Σουρεάλ: Ξέσπασε πόλεμος μεταξύ Αντώνη Σαμαρά και δωδεκαθεϊστών

soyreal-polemos-metay-antwnh-samara-kai-dwdekaoeistwn

Μέτωπο με τους Έλληνες εθνικούς, γνωστότερους και ως δωδεκαθεϊστές, άνοιξε ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, εξαιτίας ενός άρθρου που έγραψε στον Εθνικό Κήρυκα της Νέας Υόρκης, το οποίο προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση του Υπάτου Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών (ΥΣΕΕ)

Το ΥΣΕΕ σε απάντησή του στον πρώην πρωθυπουργό, τον κατηγορεί για θεοκρατικές και σκοταδιστικές απόψεις και πράξεις αναφέροντας σκωπτικά ότι είναι «αξιοθαύμαστο» για πολιτικό άνδρα να «θεολογεί».

Διαβάστε την ανακοίνωση του ΥΣΕΕ:

Ο Αντώνης Σαμαράς υπήρξε στο παρελθόν πρωθυπουργός, δηλαδή «πιλότος» της χώρας, ωστόσο, όπως και οι περισσότεροι έως σήμερα πρωθυπουργοί, υπήρξε ταυτόχρονα και ταπεινός υπηρέτης της ορθόδοξης θεοκρατίας.

Της ορθόδοξης θεοκρατίας που, με απολύτη ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας αυτού του λεηλατημένου τόπου, ακόμα φέρει προκλητικά τον αμφίσημο τίτλο της «κρατούσης θρησκείας», καταστρέφει πνευματικά κάθε νέα γενιά μέσω της απροκάλυπτα κατηχητικής εκπαίδευσης και ακυρώνει μεθοδικά και πολύτροπα κάθε δυνατότητα ύπαρξης του Εθνικού Ελληνισμού μέσα στην ίδια του την χώρα.

Ο Αντώνης Σαμαράς έχασε το 2015 την πρωθυπουργική καρέκλα, μετά από μία κυριολεκτικά εκτός τόπου και χρόνου προεκλογική εκστρατεία, η οποία εστίαζε στο να διαβεβαιώνει έναν λαό που το χρεωκοπήμένο κράτος τον έχει κάνει πλέον να αγωνιά για αυτή την ίδια την επιβίωσή του, ότι δεν θα κατέβουν οι εικόνες από τα δημόσια κτίρια!

Ο Αντώνης Σαμαράς ήταν επίσης ο υπουργός, που τον Ιούλιο του «2009», μετά από διαταγή της λεγόμενης «Ιεράς» Συνόδου, λογόκρινε το γνωστό βίντεο του Κώστα Γαβρά, που σε κάποιες σύντομες σκηνές του παρουσίαζε, υπερβολικά ήπια μάλιστα, τους φανατικούς χριστιανούς της πρώτης χιλιετίας της χρονολογίας τους να καταστρέφουν ναούς και αγάλματα της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας.

Για εκείνο το πολιτιστικό «ανδραγάθημά» του, τον είχαμε αποκαλέσει τότε (ανακοίνωση 215 / 24. 7. «2009») «υπουργό αποπολιτισμού και λογοκρισίας».

Τώρα, με αφορμή την εντός του μηνός λεγόμενη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας», ο Αντώνης Σαμαράς επανήλθε δρυμύτερος.

Σε άρθρο του ιδίου ή κάποιου συμβούλου του επί των θεολογικών, που δημοσιεύθηκε στον «Εθνικό Κήρυκα» της Νέας Υόρκης με τίτλο «Η Ορθοδοξία και οι Οικουμενικές Αξίες του Ελληνισμού», ήλθε να λιβανίσει την θεοκρατία, αναμασώντας τα γνωστά τετριμμένα περί του υποτιθέμενου «ελληνοχριστιανικού» πολιτισμού.

Διαβάσαμε το κείμενό του, ή το κείμενο κάποιου συμβούλου του επί των θεολογικών, με αρκετή προσοχή, αφού είναι αξιοθαύμαστο να θεολογεί ένας πολιτικός μιας χώρας, ακόμα και εάν αυτή η χώρα είναι, όπως η Ελλάδα, θεοκρατική ή έστω ημι-θεοκρατική.

Εάν ήταν βεβαίως ένα κείμενο ορθόδοξου θεολόγου, δεν θα απαντούσαμε, αφού κάθε θεολόγος αποκαλυπτικής θρησκείας έχει κάθε δικαίωμα να παραληρεί.

Επειδή όμως ο Αντώνης Σαμαράς είναι πολιτικό πρόσωπο, και μάλιστα σημαίνον, παραδιδόμεθα στον πειρασμό να του δώσουμε κάποιες βασικές απαντήσεις.

«Η έννοια της Δημοκρατίας, συνέθεσε την Ελευθερία, τη Δικαιοσύνη και την Ευθύνη του ατόμου, μέσα στην κοινωνία», γράφει ο πρώην πρωθυπουργός και ημείς τον ενημερώνουμε πως για την θρησκεία που ασπάζεται, η Δημοκρατία ήταν και παραμένει «πολίτευμα του διαβόλου» («civitas diaboli») και γι αυτό εξαφανίσθηκε σε όλους τους αιώνες της χριστιανικής παντοδυναμίας και επέστρεψε μόνον μετά την γκιγιοτίνα, και μάλιστα σιγά-σιγά.

