Αμφισβήτηση της κυβέρνησης - Φόβοι για νέα μέτρα

Σε δύο βασικούς πυλώνες κινείται η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές. Η αξιωματική αντιπολίτευση υψώνει τους τόνους της αντιπαράθεσης και αμφισβητεί ευθέως τη νομιμοποίηση της κυβέρνησης.

Επιπλέον υπάρχει η εκτίμηση ότι η κυβέρνηση διατηρεί κρυφή ατζέντα με νέα μέτρα που πιθανότατα θα αποκαλύψει μετά τον ανασχηματισμό και ο ΣΥΡΙΖΑ προειδοποιήσει το Μέγαρο Μαξίμου να μην δεσμεύσει με αποφάσεις τη χώρα.

Ενδεικτική είναι η ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στη γενική συνέλευση του ΣΕΒ. Ο Αλέξης Τσίπρας προειδοποίησε την κυβέρνηση ότι δεν έχει «την ηθική και πολιτική νομιμοποίηση» να προχωρήσει σε αλλαγές στην Τράπεζα της Ελλάδος ή στην πρόταση του επιτρόπου της Ελλάδας στην Ε.Ε. και αμφισβήτησε ευθέως την ικανότητά της να διαπραγματεύεται για λογαριασμό της χώρας.

«Η κυβέρνηση πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι είναι σε διαδικασία αποδρομής δε δικαιούται να μη λογαριάζει την αξιωματική αντιπολίτευση και να μην έχει τη συμφωνία του πρώτου κόμματος» είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και συνέχισε: «δεν δικαιούται να κλείσει, όπως-όπως, κακήν-κακώς και σε βάρος των συμφερόντων του λαού και της πατρίδας μας, οποιαδήποτε μείζονα εκκρεμότητα. Το έχουμε ήδη ξεκαθαρίσει: θα μας βρει απέναντί της. Θα βρει απέναντί της το λαό και τον ΣΥΡΙΖΑ».

Ο Αλέξης Τσίπρας παρουσίασε το οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο και θα αναπτύξει όταν γίνει κυβέρνηση. Τα βασικά σημεία είναι τα εξής:

• Προτεραιότητα στην άμεση αντιστροφή της ύφεσης και την ανάκαμψη της οικονομίας.

• Επαναφορά του κατώτατου μισθού από τα 586 ευρώ στα 751 ευρώ.

• Αναδιανομή του εισοδήματος στα πιο ευάλωτα κοινωνικά στρώματα.

• Ρύθμιση των «κόκκινων» δανείων προκειμένου να ελαφρυνθούν επιχειρήσεις και νοικοκυριά.

• Τερματισμός της αβεβαιότητας για τους μισθούς και τις συντάξεις.

• Διαμόρφωση ενός σταθερού πλαισίου εργασιακών σχέσεων συμβατό με το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που παραβίασε στην Ελλάδα η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση.

• Εγγύηση ενός σύγχρονου και αντιγραφειοκρατικού δημόσιου τομέα – εργαλείο του δημοκρατικού προγραμματισμού και του αναπτυξιακού σχεδιασμού.

• Δημιουργία σταθερού, διαφανούς και δίκαιου πλαισίου φορολογικών υποχρεώσεων για τις επιχειρήσεις, που επιτρέπει το μακροπρόθεσμο επιχειρησιακό σχεδιασμό.

• Μείωση κατά κλάδους του ενεργειακού κόστους βιομηχανίας.

• Άνοιγμα των αγορών από τα καρτέλ της διαπλοκής, με σύγχρονη αντιολιγοπωλιακή νομοθεσία και με μια πραγματικά ανεξάρτητη, ακηδεμόνευτη, πλήρως λειτουργική και θεσμικά ενισχυμένη Επιτροπή Ανταγωνισμού.

• Εισαγωγή στοχευμένων πολιτικών χρηματοδότησης επιχειρήσεων από αναπτυξιακό δημόσιο φορέα ειδικού σκοπού, έτσι ώστε να αντιμετωπισθεί η παρατεταμένη έλλειψη ρευστότητας στην πραγματική οικονομία.

• Την ανάδειξη της εξωτερικής, μη δανειακής χρηματοδότησης των επενδύσεων, στο πλαίσιο διεκδίκησης ενός «ευρωπαϊκού New Deal» ή μιας ειδικής ευρωπαϊκής χρηματοδότησης για την Ελλάδα ως βασικού στοιχείου της αναδιαπραγμάτευσης της δανειακής σύμβασης.

Σχετικές ετικέτες:Πολιτική