Κινούμενη άμμος η κυβέρνηση

Εικόνα Βαβέλ εμφανίζει η κυβέρνηση, παρά την ώθηση που επιχειρήθηκε να δοθεί από τον πρωθυπουργό με τον πρόσφατο ανασχηματισμό...

Μετά την κόντρα του Ανδρέα Λοβέρδου με τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τη διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων, των ΑΕΙ που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου και τη γενικότερη στρατηγική του υπουργού Παιδείας, τη διαφοροποίηση του Μάκη Βορίδη από την επιθετική πολιτική του Άδωνι Γεωργιάδη στο υπουργείο Υγείας, τις δηλώσεις Γιακουμάτου, την άρνηση των απολύσεων στους ΟΤΑ από τον Αργύρη Ντινόπουλο, ήρθε και η διαφοροποίηση του αναπληρωτή υπουργού Πάρη Κουκουλόπουλου, ο οποίος τάχθηκε κατά της κυβερνητικής πολιτικής για τη «μικρή ΔΕΗ» και την ιδιωτικοποίηση ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ.

Οι διαφωνίες στο εσωτερικό της κυβέρνησης δεν είναι απλώς θέμα αρρυθμιών ή μόνο έλλειψης κακού συντονισμού, αλλά τα αίτια είναι μονιμότερα.

1. Μετά την ήττα στις κάλπες του Μαΐου η κυβέρνηση εμφανίζει σύγχυση στρατηγικής. Αρχικά έμοιαζε να... πακετάρει μια «αντιτροϊκανική» πολιτική, πλην όμως το βήμα κατέστη μετέωρο και η αμηχανία έκδηλη, αφού αναγκάστηκε να θέσει ως στόχο την υλοποίηση των προαπαιτούμενων για τις δόσεις.

2. Η μακρά (;) – έστω και άτυπη – προεκλογική περίοδο στην οποία εισέρχεται η χώρα από τον Σεπτέμβριο δημιουργεί επιπρόσθετα προβλήματα στην κυβερνητική συνοχή, καθώς ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα έχουν ανάγκη διαφοροποίησης μεταξύ τους, έστω και προσχηματική, ώστε να κερδίσουν ψήφους. Το φαινόμενο θα εντείνεται όσο πλησιάζει ο χρόνος της προεδρικής εκλογής και πιθανότατα της εθνικής κάλπης.

3. Η ανάγκη επανεκλογής των βουλευτών, τους φέρνει αντιμέτωπους με την ανάγκη των διαφοροποιήσεων από την κυβερνητική γραμμή. Χαρακτηριστικότερο ίσως παράδειγμα, η διαμάχη των υπουργών και βουλευτών της ΝΔ στη Β’ Αθηνών, καθώς και του Ανδρέα Λοβέρδου, που βλέπει πως κάποιοι τον επέλεξαν σε ένα πολύ δύσκολο υπουργείο, στο Παιδείας αντί της Αγροτικής Ανάπτυξης που αρχικά του είχαν υποσχεθεί, ακριβώς επειδή επιδιώκουν να απολέσει το πολιτικό κεφάλαιο που – παρά ταύτα – του έχει απομείνει.

4. Η ακολουθούμενη πολιτική έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια της κοινωνίας, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να φοβάται μεγάλες αντιδράσεις και καταψήφιση στις εκλογές αν συνεχίσει στην ίδια κατεύθυνση. Πολύ περισσότερο που τα ήδη ψηφισμένα μέτρα έρχονται προς υλοποίηση από 1ης Ιουλίου (όπως π.χ. η περικοπή των επικουρικών συντάξεων, η κατάργηση των οικογενειακών επιδομάτων, η περαιτέρω μείωση μισθών για χιλιάδες εργατοϋπαλλήλους) θα προσθέσουν άμεσα νέα βάρη σε πολυπληθή κοινωνικά στρώματα.

5. Η λειτουργία θερινών τμημάτων αντί της ολομέλειας δίνει την ευκαιρία σε υπουργούς και βουλευτές της πλειοψηφίας εκ του ασφαλούς να διαφωνούν, αφού ή δεν θα είναι στα συγκεκριμένα τμήματα που θα συζητηθούν τα νομοσχέδια που τους αφορούν, είτε θα μπορούν να αντικατασταθούν από άλλους βουλευτές κατά τη διάρκεια της πλειοψηφίας. Έτσι μπορεί να εμφανίζονται διαφωνούντες στο εκλογικό τους ακροατήριο, αλλά και να μην βλάπτουν την κυβέρνηση, έστω και αν αυτό μεσοπρόθεσμα υπονομεύει την κυβερνητική εικόνα.

6. Απέναντι στους βουλευτές που θέλουν στροφή στην κοινωνική πολιτική υπάρχουν οι «μεταρρυθμιστές» υπουργοί και βουλευτές, με αποτέλεσμα αργά αλλά σταθερά και ενόψει πολιτικών εξελίξεων να διαμορφώνονται οι δύο τάσεις στο εσωτερικό ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Ρεπορτάζ: Σκουρής Βασίλης

Πηγή: real.gr

Σχετικές ετικέτες:Πολιτική