Επίσης, η «Πολιτική Αρετή», αυτό που κάνει τον άνθρωπο (και όχι το άτομο) υπεύθυνο μέσα στην κοινωνία, ουδεμία σχέση έχει με την χριστιανική μονομανία της ατομικής σωτηρίας.

Ο πρώην πρωθυπουργός χρησιμοποιεί εν συνεχεία καταπατητικά την δική μας έννοια της «Αρετής», της μιμήσεως δηλαδή των ιδιοτήτων των Θεών με σκοπό την τελειοποίησή μας, για να μιλήσει σώνει και καλά περί του χριστιανικού «προσώπου», αγνοώντας ότι το «πρόσωπο» στον δικό μας πολιτισμό είναι κατώτερο του «όντος», αθανάτου ή θνητού, και απλώς υποδηλώνει όψη, όπως ακριβώς το «προσωπείον». Ο Χριστιανισμός αρέσκεται στο «πρόσωπο» γιατί σε «πρόσωπο» έχει υποβιβάσει αυτόν τον ίδιο τον Θεό του.

«Η έννοια της Αξιοπρέπειας, συνέθεσε διαφορετικές αρετές του προσώπου , ώστε να μπορεί να ισορροπεί με τον εαυτό του, να κερδίζει το σεβασμό των άλλων, αλλά και τον αυτοσεβασμό του», γράφει εν συνεχεία ο κ. Σαμαράς.

Τον πληροφορούμε πως ο Χριστιανισμός διέστρεψε την αρετή της Υπερηφανείας σε υποτιθέμενη αμαρτία, προέβαλε αντ αυτής την κανονική ή υποκριτική «ταπείνωση» και μηδένισε τον αυτοσεβασμό, κάνοντας ανθρώπους να δέχονται ότι τάχα είναι «δούλοι» και όχι «τέκνα» του Θεού και να σέρνονται στα τέσσερα προκείμενου να υποκινήσουν την ελεημοσύνη του.

Ο κ. Σαμαράς, ή όποιος τελοσπάντων έγραψε αυτό το αφελές κείμενο, επαναλαμβάνει εν συνεχεία το χιλιοτετριμμένο περί τάχα συμβατότητας του Χριστιανισμού με τον Ελληνισμό:

«Αυτή η κοσμο-αντίληψη που γεννήθηκε στην Ελλάδα της αρχαιότητας, μπολιάστηκε στη συνέχεια με τη διδασκαλία του Χριστιανισμού».

Λάθος λέξη! Δεν «μπολιάστηκε», αλλά «εξοντώθηκε».

Βοά η Ιστορία για το τι έκανε ο Χριστιανισμός σε όλα τα έθνη που συνάντησε.

Ανάλογα «μπόλιασαν» οι χριστιανοί τους εθνικούς της Ευρώπης, τους ιθαγενείς της αμερικανικής, αφρικανικής και ασιατικής ηπείρου και μόνον οι χριστιανοί κάνουν πως δεν γνωρίζουν και δεν καταλαβαίνουν.

Προς το τέλος του κειμένου του, ο κ. Σαμαράς αναφέρθηκε στους ανθρώπους «ως πρόσωπα και ως λαούς».

Εδώ δεν χρησιμοποποιεί λάθος λέξεις, τουναντίον είναι χριστιανικά πολύ σωστός.

Ούτε ως «έλλογα όντα», ούτε ως «έθνη», όπως θα γράφαμε ημείς οι Εθνικοί, αυτοί που ο πρώην πρωθυπουργός και οι πνευματικοί του μας αποκαλούν «ειδωλολάτρες», όπως ακριβώς αποκαλούν τους πραγματικούς, ελεύθερους και αβάπτιστους Έλληνες προγόνους μας.

Ο πρώην πρωθυπουργός, ή όποιος τελοσπάντων έγραψε το αφελές κείμενο, οφείλει να γνωρίζει πως αυτή την αισχρή καπηλεία του εθνικού μας ονόματος και των εθνικών μας πολιτισμικών προϊόντων από μία διεθνή, «παγκόσμια» και προσηλυτιστική θρησκεία (η λεγόμενη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας» έχει προκηρυχθεί διεθνής, «Πανορθόδοξη και όχι Ελληνορθόδοξη», κ. Σαμαρά!), δεν μπορεί εφεξής να συνεχίζεται δίχως το ελάχιστο έστω κόστος, δίχως δηλαδή να στηλιτεύονται οι καπηλευτές.

Ας καταλάβουν όλοι αυτοί ότι ο Εθνικός (μη χριστιανικός για να καταλαβαινόμαστε) Ελληνισμός δεν είναι αρχαίος τάφος προς πλιατσικολόγηση, αλλά οντότητα ιστορικώς συνεχής μέχρι και σήμερα και ολοζώντανη, παρά τους αιώνες του θεοκρατικού τρόμου και τους απηνείς διωγμούς. Καπηλεία τέλος λοιπόν! Το μόνο που δικαιολογείται ηθικά από εδώ και εμπρός, είναι η ειλικρινής και πολυεπίπεδη Επανελλήνιση.

Τιμή και μνήμη για Θεούς και προγόνους.

ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ (Υ.Σ.Ε.Ε.)

Πηγή: koutipandoras.gr