Ανοιχτή επιστολή από έναν δημοτικό αστυνομικό

Η πορεία από τον ιδιωτικό τομέα στη δημοτική αστυνομία. Και μετά; ..

«Έρχεται μια άλλη μέρα που έπειτα από κλήρωση βγαίνεις σε διαθεσιμότητα και από εκεί όπου αλλού σε οδηγήσει η κλήρωση… αν είσαι τυχερός», γράφει στην ανοιχτή επιστολή του ο δημοτικός αστυνομικός Π.Φ.

Ο συντάκτης της επιστολής απευθύνεται σε «εκείνους που δεν ξέρουν πότε πρέπει να μιλήσουν και πότε πρέπει να σωπάσουν. Για εκείνους που ξεχειλίζουν πίκρα, επειδή στην προσπάθεια τους να γίνουν Δημοτικοί Αστυνομικοί χρησιμοποιώντας τα «βύσματα» που αυτοί αναφέρουν και τα παραθυράκια τους, αποτύχανε».

«Αλλά εσύ μην σκας, δεν έγινε και τίποτα και εκεί που θα πας, όταν πας, αν πας, με όποια κριτήρια και αν σε επιλέξουν, όσο και αν χρειαστεί να περιμένεις, ακόμη και αν τα έσοδά σου είναι πάλι μηδενικά, ακόμη και αν χρειαστεί πάλι να εκπαιδευτείς ποιος ξέρει που ….
Εσύ μην ανησυχείς…. ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΙΜΟΣ;;;», καταλήγει η επιστολή.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο

«Για εκείνους που δεν ξέρουν πότε πρέπει να μιλήσουν και πότε πρέπει να σωπάσουν.

Για εκείνους που ξεχειλίζουν πίκρα, επειδή στην προσπάθεια τους να γίνουν Δημοτικοί Αστυνομικοί χρησιμοποιώντας τα «βύσματα» που αυτοί αναφέρουν και τα παραθυράκια τους, αποτύχανε.

Έχουμε αναμφισβήτητα Δημοκρατία (ή έτσι λέμε τουλάχιστον) και ο καθένας λέει και γράφει ότι θέλει, αλλά για να μην αποπροσανατολίζουμε και τον υπόλοιπο κόσμο, ας μαθευτούν κάποια πράγματα για τους παραέξω.

Τα πράγματα στην ζωή δεν είναι πάντα ρόδινα, ούτε οι δρόμοι όλων είναι στρωμένοι με ροδοπέταλα. Δουλεύεις στον ιδιωτικό τομέα για χρόνια και καθημερινά παλεύεις να αποδίδεις τα μέγιστα για να μην χάσεις την δουλειά σου και μείνει η οικογένεια σου «στον δρόμο».

Ένα όμορφο πρωί όμως μαθαίνεις από διάφορους για μία προκήρυξη που άφορα την πρόσληψη Δημοτικών Αστυνομικών και μάλιστα που; Στην πόλη σου. Η ελπίδα φουντώνει μέσα σου και φροντίζεις να ενημερωθείς το συντομότερο.

Με λίγη υπομονή και επιμονή και αφού έχεις μαζέψει όλα τα απαραίτητα επικυρωμένα έγγραφα τα καταθέτεις για να ελεγχθούν μέσω ΑΣΕΠ. Δεν σε νοιάζει που έχεις πτυχίο ΤΕΙ ή ΑΕΙ και μεταπτυχιακό.

«Ας μπω και με το απολυτήριο λυκείου» σκέφτεσαι.
«Ας αργήσει να μου αναγνωριστεί το πτυχίο»
«Ας μην αναγνωριστεί και ποτέ» συμπληρώνεις
«Είναι μία θέση στον τόπο μου και πάνω από όλα ΜΟΝΙΜΗ»

Ώρα να επικεντρωθείς στα αθλήματα. Είτε έχεις ένα κενό το μεσημέρι και έπειτα δουλεύεις πάλι είτε σχολάς αργά το βράδυ, πρέπει να προετοιμαστείς. Ειδικά για το 1000άρι που χωρίς την ανάλογη φυσική κατάσταση ο χρόνος του δεν πετυχαίνεται.

Εξουθενωμένος τρέχεις, φυσικά νηστικός γιατί αλλιώς δεν γίνεται.
Βρέχει και εσύ ακόμη τρέχεις. Παγώνεις από το κρύο και εσύ ακόμη τρέχεις. Κάνεις άλματα εις μήκος σε ένα σκάμμα που έχει μετατραπεί σε πισίνα και αν ζεις κάπου που δεν υπάρχουν οι κατάλληλες εγκαταστάσεις και υποδομές τρέχεις τσαλαβουτώντας μέσα σε λακκούβες με λάσπες . Και αν αρρωστήσεις τελικά από την όλη διαδικασία ακόμη παλεύεις.

