18:51 | 15/7/14
«Είναι για μένα τρόπος ζωής και έκφρασης», λέει εκείνη...
Δεν κατέκτησε μόνο μια θέση σε ένα κυρίως ανδροκρατούμενο επάγγελμα αλλά και μια θέση στη λίστα των μαντιναδολόγων της Κρήτης.
Ο λόγος για την Εύη Βροντορινάκη που περνά τις περισσότερες ώρες της ζωής της στο τιμόνι του αστικού λεωφορείου που οδηγεί στα Χανιά εκτελώντας τοπικά δρομολόγια μέσα στην πόλη.
Εδώ και περίπου 15 χρόνια η Εύη Βροντορινάκη πήρε την μεγάλη απόφαση και όπως η ίδια λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ δεν το μετάνιωσε ποτέ.
«Το να οδηγάς ένα αστικό λεωφορείο και μάλιστα σε μια πόλη όπως και τα Χανιά δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα. Όμως όταν έχεις θέληση, όλα γίνονται», ανέφερε.
Η Εύη ακολούθησε το επάγγελμα της οικογένειας και έπιασε το τιμόνι.
Ωστόσο πέρα από τις δυσκολίες του βολάν και επηρεασμένη από τα παιδικά της βιώματα καθώς μεγάλωσε μέσα στα ήθη και τα έθιμα της Κρήτης από πολύ μικρή αγάπησε τον κρητικό στίχο και την μουσική.
«Είναι για μένα τρόπος ζωής και έκφρασης», επισημαίνει.
Τα πρώτα της ποιήματα άρχισε να τα γράφει στο δημοτικό. Τα ποιήματα έγιναν αργότερα μαντινάδες και τραγούδια και ήδη έχει συμμετοχή σε δυο δισκογραφικές δουλειές με δικές της μαντινάδες.
«Ξέρει μακριά του πως πονώ, χάνομαι και πεθαίνω, λέει πως έτσι ήτανε τση μοίρας το γραμμένο.
Ξέρει πως είναι ήλιος μου, σα’ ρθει θα ξημερώσει, μα, αν το ξεχάσει μια ζωή θα’ χει για με νυχτώσει.
Ξέρει για μένα ιερό πως είναι στο μυαλό μου, στην αλυσίδα κρέμεται μαζί με το σταυρό μου», είναι μόνο μια μαντινάδες από τις πάρα πολλές που έχει γράψει.
Φωτογραφία από το neatv.gr
Δεν κατέκτησε μόνο μια θέση σε ένα κυρίως ανδροκρατούμενο επάγγελμα αλλά και μια θέση στη λίστα των μαντιναδολόγων της Κρήτης.
Ο λόγος για την Εύη Βροντορινάκη που περνά τις περισσότερες ώρες της ζωής της στο τιμόνι του αστικού λεωφορείου που οδηγεί στα Χανιά εκτελώντας τοπικά δρομολόγια μέσα στην πόλη.
Εδώ και περίπου 15 χρόνια η Εύη Βροντορινάκη πήρε την μεγάλη απόφαση και όπως η ίδια λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ δεν το μετάνιωσε ποτέ.
«Το να οδηγάς ένα αστικό λεωφορείο και μάλιστα σε μια πόλη όπως και τα Χανιά δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα. Όμως όταν έχεις θέληση, όλα γίνονται», ανέφερε.
Η Εύη ακολούθησε το επάγγελμα της οικογένειας και έπιασε το τιμόνι.
Ωστόσο πέρα από τις δυσκολίες του βολάν και επηρεασμένη από τα παιδικά της βιώματα καθώς μεγάλωσε μέσα στα ήθη και τα έθιμα της Κρήτης από πολύ μικρή αγάπησε τον κρητικό στίχο και την μουσική.
«Είναι για μένα τρόπος ζωής και έκφρασης», επισημαίνει.
Τα πρώτα της ποιήματα άρχισε να τα γράφει στο δημοτικό. Τα ποιήματα έγιναν αργότερα μαντινάδες και τραγούδια και ήδη έχει συμμετοχή σε δυο δισκογραφικές δουλειές με δικές της μαντινάδες.
«Ξέρει μακριά του πως πονώ, χάνομαι και πεθαίνω, λέει πως έτσι ήτανε τση μοίρας το γραμμένο.
Ξέρει πως είναι ήλιος μου, σα’ ρθει θα ξημερώσει, μα, αν το ξεχάσει μια ζωή θα’ χει για με νυχτώσει.
Ξέρει για μένα ιερό πως είναι στο μυαλό μου, στην αλυσίδα κρέμεται μαζί με το σταυρό μου», είναι μόνο μια μαντινάδες από τις πάρα πολλές που έχει γράψει.
Φωτογραφία από το neatv.gr
Σχετικές ετικέτες:Ελλάδα
Σχετικά άρθρα
Ροή ειδήσεων