Χειροτονία Πρεσβυτέρου από τον Μητροπολίτη Σπάρτης (φώτο)

Το πρωί της Κυριακής 15 Ιανουαρίου 2015, στον Ι.Ν Οσίου Νίκωνος Σπάρτης, τελέσθηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης κ. Ευσταθίου και με τη συμμετοχή πλειάδας ιερέων από την ευρύτερη περιοχή

Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας πραγματοποιήθηκε η εις Πρεσβύτερον χειροτονία του Πρωτοδιακόνου της Ιεράς Μητροπόλεως Σπάρτης π. Κωνσταντίνου Σκάλτσα.

Ο νεοχειροτονηθείς στην ομιλία του, εμφανώς συγκινημένος, τόνισε ότι την μοναδική αυτή στιγμή τον συνέχει βαθύ δέος και τον διακατέχει ιερός φόβος αναλογιζόμενος το βάρος της ευθύνης που επωμίζεται στους ώμους του ως ιερέας του Υψίστου.

Εν συνεχεία εξέφρασε τις ευχαριστίες του σε όλους όσοι στάθηκαν δίπλα του και τον βοήθησαν σε κάθε βήμα της ζωής του.

Ο π. Κωνσταντίνος έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ. Ευστάθιο εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη του για την αγάπη και τη στοργή με την οποία τον περιέβαλε, η οποία μόνο με την πατρική δύναται να συγκριθεί, καθώς και για την πολύτιμη πνευματική καθοδήγηση και την καλλιέργεια της κλίσης του προς την Ιεροσύνη την οποία είχε από τα παιδικά του χρόνια.

Ο νέος Πρεσβύτερος επεσήμανε ότι κατά τα τεσσερισήμισι χρόνια, που θήτευσε δίπλα στο σεπτό Ποιμενάρχη μας, συνειδητοποίησε ότι η οδός την οποία επέλεξε είναι δύσβατη, ακανθώδης, αλλά συνάμα φωτεινή και ωραία.

Ολοκληρώνοντας το λόγο του παρακάλεσε τον Σεβασμιώτατο να εύχεται και να προσεύχεται, ώστε ο Κύριος να τον αναδείξει δόκιμο εργάτη του αμπελώνα Του.

Ο Σεβασμιώτατος κ. Ευστάθιος ξεκινώντας την ομιλία του αναφέρθηκε στην ευαγγελική περικοπή της ημέρας, σύμφωνα με την οποία ο κάθε Χριστιανός οφείλει να βοηθά και να συμπαρίσταται στον συνάνθρωπό του, προκειμένου να κερδίσει την Βασιλεία των Ουρανών.

Το αυτό, και μάλιστα στο μέγιστο βαθμό, πρέπει να πραγματοποιεί ο κληρικός, ο οποίος καλείται να θυσιάζεται για το ποίμνιό του, να βρίσκεται κοντά του σε κάθε ανάγκη, σε χαρά και σε λύπη, και να προσεύχεται για τη σωτηρία του.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ο ιερέας επισημαίνοντας ενδεικτικά τη ταπεινοφροσύνη, τη βαθιά πίστη στο Θεό και τη θυσιαστική αγάπη.

Ακολούθως επαίνεσε τον χειροτονηθέντα για το ήθος και την εν γένει πνευματική ζωή του καθώς και για τη προσφορά του κοντά στο Μητροπολίτη ως διάκονος, κατά τη διάρκεια της οποίας επέδειξε αξιέπαινο ζήλο, ταπεινότητα, διακριτικότητα και υπακοή, στοιχεία που τον καθιστούν πρότυπο προς μίμηση.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, σύμφωνα με την παράδοση, το αντίδωρο μοίρασε ο νέος Πρεσβύτερος, προκειμένου να δώσει την πρώτη ιερατική του ευλογία, αλλά και οι εκκλησιαζόμενοι να τον συγχαρούν και να του ευχηθούν να είναι πάντα άξιος.