώρα μία οικονομική φαντασία. Και οι Έλληνες πληρώνουν έκτοτε το τίμημα αυτών των ψευδαισθήσεων της ελίτ".

Αυτό συνέβη, κατά τον οικονομολόγο, γιατί τα οικονομικά σχέδια που συνόδευαν τη συμφωνία, υπονοούσαν ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να προχωρήσει σε εφαρμογή των μέτρων λιτότητας, με μηδαμινό αντίκτυπο στην ανάπτυξη και την ανεργία.

"Η Ελλάδα ήταν ήδη σε ύφεση, όταν επετεύχθη η συμφωνία και σύμφωνα με τους ισχυρισμούς αυτών που την υπέγραψαν, η "κάτω βόλτα" θα τελείωνε σύντομα, ότι η οικονομική στενότητα θα διαρκούσε και το 2011 και από το 2012 και μετά, η χώρα θα γνώριζε ανάκαμψη. Η ανεργία, σύμφωνα πάντα με τη συμφωνία, θα σημείωνε μεγάλη αύξηση, από το 9,4% το 2009 στο 15% το 2012, αλλά θα μειωνόταν άμεσα στη συνέχεια".

"Αυτό που προκάλεσε στην πραγματικότητα, ήταν ένας οικονομικός και ανθρωπιστικός εφιάλτης. Απέχοντας κατά πολύ από το να τελειώσει το 2011, η ύφεση της ελληνικής οικονομίας γιγαντώθηκε. Η Ελλάδα έφτασε στον πάτο το 2014, οπότε και γνώρισε τεράστια οικονομική δυσπραγία, με την ανεργία να εκτοξεύεται στο 28% και ειδικά στους νέους να φτάνει το 60%. Και η εξυγίανση μόλις και μετά βίας προβλέπεται, με την προοπτική να επιστρέψει το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων σε προ-κρίσης επίπεδα, να είναι ανύπαρκτη".

"Τι πήγε λάθος;", συνεχίζει ο οικονομολόγος, απαντώντας, πως δεν φταίει το γεγονός ότι δεν τηρήθηκαν οι ελληνικές δεσμεύσεις για περικοπές. "Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα γνώρισε δραματικές περικοπές σε μισθούς, υπηρεσίες και επιδόματα και μάλιστα σε βαθμό πολύ μεγαλύτερο από τα συμφωνηθέντα. Παρόλα αυτά, τα χρέη της Ελλάδας είναι σε χειρότερο επίπεδο από ό,τι όταν ξεκίνησε το πρόγραμμα".

"Η Ευρώπη να του δώσει μια ευκαιρία να βάλει τέλος στον εφιάλτη"

"Αν η Τρόικα ήταν πράγματι πιο ρεαλίστρια, θα κατανοούσε ότι απαιτούσε το αδύνατο", γράφει.
"Τώρα, που ο κ. Τσίπρας νίκησε, και νίκησε με μεγάλη διαφορά, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι καλό θα ήταν, να σταματήσουν το κήρυγμα και τις νουθεσίες, ώστε να φερθεί υπεύθυνα και να συμβαδίσει με το πρόγραμμά τους. Γιατί είναι γεγονός, ότι δεν έχουν καμία αξιοπιστία. Το πρόγραμμα που εφάρμοσαν στην Ελλάδα δεν έβγαζε κανένα απολύτως νόημα. Και ως εκ τούτου, δεν είχε καμία πιθανότητα επιβίωσης".

"Αν υπάρχει ένα πρόβλημα με τα σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό είναι ότι δεν είναι αρκετά ριζοσπαστικά. Η ανακούφιση του χρέους και η χαλάρωση της λιτότητας θα απάλυνε τον οικονομικό πόνο, αλλά είναι αμφίβολο, το εάν θα μπορούσε πράγματι να οδηγήσει σε δυναμική ανάκαμψη. Από την άλλη μεριά, δεν είναι ξεκάθαρο τι περισσότερο θα μπορούσε να κάνει οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση, πέρα από το να εγκαταλείψει το ευρώ, κάτι για το οποίο όμως δεν είναι προετοιμασμένοι οι Έλληνες πολίτες. Πάντως, ο κ. Τσίπρας είναι πολύ πιο ρεαλιστής από τους αξιωματούχους και η Ευρώπη θα πρέπει να του δώσει μία ευκαιρία, να δώσει ένα τέλος στον εφιάλτη της χώρας του", καταλήγει.