Απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί των φωτοβολταϊκών εταιρειών από το ΣτΕ

Δεν είναι αντίθετη με το Σύνταγμα η έκτακτη ειδική εισφορά αλληλεγγύης...

Το Β΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας με σειρά αποφάσεων του απέρριψε ως αβάσιμους όλους τους ισχυρισμούς φωτοβολταϊκών εταιρειών που ζητούσαν να κριθεί αντισυνταγματική και αντίθετη στην ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι η έκτακτη ειδική εισφορά αλληλεγγύης δεν είναι αντίθετη στις συνταγματικές επιταγές και στην ευρωπαϊκή νομοθεσία και έχει το χαρακτήρα φόρου.

Συγκεκριμένα, στο ΣτΕ με τη διαδικασία της πιλοτικής δίκης (Ν. 3900/2010) εισήχθησαν από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Πειραιά προσφυγές φωτοβολταϊκών εταιρειών, οι οποίες υποστήριζαν ότι ο νόμος 4093/2012 με τον οποίο επιβάλλεται έκτακτη ειδική εισφορά αλληλεγγύης στους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας από σταθμούς ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) και από Συμπαραγωγή Ηλεκτρισμού και Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης (ΣΗΘΥΑ), που υπολογίζεται επί του τιμήματος των πωλήσεων ηλεκτρικής ενέργειας (αφορά τους λειτουργούντες σταθμούς και σε όσους θα ενεργοποιηθούν), είναι αντισυνταγματική και αντίθετη στο ευρωπαϊκό νομοθετικό πλαίσιο.

Το ΣτΕ έκρινε ότι σύμφωνα με τις Συνταγματικές επιταγές (άρθρα 4 και 78 του Συντάγματος) ο φόρος «δεν αποκλείεται να βαρύνει ορισμένο μόνον κύκλο προσώπων ή πραγμάτων, εφόσον πλήττει ορισμένη φορολογητέα ύλη, η οποία, κατ' αυτό τον τρόπο, επιτρέπει την επιβάρυνση του συγκεκριμένου αυτού κύκλου φορολογουμένων βάσει γενικών και αντικειμενικών κριτηρίων που τελούν σε συνάφεια με το ρυθμιζόμενο θέμα».

Ακόμη, αναφέρεται στις δικαστικές αποφάσεις ότι η επίμαχη εισφορά «έχει το χαρακτήρα φόρου επί των συναλλαγών», καθώς επιβάλλεται επί ποσού που προκύπτει από συναλλαγή, δηλαδή επί του προς ΦΠΑ τιμήματος των πωλήσεων ηλεκτρικής ενέργειας που εγχέεται από τον παραγωγό ηλεκτρικής ενέργειας στο σύστημα ή το διασυνδεδεμένο δίκτυο.

Επίσης, αναφέρεται ότι "το γεγονός της σύναψης συμβάσεων πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας με τίμημα καθορισμένο από τον νόμο δεν συνεπαγόταν το αφορολόγητο τούτου και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι οι διατάξεις του άρθρου πρώτου του νόμου 4093/2012 που προβλέπουν την εισφορά αυτή, αντίκεινται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 του Συντάγματος", ενώ δεν παραβιάζεται και η συνταγματική αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του πολίτη προς το κράτος.

Παράλληλα, αναφέρουν οι αποφάσεις του ΣτΕ, ότι είναι αβάσιμος και ο λόγος που προβάλλουν ο εταιρείες "περί παράβασης των διατάξεων των άρθρων 15, 16 και 17 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί της ελευθερίας του επαγγέλματος και του δικαιώματος προς εργασία, της επιχειρηματικής ελευθερίας και του δικαιώματος της ιδιοκτησίας".

Ακόμη, οι δικαστές έκριναν το ότι η εισφορά ανατρέχει σε πωλήσεις ηλεκτρικής ενέργειας από 1.7.2012 δεν αντίκειται προς την παράγραφο 2 του άρθρου 78 του Συντάγματος και "συνιστά ανεκτό, κατά την έννοια του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, περιορισμό της περιουσίας".

Στέλιος Μπαμιατζής

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Σχετικές ετικέτες:Οικονομία