Σύγκλιση “έκπληξη” ΔΝΤ με ΕΕ φέρνει κοντά την ελάφρυνση του χρέους

Η πρώτη έκπληξη ήρθε την Τρίτη με την διπλή αναθεώρηση για το ρυθμό ανάπτυξης τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μεσοπρόθεσμα

Στροφή 180 μοιρών στις προβλέψεις για Ελλάδα κάνει το ΔΝΤ συγκλίνοντας με την ΕΕ διευκολύνοντας τις εξελίξεις για χρέος και ακυρώνοντας πρόωρα μέτρα για το 2019.

Η πρώτη έκπληξη ήρθε την Τρίτη με την διπλή αναθεώρηση για το ρυθμό ανάπτυξης τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μεσοπρόθεσμα Το ταμείο αναθεώρησε την ανάπτυξη του 2018 από το 2,6% του ΑΕΠ που προέβλεπε για το 2018 στο 2% . Η αναθεώρηση όμως που έχει περισσότερη σημασία είναι η μεσοπρόθεσμη με την οποία αναθεωρείται η πρόβλεψη για το 2023 έτος για το οποίο προβλέπεται ανάπτυξη 1,9% έναντι πρόβλεψης 1% του ΑΕΠ που έκανε το ταμείο το ταμείο έξι μήνες νωρίτερο τον Οκτώβριο του 2016 .

Με την αναθεώρηση αυτή το Ταμείο πλέον, δεν συγκλίνει απλά, αλλά ξεπερνά επί το θετικότερο τις προβλέψεις της ΕΕ. Τούτο διότι ενώ ΔΝΤ προβλέπει 1,9% του ΑΕΠ το 2023, η «αισιόδοξη» Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβλέπει ότι μετά το 2022 η ανάπτυξη θα υποχωρήσει στο 1,5% του ΑΕΠ.

Στο δεύτερο κρίσιμο μέγεθος , τους δημοσιονομικού στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα το ΔΝΤ κάνει ακόμη ένα μεγάλο βήμα σύγκλισης. Σε έκθεση που αναμένεται να δημοσιευτεί σήμερα σύμφωνα με πληροφορίες δείχνει να συμφωνεί -σχεδόν απολύτως - με την ΕΕ για το εφικτό της επίτευξης του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ ως το 2022 Διαφωνεί μόνο για το μετέπειτα διάστημα όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δείχνει να θέλει να διαμορφώσει το στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος από το 2023 μετά στο 2,1% -2,2% του ΑΕΠ.

Τι σημαίνει αυτή η σύγκλιση
Σε πολιτικούς όρους η σύγκλιση αυτή σημαίνει ότι το ΔΝΤ μένει χωρίς πρόβλημα στην διαπραγμάτευση για την λύση της ελάφρυνσης του χρέους. Τούτο διότι πλέον , παύει η έριδα με την ΕΕ για τις μεγάλες αποκλίσεις των προβλέψεων Οι μεγάλες διαφορές Ευρωπαίων- ΔΝΤ οδηγούσαν σε μια ακριβή και «πολιτικά μη ανεκτή» λύση από το Eurogroup , που θα κληθεί να πάρει και τις τελικές αποφάσεις.

Από εδώ και πέρα με δεδομένο ότι τα εναλλακτικά σενάρια της λύσης είναι έτοιμα πλέον η συζήτηση είναι καθαρά τεχνική για πόσο το πότε και το πως θα αναδιαρθρωθούν τα διακρατικά δάνεια και τα δάνεια του EFSF με βάση την συμφωνία του Ιουνίου του 2017. ¨Ότι δηλαδή οι χρηματοδοτικές ανάγκες του ελληνικού χρέους θα πρέπει να έχει πλαφόν το 15% του ΑΕΠ σε ετήσια βάση έως το 2030 και το 20% του ΑΕΠ μετά τα μέσα του 2030.

Ακυρώνεται το σενάριο για πρόωρα μέτρα

Με την αλλαγή στάσης του ΔΝΤ η Ελλάδα έχει ένα ακόμη παράπλευρο αλλά πολύ σημαντικό κέρδος. Με δεδομένο ότι ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ από τους δύο βασικούς δανειστές μας, ακυρώνεται προς το παρόν η ρήτρα που έλεγε ότι αν κριθεί φέτος ότι δεν επιτυγχάνεται ο στόχος για το 2019 θα έπρεπε η Ελλάδα να εφαρμόσει και την περικοπή του αφορολόγητου μαζί με την περικοπή των συντάξεων το 2019 . Τούτο βέβαια αν η Ελλάδα επιβεβαιώσει τις προβλέψεις .

Τι κερδίζει το ΔΝΤ

Η μεταστροφή αυτή της στάσης του ταμείου με βάση τις προβλέψεις του μπορεί να εξυπηρετεί την Ελλάδα αλλά φαίνεται ότι έχει την βάση της και στην ανάγκη του ίδιου του Ταμείου στην σύμπνοια με το μεγαλύτερο μέτοχο του την Ευρωζώνη και την συνέχιση της παραμονής του στο Ελληνικό πρόγραμμα και την ενεργοποίηση του προγράμματος που ενέκρινε το περασμένο Ιούλιο. Αν το ταμείο επέμενε στις απαισιόδοξες προβλέψεις του δεν υπήρχε άλλη επιλογή από το να ακυρώσει το πρόγραμμα που έχει κατ αρχήν εγκρίνει με την Ελλάδα και να αποχωρήσει έχοντας στο ενεργητικό του τρία αποτυχημένα προγράμματα με την χώρα μας.

Τάσος Δασόπουλος, φωτογραφία AP