«Θα είμαι ΜΟΝΙΜΟΣ» λες και συνεχίζεις.
Και τελικά τα καταφέρνεις εσύ και όλοι οι υπόλοιποι που πάσχισαν όπως εσύ. Φυσικά δεν θα μπορούσε να περάσει κάποιος που είχε «μέσο», γιατί τα αγωνίσματα δίνονταν ενώπιον των υπολοίπων και όποιος ένιωθε ότι απειλούνταν μπορούσε να χρονομετρήσει κάλλιστα τον «ύποπτο» και να το αναφέρει.

Βάζεις και λίγα χρήματα από την τσέπη σου για το ταξίδι και την διαμονή και ξεκινάς να πας στην Αθήνα για τα ψυχοτεχνικά τεστ. Δόξα τον θεό, πάνε όλα καλά και τώρα αναμονή για τα αποτελέσματα. Άγχος και αναμονή. Και έπειτα οι απρόβλεπτες καθυστερήσεις και ενστάσεις και τελικά μετά από πολύ άγχος και φυσικά αναμονή, τα καταφέρνεις. Είσαι στην λίστα. Υποβάλεις την παραίτηση από την δουλειά σου, χάνεις την αποζημίωση σου και περιμένεις.

«Αξίζει η αναμονή» συνεχίζεις να λες και το πιστεύεις. Μην ξεχνιόμαστε μιλάμε πάντα για μία ΜΟΝΙΜΗ θέση. Περιμένεις έναν, δύο τρεις μήνες και λίγο ακόμη (φυσικά με μηδενικά έσοδα) μέχρι να ανοίξει η σχολή και να πας να εκπαιδευτείς. Βέβαια δεν πειράζει σκέφτεσαι, αξίζει όπως είπαμε. Έρχεται η μέρα να πας και αφήνεις πίσω σου για μήνες την γυναίκα σου, τα παιδιά σου και κάθε άλλον αγαπημένο-η για να εκπαιδευτείς.

Περνάς ξανά μία μίνι στρατιωτική εκπαίδευση και φυσικά τα έσοδα συνεχίζουν να είναι μηδενικά. Ο καιρός περνά και ναι…. ΕΙΣΑΙ ΝΙΚΗΤΗΣ!

Μια μικρή αναμονή μένει (μετά και την δίμηνη εκπαίδευση σε αστυνομικό τμήμα) συνεχίζοντας τα έσοδα να είναι μηδενικά για περίπου ΕΝΑΝ ΧΡΟΝΟ και τελικά φτάνεις στην πηγή.

ΕΧΕΙΣ ΠΛΕΟΝ ΜΙΑ ΜΟΝΙΜΗ ΔΟΥΛΕΙΑ.

«Τα δύσκολα πέρασαν» σκέφτεσαι. Παίρνεις και τον πρώτο σου μισθό (επιτέλους) και δεν σε πειράζει που είναι ίδιος με εκείνον που έπαιρνες στο παρελθόν.

«ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΙΜΟΣ» ακόμη το πιστεύεις. Περνάνε οι μήνες, αρχίζουν οι περικοπές και οι καθυστερήσεις στο μισθό σου, αλλά δεν σε νοιάζει, κάνεις υπομονή. Τι είπαμε προ ολίγου; «ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΙΜΟΣ»

Και τελικά έρχεται μια άλλη μέρα που έπειτα από κλήρωση βγαίνεις σε διαθεσιμότητα και από εκεί όπου αλλού σε οδηγήσει η κλήρωση… αν είσαι τυχερός.

Αλλά εσύ μην σκας, δεν έγινε και τίποτα και εκεί που θα πας, όταν πας, αν πας, με όποια κριτήρια και αν σε επιλέξουν, όσο και αν χρειαστεί να περιμένεις, ακόμη και αν τα έσοδά σου είναι πάλι μηδενικά, ακόμη και αν χρειαστεί πάλι να εκπαιδευτείς ποιος ξέρει που ….
Εσύ μην ανησυχείς…. ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΙΜΟΣ;;;

Δημοτικός Αστυνομικός

Π.Φ.»

Πηγή: newsbeast.gr

Σχετικές ετικέτες:Ελλάδα