Νέα, αναδρομική, δεκαετής έρευνα στις τράπεζες

nea-anadromikh-dekaeths-ereyna-stis-trapezes

Σε βάθος χρόνου 10ετίας η Εξεταστική Επιτροπή θα ψάξει διαφημίσεις και δάνεια σε ΜΜΕ από τράπεζες - Δεν συνδέονται διαφήμιση και δάνεια, διευκρινίζουν οι τράπεζες - Περιμένουν τη σχετική επιστολή

Νέα...αναδρομική διαφάνεια, επιχειρείται στα διαφημιστικά κονδύλια των τραπεζών, ειδικά όταν πρόκειται για εκδοτικούς ομίλους ή μέσα ενημέρωσης, τα οποία έχουν αντίστοιχα χρηματοδοτήσει οι τράπεζες που τα δάνεισαν.

Σύμφωνα με απόφαση της κυβέρνησης, που παρά τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης εγκρίθηκε από την πλειοψηφία της Βουλής, η διαφημιστική δαπάνη των τραπεζών προς Μέσα Ενημέρωσης θα τεθεί υπό τον έλεγχο της Εξεταστικής Επιτροπής και μάλιστα σε βάθος 10ετίας. Επόμενο βήμα, είναι να σταλεί σχετική επιστολή στις τράπεζες ώστε με τη σειρά τους να διαβιβάσουν όλα τα σχετικά στοιχεία στην Εξεταστική Επιτροπή.

Στόχος της κυβέρνησης πέραν της διαφανείας, είναι να "φωτισθεί" κάθε δανεισμός σε μέσο ενημέρωσης, ειδικά όταν αυτός δεν εξυπηρετείται κανονικά (οπότε το δάνειο είναι σε καθυστέρηση) καθώς επίσης και όταν το ίδιο μέσο έχει στηριχθεί με γενναίο διαφημιστικό πρόγραμμα από τη δανείστρια τράπεζα.

Από πλευράς τους οι τράπεζες, σύμφωνα με ρεπορτάζ του news247, πληροφορήθηκαν τα νέα από...δημοσιεύματα μερίδας του τύπου καθώς ούτε σχετικά ενημερώθηκαν , ούτε έχουν λάβει σχετική επιστολή. Προφανώς και όταν λάβουν τη συγκεκριμένη επιστολή θα παραδώσουν τα αντίστοιχα στοιχεία στην Εξεταστική Επιτροπή, όπως ήδη έμπρακτα απέδειξαν και στη δημοσίευση στις ιστοσελίδες τους των διαφημιστικών τους budgets, αναδρομικά για το 2015 (κάτι που έγινε τον τελευταίο μήνα).

Αρχείο για μια δεκαετία, υπάρχει, δεν είναι αυτό το θέμα. Αυτό που διευκρινίζουν οι εκπρόσωποι των τραπεζών είναι ότι διαφάνεια και δανειοδότηση είναι για τις τράπεζες δύο διαφορετικά θέματα, που σε καμία περίπτωση δεν σχετίζονται μεταξύ τους. "Δεν συνδέεται η παροχή διαφήμισης με την πληρωμή του δανείου. Η κατάθεση διαφημιστικής προβολής δεν προορίζεται, δεν κατευθύνεται και δεν σχετίζεται με την κάλυψη του δανείου" εξηγούσε χθες διευθυντής marketing μεγάλης τράπεζας.

Σε ότι αφορά τη δανειοδότηση εκδοτικών ή τηλεοπτικών ομίλων, τραπεζικοί παράγοντες διευκρινίζουν ότι όπως συμβαίνει σε κάθε δάνειο που δίνεται σε κάποιον φορά, η δανείστρια τράπεζα αναλαμβάνει τον πιστοληπτικό κίνδυνο, δηλαδή ένα ρίσκο. Το ρίσκο αυτό διαφοροποιείται εντελώς ανά δάνειο και ανά φορά, καθώς αφορά τις εγγυήσεις και την αξιοπιστία του μέσου, καθώς φυσικά και το βαθμό ομαλής αποπληρωμής. Έτσι, δεν είναι εύκολο να συγκρίνει κάποιος, μη τραπεζικός, γιατί σε μία επιχείρηση δόθηκε ένα δάνειο με Α όρους και σε μία άλλη, με Β όρους.

Στο πλαίσιο αυτό, διευκρινίζουν οι τραπεζίτες, η Εξεταστική Επιτροπή και η Δικαιοσύνη θα είναι μάλλον δύσκολο να καταλάβουν και να εκτιμήσουν το ρίσκο που ποικίλλει από επιχείρηση σε επιχείρηση, ανάλογα με τα τραπεζικά κριτήρια. Αν δηλαδή, εκ πρώτης, φανεί κάτι ως λανθασμένος υπολογισμός ρίσκου, δεν σημαίνει ότι θα είναι. Αυτό αξιολογείται μόνο με τη λήψη τραπεζικών κριτηρίων.

Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι όταν κάποια Μέσα Ενημέρωσης παίρνουν δάνειο, μεταξύ των εγγυήσεων που παρέχουν στην Τράπεζα είναι συχνά, πέραν των ακινήτων τους ή των πρόσθετων εξασφαλίσεων και η εκχώρηση του τίτλου (της εφημερίδας ή του καναλιού- ενεχυρίαση τίτλου).

Παράλληλα, οι τράπεζες συνήθιζαν να δέχονται κάποιες φορές ως εγγύηση από τα Μέσα και την εκχώρηση των δικαιωμάτων τους από τα Πρακτορεία Διανομής Εντύπων, αν για παράδειγμα πρόκειται για εφημερίδες. Παραδείγματος χάριν, λάμβαναν ως ρευστότητα το 30-40% των εσόδων του εκδοτικού ομίλου από την κυκλοφορία των εφημερίδων ( μην ξεχνάμε ότι η ηλεκτρονική ενημέρωση και οι ιστοσελίδες είναι «παιδί» της τελευταίας δεκαετίας μάξιμουμ) , όπως διαμορφωνόταν από τα Πρακτορεία Διανομής.

Πάντα, οι τράπεζες φρόντιζαν να καλυφθούν για τα δάνειά τους.

Όμως, αυτό ( η δανειοδότηση σε ΜΜΕ) δεν συνδέεται καθόλου, όπως ισχυρίζονται παράγοντες της αγοράς, με τη διαφήμιση στα Μέσα. Αν κάτι υπήρχε, ήταν για παράδειγμα η ανάγκη ορισμένες φορές, μιας πρόσθετης εγγύησης εκ μέρους του μέσου. Όπως, ως εγγύηση πάντα, η εκχώρηση της απαίτησης από διαφημίσεις μεγάλων τραπεζών, ή οργανικών, όπως η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ κλπ.