Washington Post: Το επικίνδυνο παιχνίδι της Ελλάδας, οι διατυπώσεις των λέξεων και η αμαρτωλή Γερμανία

Το παιχνίδι με τις λέξεις, η Ελλάδα και η Ευρώπη που δεν κάνουν πίσω. Η WP, αναλύει τα δεδομένα της κρίσης, λίγο πριν το Eurogroup και ανησυχεί για τα επόμενα βήματα της διαπραγμάτευσης

"Ένα λεξικό για το νόμισμα της Ευρώπης", ξεκινά άρθρο της η Washington post η οποία αναφέρεται στο παιχνίδι των λέξεων που γίνεται μεταξύ Ελλάδας και Ευρώπης, καθώς η συμφωνία "κολλάει" σε όρους και διατυπώσεις.

"Για δεύτερη φορά μέσα στην εβδομάδα, οι συνομιλίες μεταξύ Ελλάδας και Ευρώπης έχουν διαταραχθεί και κολλάνε στη σημασιολογία του κατά πόσο ένα βραχυπρόθεσμο πακέτο διάσωσης θα σημαίνει μια επέκταση του τρέχοντος προγράμματος ως ένα ενδιάμεσο βήμα ή μια επέκταση της τρέχουσας δανειακής σύμβασης, η οποία θα πάρει τη μορφή ενός 4μηνου ενδιάμεσου προγράμματος.

Το πρώτο σκέλος είναι αυτό που επιθυμεί η Ευρώπη, ενώ το δεύτερο είναι ότι θα μπορούσε να αποδεχτεί η Ελλάδα.

Τώρα, θα ήταν ανόητο ότι μια διαφωνία σχετικά με τη διατύπωση των λέξεων "ενδιάμεσο" και "πρόγραμμα" θα ανάγκαζε την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης. Αλλά αυτό το παιχνίδι με τις λέξεις είναι ένα αληθινά πολιτικό πρόβλημα", σημειώνει χαρακτηριστικά.

"Και οι δύο πλευρές θέλουν μια συμφωνία, αλλά καμία δε θέλει η άλλη να μπορεί να πει ότι βγήκε κερδισμένη. Το παιχνίδι του κοτόπουλου βρίσκεται σε εξέλιξη. Το αδιέξοδο είναι απλό. Η ελληνική κυβέρνηση έχει δεσμευθεί να επαναδιαπραγματευτεί το χρέος και να σταματήσει τη λιτότητα- αυτά τα δύο δεν είναι ίδια, σχολιάζει το δημοσίευμα και συνεχίζει, λέγοντας πως η Ευρώπη δε θέλει να φανεί σαν να εκβιάζεται για να κάνει κάτι τέτοιο", τονίζει και προσθέτει:
"Και αυτό συμβαίνει γιατί η Ευρώπη ανησυχεί ότι εάν δεν γίνουν μια σειρά από μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα, τότε τα κόμματα αντι-λιτότητας στην Ιταλία και την Πορτογαλία και κυρίως στην Ισπανία θα σκεφτούν ότι θα μπορούσαν να πάρουν ό,τι θέλουν απλά απειλώντας ότι θα "ανατινάξουν το ευρώ".

Το πρόβλημα είναι το ένα πράγμα που η Ελλάδα δε θα συμβιβαστεί και αυτό που η Ευρώπη δε θα παραδεχτεί: ότι το σχέδιο διάσωσης έχει αποτύχει και πρέπει να καταργηθεί".

"Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να διαπραγματευτεί αλλά δεν θέλει ένα βραχυπρόθεσμο δάνειο με τα ίδια μέτρα λιτότητας που το συνοδεύει, και αυτό γιατί φοβάται πως αυτά τα μέτρα θα μείνουν μόνιμα, προσκολλημένα σε αυτό. Και αυτό γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να είναι σε χειρότερη κατάσταση σε έξι μήνες από τώρα, αν για παράδειγμα τελειώσει το ρευστό από τις τράπεζες- η Ευρώπη τότε θα μπορούσε να πει ξέρετε κάτι θα τροποποιήσω τη συμφωνία στο μέλλον αλλά προς το παρόν συνεχίστε να μειώνετε τον προϋπολογισμό", αναφέρει και συμπληρώνει πως "ο ΣΥΡΙΖΑ πιθανόν δεν θα πείσει την Ευρώπη να ανταλλάξει τα ομόλογά της με οικονομικά ανεπτυγμένα, όπως θέλει αλλά θα μπορούσε να εξασφαλίσει ελάφρυνση χρέους".

"Η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει βιώσει μια μεγάλη ύφεση τόσο άσχημη όσο δεν θα δείτε πουθενά στα βιβλία της ιστορίας. Η οικονομία της συρρικνώθηκε κατά 25%, όσο των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 30'. Κάποια από αυτά της άξιζαν αλλά τα περισσότερα όχι. Όντως η Ελλάδα δανείστηκε πάρα πολλά και είπε ψέματα για το πόσα δανείστηκε-αν και τη βοήθησε και η Goldman Sachs αλλά δε θα μπορούσε να το κάνει αυτό χωρίς κάποιον εξίσου ανεύθυνο δανεισμό", τονίζει.

"Σε έναν λογικό κόσμο Ελλάδα και Ευρώπη θα μπορούσαν να συνάψουν συμφωνία: λιγότερο χρέος, λιγότερη λιτότητα για περισσότερες μεταρρυθμίσεις σε μια οικονομία για την οποία υπάρχει ο όρος "αρτηριοσκληρωτική". Αλλά μπορεί να μην ζούμε σε ένα λογικό κόσμο", σχολιάζει και συνεχίζει: " Μπορεί να ζούμε σε ένα κόσμο όπου η Ευρώπη δεν μπορεί να προβεί στους συμβιβασμούς που χρειάζονται γιατί δε θέλει να παραδεχτεί ότι η Ελλάδα έχει δίκιο στο ότι οι κανόνες που τις επέβαλλαν δεν έχουν ακριβώς δουλέψει".

"Πως είναι στα γερμανικά η αμαρτία; Δεν χρειάζονται καν λεξικό για αυτή τη λέξη", καταλήγει καυστικά ο αρθρογράφος.