Η μάχη του Eurogroup και το “βολικό” ΔΝΤ

Γρήγορο κλείσιμο της αξιολόγησης, επιδιώκει η Αθήνα, με ευρωπαϊκές πηγές να επισημαίνουν τις δυσκολίες σε περίπτωση που δεν υπάρξει λύση μέχρι τις 20 Φεβρουαρίου. Γιατί το κλίμα στις Βρυξέλλες για το ΔΝΤ δεν είναι αυτό που φαίνεται

Κορυφώνεται η αγωνία στην Αθήνα ενόψει του κρίσιμου Eurogroup της Πέμπτης, στο οποίο η ελληνική πλευρά αναμένει μια δήλωση προόδου, ώστε να κλείσει η αξιολόγηση σε νέο Eurogroup στις 20 Φεβρουαρίου.

Ανώτατος αξιωματούχος των Βρυξελλών, επισήμανε πως πράγματι η Ελλάδα, πρέπει να τρέξει για να προλάβει την ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, αλλά και την έναρξη των εκλογικών διαδικασιών στην Ευρώπη (Ολλανδία, Γαλλία, Γερμανία).

Τόνισε ότι το να μην κλείσουμε στις 20 Φεβρουαρίου θα ήταν αρνητικό, καθώς θα δημιουργηθεί άσχημο κλίμα, ωστόσο δεν σημαίνει Grexit, γιατί η Ελλάδα παραμένει μέσα στο πρόγραμμα και είναι καλυμμένη μέχρι το 2018.

Γεγονός είναι πάντως ότι οι μεγάλες δανειακές ανάγκες της χώρας εντοπίζονται τον ερχόμενο Ιούλιο και κανείς στην Ελλάδα δεν θέλει να ξαναζήσει τον Ιούλιο του 2015.

Οι διαρροές και το ΔΝΤ

Αν και Λαγκάρντ και Σόιμπλε, έσπευσαν στο Νταβός να κλείσουν τη συζήτηση για την πιθανότητα μη συμμετοχής στο πρόγραμμα, τις προηγούμενες μέρες υπήρξε όργιο φημών, λόγω και των δηλώσεων του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, αλλά και της απάντησης της κυβέρνησης, που έβλεπε ως καλοδεχούμενη μια ενδεχόμενη αποχώρηση του Ταμείου.

Το κλίμα ωστόσο στις Βρυξέλλες, είναι αρκετά διαφορετικό για το ΔΝΤ, καθώς θεωρείται ότι η παρουσία του έχει μεγάλη χρησιμότητα.

Συγκεκριμένα, θεωρείται ότι με την παρουσία του εξομαλύνει τις πολιτικές αντιδράσεις των γερακιών στις κυβερνήσεις και στα κοινοβούλια της Ευρωζώνης τα οποία ακόμα δεν έχουν πειστεί γιατί πρέπει να δανείζονται για να δανείσουν την Ελλάδα. Η παρουσία του ΔΝΤ, είναι μια εγγυήση ότι δεν δανείζουν τσάμπα.

Τέλος, ανώτατες ευρωπαϊκές πηγές, σημειώνουν ότι παρόλο που το ΔΝΤ, δεν έχει δουλέψει με μια νομισματική Ένωση και παρά το γεγονός ότι δεν λειτουργεί ως πολιτικός θεσμός, στις αναλύσεις του δίνει μια ισορροπία στην ελληνική προσέγγιση, η οποία πιο πολύ βολεύει παρά ξεβολεύει, όπως για παράδειγμα οι θέσεις του Ταμείου για το χρέος ή τα πρωτογενή πλεονάσματα.