Ναύπλιο: «Η Γυναίκα της Ζάκυθος» στο Φουγάρο

Θεατρική παράσταση με την Όλια Λαζαρίδου

Την Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου και ώρα 9 μμ, το Φουγάρο φιλοξενεί τη θεατρική παράσταση «Η Γυναίκα της Ζάκυθος» του Διονυσίου Σολωμού.

Το εμβληματικό έργο του εθνικού μας ποιητή προσεγγίζεται θεατρικά και σκηνοθετείται από το Δήμο Αβδελιώδη σε μια παράσταση με πρωταγωνίστρια την Όλια Λαζαρίδου. Πρόκειται για μια παραγωγή που παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ 2013 και στη συνέχεια στις Βρυξέλλες, σε 20 αρχαία θέατρα και σε πολλές θεατρικές σκηνές ανά την Ελλάδα. Η παράσταση είχε θερμότατη υποδοχή από κοινό και κριτικούς.

Στο έργο αυτό «ο Αβδελιώδης παρουσιάζει πώς ο Σολωμός διεισδύει στον εσώτερο ψυχισμό του Δυτικού ανθρώπου, που θέλει να αποδεχτεί την ελληνική προσπάθεια ανασύνταξης, δηλ. την ελληνική επανάσταση του-21, με “ορθολογικό” τρόπο». (Ν. Χιωτίνης)

Πριν την παράσταση, ο Δήμος Αβδελιώδης παρουσιάζει σε ένα ανοιχτό εργαστήριο με ελεύθερη είσοδο τη μέθοδό του επάνω στην απόδοση και την ερμηνεία ενός κειμένου όταν πρόκειται να παρουσιαστεί δημόσια.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Θεατρική προσαρμογή – σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης
Μουσική: Βαγγέλης Γιαννάκης
Ενδύματα: Αριστείδης Πατσόγλου

ΔΙΑΝΟΜΗ

Γυναίκα της Ζάκυθος: Όλια Λαζαρίδου

Άγγελος: Δανάη Ρούσσου

Φάσμα ελευθερίας: Κατερίνα Χαρμάνη

Ώρα έναρξης παράστασης: 9μμ

Εισιτήριο: 10€ / Μειωμένο: 6€ (μαθητές, φοιτητές, άνεργοι)

Χώρος: Φουγάρο The Gallery Ναύπλιο

Πληροφορίες-Κρατήσεις: 2752047300

Για τη Γυναίκα της Ζάκυθος

Με το έργο αυτό ο Σολωμός αφήνει το φώς και ανιχνεύει το σκοτάδι. […] Δανείζεται λοιπόν το προσωπείο του Αγίου Διονυσίου – o oποίος έζησε ως ιερομόναχος έως τα 172 του χρόνια σ’ ένα μοναστήρι της Ζακύνθου – για να κοιτάξει στα μάτια το κακό. Το γεγονός πως μπορεί να δεί μέσα από τα μάτια ενός Άλλου, τον απελευθερώνει και τον μεταφέρει σαν πνεύμα, εκεί όπου μπορεί να βλέπει την τυφλή και ακατανόητη δύναμη του κακού, χωρίς να το φοβάται. […] Το κακό εδώ δεν είναι οι Τούρκοι, δεν είναι ο απέναντι, δεν είναι ο προφανής εχθρός. Το κακό είναι ανάμεσά μας. Εμείς οι ίδιοι γινόμαστε οι φορείς του κακού, από το φόβο ή από την άγνοιά μας.

Σχεδίασε και άρχισε να γράφει το έργο το 1826 στη Ζάκυνθο, βλέποντας με συναισθήματα πόνου και απέραντης συμπάθειας τις προσφυγοπούλες Γυναίκες από το πολιορκημένο Μεσολόγγι – που επαιτούσαν ζητώντας τρόφιμα και χρήματα για τους έγκλειστους Άνδρες τους – να αντιμετωπίζουν κατάμουτρα τη λεκτική βία, την προσβολή και την ταπείνωση από μια δύσμορφη, εξαθλιωμένη γυναίκα.

Η παράσταση, με τη φωνητική αναπαράσταση του Λόγου του ποιητή, υποστηρίζοντας αποκλειστικά και μόνο το νόημα της κάθε φράσης, επιζητά να ανασύρει και να ζωντανέψει όλες τις πτυχές που κρύβονται σ’ αυτό το έργο, το οποίο δεν παύει να μας γοητεύει και να μας αφορά, σαν μια σημαντική κατάθεση ενός αγνού και μεγάλου στοχαστή, που ενεργοποιεί τη σκέψη μας επάνω σε θεμελιώδη ζητήματα της πραγματικότητάς μας και της πραγματικής ανθρώπινης μας ταυτότητας.